Kadry

Pracodawca zobowiązany do tworzenia zakładowego funduszu świadczeń socjalnych może się zwolnić z tego obowiązku i ustalić, że nie będzie tworzył zfśs lub dowolnie będzie kształtować wysokość odpisu na fundusz. Pracodawca może też odstąpić od wypłacania świadczenia urlopowego lub ustalić je w niższej od ustawowej wysokości. Wyjątek stanowią pracodawcy prowadzący działalność w formach organizacyjno-prawnych jednostek sektora finansów publicznych, którzy nie mają takich możliwości.

Przy ustalaniu prawa do emerytury warunkiem niezbędnym uwzględnienia okresu składkowego wymienionego w art. 6 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz. U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.) jest - po wejściu w życie ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji (jednolity tekst: Dz. U. z 2004 r. Nr 53, poz. 532 ze zm.) - przedstawienie przez wnioskodawcę decyzji o uznaniu go za repartianta w oparciu o art. 16 ust. 4 tej ustawy.

Pracownik był zatrudniony na okres próbny od 1 do 30 listopada 2008 r. Była to pierwsza umowa o pracę z tym pracownikiem. Następnej umowy z nim już nie podpisaliśmy, ponieważ pracownik nie sprawdził się w pracy. Pracownik był wcześniej zarejestrowany jako osoba bezrobotna w powiatowym urzędzie pracy. Już po rozwiązaniu umowy o pracę 8 grudnia 2008 r. pracownik dostarczył nam zwolnienie lekarskie od 30 listopada do 12 grudnia 2008 r. Czy byłemu pracownikowi przysługuje zasiłek chorobowy? Kto ma wypłacić byłemu pracownikowi zasiłek - my czy ZUS?

Aktualizacja danych identyfikacyjnych i ewidencyjnych to jeden z obowiązków płatników składek. Kiedy płatnik - czy to osoba fizyczna prowadząca działalność, czy też jakikolwiek inny podmiot gospodarczy zobowiązany do rozliczania składek na ubezpieczenia, zmieni np. nazwę, nazwisko, identyfikator NIP, bądź adres, musi o tym fakcie poinformować Zakład Ubezpieczeń Społecznych.

Informację o powstaniu obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia przekazuje się do ZUS poprzez złożenie odpowiednich dokumentów. Za każdą osobę w stosunku do której powstał lub ustał tytuł do ubezpieczeń powinno być przekazane przez płatnika składek zgłoszenie lub wyrejestrowanie z ubezpieczeń.

Przyjęta 17 grudnia 2008 r. nowelizacja ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych wprowadza istotną zmianę dla osób prowadzących pozarolniczą działalność i osób z nimi współpracujących.

Płatnicy składek przekazują informacje do ZUS na temat ubezpieczenia i wysokości składek osób podlegających ubezpieczeniom za pomocą dokumentów zgłoszeniowych i rozliczeniowych.

Plany urlopów są sporządzane w celu zapewnienia prawidłowego funkcjonowania zakładu pracy przez cały rok. Plan urlopów powinien uwzględniać wszystkie rodzaje urlopów wypoczynkowych, a więc: bieżący, zaległy i uzupełniający (urlop wypoczynkowy w wyższym wymiarze, do którego pracownik nabędzie prawo w trakcie trwania roku kalendarzowego).

Pracuję w dużej księgarni. W umowie o pracę jest zapis, że mam prawo do premii regulaminowej, ale nie jest napisane na jakich warunkach. Znalazłam w regulaminie, że mam prawo do miesięcznej premii w wysokości 15 proc. wynagrodzenia zasadniczego w razie uzyskania pewnego pułapu sprzedaży. Pracuję już od roku i kilka razy uzyskałam ten pułap. Ale na moje żądanie wypłaty premii pracodawca powiedział, że ta premia jest uznaniowa i mi jej nie przyznaje. Czy mogę jakoś wyegzekwować te pieniądze?

