Sposoby na usprawiedliwienie nieobecności w pracy

Monika Węcław, Zielona Linia 19524 - Centrum Informacyjno-Konsultacyjne Służb Zatrudnienia

Autopromocja

Sposoby na usprawiedliwienie nieobecności w pracy

Pracownik zatrudniony na podstawie umowy o pracę ma prawo do urlopu wypoczynkowego w wymiarze 20 lub 26 dni w zależności od stażu pracy. Aby z niego skorzystać, składa do pracodawcy odpowiedni wniosek. Ma również prawo do urlopu okolicznościowego w liczbie:

• dwóch dni – w przypadku ślubu pracownika, urodzenia się dziecka, śmierci i pogrzebu żony czy męża lub dziecka, matki, ojca, ojczyma lub macochy,
• jednego dnia – w przypadku ślubu dziecka, śmierci i pogrzebu siostry, brata, teściowej, teścia, babci, dziadka albo innej osoby pozostającej na utrzymaniu albo pod opieką pracownika.

Osoba opiekująca się dzieckiem do lat 14 ma prawo do dwóch wolnych dni w roku związanych ze sprawowaniem opieki. Jeżeli pozostaje w związku małżeńskim, może skorzystać z nich albo ona, albo współmałżonek.

Są jednak sytuacje, kiedy pracownik nie może stawić się w firmie z przyczyn od niego niezależnych. Jak wówczas może usprawiedliwić swoją nieobecność i czy jest to w ogóle możliwe?

Polecamy Komplet: INFORLEX.PL Księgowość i Kadry + Monitor Prawa Pracy i Ubezpieczeń + INFORorganizer - abonament 12 miesięcy

Umowa o pracę nie może wyłączyć zwolnienia dyscyplinarnego

Przyczyny niezależne - nagła potrzeba

Nagłą potrzebę wolnego dnia pracownik może zgłosić, korzystając z tzw. urlopu na żądanie. Oznacza to, że może wziąć urlop, zawiadamiając o nim pracodawcę najpóźniej w dniu nieobecności. W ciągu roku kalendarzowego każdemu pracownikowi przysługują cztery dni takiego urlopu. Są one odliczane z ogólnej puli urlopu wypoczynkowego. W przypadku niewykorzystania urlopu na żądanie prawo do niego nie przechodzi na rok kolejny.

Dodatkowo Kodeks pracy przewiduje usprawiedliwioną nieobecność w pracy z powodu:

• stawiennictwa na wezwanie organu administracji, sądu, prokuratury,
• uczestnictwa w akcji ratowniczej członka Ochotniczej Straży Pożarnej,
• oddania krwi przez krwiodawcę oraz przeprowadzenia zaleconych przez stację krwiodawstwa okresowych badań lekarskich, jeżeli nie mogą one być wykonane w czasie wolnym od pracy,
• wykonywania świadczeń osobistych w czasie klęski żywiołowej,
• wezwania w celu wykonywania czynności biegłego w postępowaniu administracyjnym, karnym przygotowawczym, sądowym lub przed kolegium do spraw wykroczeń (łączny wymiar zwolnień z tego tytułu nie może przekraczać sześciu dni w ciągu roku kalendarzowego),
• udziału w posiedzeniu komisji pojednawczej w charakterze członka tej komisji oraz strony lub świadka w postępowaniu pojednawczym,
• przeprowadzania obowiązkowych badań lekarskich i szczepień ochronnych przewidzianych przepisami o zwalczaniu chorób zakaźnych, o zwalczaniu gruźlicy oraz o zwalczaniu chorób wenerycznych,
• przeprowadzania zajęć dydaktycznych w szkole zawodowej, w szkole wyższej, w placówce naukowej albo w jednostce badawczo-rozwojowej (łączny wymiar zwolnień z tego tytułu nie może przekraczać 6 godzin w tygodniu lub 24 godzin w miesiącu).

Skuteczne doręczenie wypowiedzenia

Autopromocja

Zbiegi tytułów do ubezpieczeń społecznych

Sprawdź

Pracownik może usprawiedliwić się zgodnie z regulaminem pracy, który ma obowiązek stworzyć pracodawca.

W przypadku gdy przepisy obowiązujące w zakładzie pracy nie określają sposobu zawiadomienia pracodawcy o przyczynie nieobecności pracownika, może on go dokonać:

• osobiście lub przez osobę trzecią,
• telefonicznie lub za pośrednictwem środka łączności elektronicznej,
• drogą pocztową, gdzie za datę zawiadomienia uznana zostaje data stempla pocztowego.

Co zrobić w razie nieobecności w pracy?

Pracownik, który nie stawił się na stanowisku, ma obowiązek usprawiedliwienia się w ciągu dwóch dni. Oznacza to, że najpóźniej w drugim dniu nieobecności musi powiadomić pracodawcę o jej przyczynie. Termin ten może nie zostać zachowany jedynie w wyjątkowych przypadkach, takich jak choroba obłożna połączona z nieobecnością domowników lub inne zdarzenie losowe.

Porozumienie o rozwiązaniu umowy o pracę

Usprawiedliwić swoją nieobecność w pracy można przez:

• oświadczenie pracownika o okolicznościach uzasadniających opiekę nad dzieckiem do lat 8 (zamknięcie żłobka, szkoły, do której chodzi dziecko),
• zaświadczenie lekarskie o niezdolności do pracy, wystawione przez właściwy organ zgodnie z przepisami,
• oświadczenie pracownika o odbyciu podróży służbowej w godzinach nocnych, zakończonej w takim czasie, że do rozpoczęcia pracy nie upłynęło 8 godzin, w warunkach, które uniemożliwiły nocny odpoczynek,
• decyzję inspektora sanitarnego wydaną w przypadku odosobnienia pracownika z przyczyn przewidzianych przepisami o zwalczaniu chorób zakaźnych,
• imienne wezwanie pracownika do osobistego stawienia się, wystosowane przez organ właściwy w sprawach powszechnego obowiązku obrony, organ administracji rządowej lub samorządu terytorialnego, sąd, prokuraturę, policję lub organ prowadzący postępowanie w sprawach o wykroczenia – w charakterze strony lub świadka w postępowaniu prowadzonym przed tymi organami; wezwanie musi zawierać adnotację o stawieniu się pracownika.

Dowody usprawiedliwiające nieobecność pracownik ma obowiązek przedłożyć pracodawcy najpóźniej w dniu stawienia się w pracy po nieobecności.

Forum Kadry