Comiesięczne przekazanie do ZUS deklaracji rozliczeniowych i imiennych raportów oraz uregulowanie należności z tytułu składek na ubezpieczenia to obowiązek płatników składek. To oni musza wywiązać się z tych obowiązków w ustalonych terminach.

W podstawie wymiaru zasiłku chorobowego nie uwzględnia się części wynagrodzenia za pracę pracowników zatrudnionych za granicą w polskich zakładach pracy odpowiadającej równowartości diety z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju.

Złożenie wniosku o przyznanie prawa do emerytury z tytułu osiągnięcia wieku emerytalnego wynoszącego 60 lat, przez kobietę, która ma ustalone decyzją organu rentowego prawo do emerytury z tytułu osiągnięcia wieku 55 lat, powoduje, że organ rentowy nie rozstrzyga w sprawie zakończonej ostateczną decyzją, lecz w nowej sprawie z zakresu ubezpieczenia społecznego.

Na organie rentowym, który przyjął zgłoszenie do ubezpieczenia pracowniczego i nie kwestionował tytułu tego zgłoszenia oraz przyjmował składki, spoczywa ciężar dowodu, że strony umowy o pracę złożyły fikcyjne oświadczenia woli.

W postępowaniu odrębnym w sprawie z zakresu ubezpieczeń społecznych, toczącym się z odwołania od decyzji organu rentowego wydanej na wniosek o przyznanie emerytury lub renty, niedopuszczalne jest przedmiotowe przekształcenie roszczenia (art. 193 k.p.c.) przez żądanie ustalenia tylko niektórych przesłanek warunkujących prawo do świadczenia.

Przepis art. 47714 § 4 k.p.c. nie ma zastosowania w postępowaniu apelacyjnym, jeżeli nowe okoliczności dotyczące stwierdzenia niezdolności do pracy lub niezdolności do samodzielnej egzystencji powstały po wyroku sądu pierwszej instancji.

Okres sprawowania opieki nad dzieckiem do lat 4, przypadający w czasie korzystania z prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, nie jest okresem nieskładkowym w rozumieniu art. 7 pkt 5 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.).

W podstawie wymiaru zasiłku chorobowego nie uwzględnia się części wynagrodzenia za pracę pracowników zatrudnionych za granicą w polskich zakładach pracy odpowiadającej równowartości diety z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju.

Jednorazowe odszkodowanie przysługuje osobie wymienionej w art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (jednolity tekst: Dz.U. z 1998 r. Nr 7, poz. 25 ze zm.), jeżeli wszystkie jego przesłanki zostały spełnione przed uchyleniem tego przepisu ustawą z dnia 2 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 91, poz. 873 ze zm.), to jest przed dniem 2 maja 2004 r., choćby wniosek o wypłatę świadczenia został złożony po tej dacie.

Emerytura pobrana przez pracownika kontynuującego zatrudnienie, jeżeli została przyznana i wypłacona pod rządem art. 103 ust. 2a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.), a decyzja przyznająca świadczenie nie zawierała pouczenia o treści tego przepisu, nie jest świadczeniem nienależnym w rozumieniu art. 138 ust. 2 pkt 1 tej ustawy.

Osoba fizyczna prowadząca szkołę niepubliczną podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowemu na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2007 r. Nr 11, poz. 74 ze zm.).

Prawo uczelni niepaństwowej do odmiennego uregulowania praw i obowiązków pracowników w statucie tej uczelni (art. 138 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym, Dz.U. Nr 65, poz. 385 ze zm.) nie może prowadzić do wyłączenia ich przychodów z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe w szerszym zakresie niż to wynika z przepisów ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 137, poz. 887 ze zm.).

Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, za który uważa się także przyrost wynikający z wyręczenia pracownika przez pracodawcę z ponoszenia świadczeń pieniężnych na rzecz towarzystw ubezpieczeniowych.

Składnik wynagrodzenia za pracę nie może być uwzględniony w podstawie wymiaru zasiłku chorobowego, chociażby pracodawca składnika tego nie wypłacił, jeśli przepisy jednoznacznie wskazują, że w okresie pobierania zasiłku chorobowego pracownik zachowuje do niego prawo.

Umowa między Rzecząpospolitą Polską i Republiką Czechosłowacką o ubezpieczeniu społecznym, podpisana w Warszawie dnia 5 kwietnia 1948 r. (Dz.U. z 1949 r. Nr 6, poz. 34 ze zm.) nie reguluje spraw ubezpieczenia społecznego osób prowadzących pozarolniczą działalność. Powstanie obowiązku ubezpieczenia obywateli czeskich prowadzących na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej pozarolniczą działalność w okresie do dnia 1 maja 2004 r. reguluje art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2007 r. Nr 11, poz. 74 ze zm.). W okresie po dniu 1 maja 2004 r. sytuację tych osób należy ocenić z punktu widzenia przepisów prawa właściwego, zamieszczonych w rozporządzeniu Rady (EWG) Nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek i do członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie (Dz.U.UE Polskie wydanie specjalne 2004 Rozdział 05, Tom 01, s. 35).

Złożenie wniosku o przyznanie prawa do emerytury z tytułu osiągnięcia wieku emerytalnego wynoszącego 60 lat, przez kobietę, która ma ustalone decyzją organu rentowego prawo do emerytury z tytułu osiągnięcia wieku 55 lat, powoduje, że organ rentowy nie rozstrzyga w sprawie zakończonej ostateczną decyzją, lecz w nowej sprawie z zakresu ubezpieczenia społecznego.

Nie nabywa uprawnień do wcześniejszej emerytury na podstawie art. 32 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.) pracownik, który wykonywał w hutnictwie pracę w szczególnych warunkach, jeżeli wieku emerytalnego wynoszącego 55 lat nie osiągnął w czasie wykonywania prac wymienionych w dziale III wykazu B, lecz po ustaniu zatrudnienia, w czasie pobierania zasiłku dla bezrobotnych (§ 7 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, Dz.U. Nr 8, poz. 43 ze zm.).

Przy stwierdzeniu choroby zawodowej może być uwzględniane jedynie działanie substancji wymienionych w obowiązujących aktach wykonawczych wydanych z upoważnienia przepisów Kodeksu pracy, a katalog chorób zawodowych nie może być poszerzany w drodze wnioskowań z innych powszechnie obowiązujących przepisów prawa.

Żołnierze wojskowej służby nadterminowej nie należą do kręgu „pracowników zatrudnionych w szczególnym charakterze” w rozumieniu art. 32 ust. 3 pkt 6 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.).

Roszczenie o „sprostowanie” (zmianę, uzupełnienie) zaświadczenia o zarobkach wydanego przez pracodawcę na podstawie art. 125 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.) jest żądaniem ustalenia wysokości wypłaconego wynagrodzenia (art. 189 k.p.c.).

Osoba, która nie została zaliczona do żadnej z grup inwalidów wojennych (wojskowych), ale doznała uszczerbku na zdrowiu w okolicznościach określonych w art. 7 ustawy z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (jednolity tekst: Dz.U. z 2002 r. Nr 9, poz. 87 ze zm.), ma prawo do korzystania ze świadczeń z art. 45 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. Nr 210, poz. 2135 ze zm.) na podstawie decyzji organu rentowego ustalającej prawo do bezpłatnego zaopatrzenia w leki.

Prawo do świadczenia przedemerytalnego po śmierci uprawnionego nie przechodzi na inne osoby.

Umowa „o dofinansowanie dokształcania zawodowego” zawarta na podstawie § 6 ust. 1 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz.U. Nr 103, poz. 472 ze zm.) jest czynnością prawną uzupełniającą treść stosunku pracy wówczas, gdy nałożenie na pracownika obowiązku podnoszenia kwalifikacji zawodowych wynika z jej postanowień.

Okres zatrudnienia w Czechosłowacji na podstawie skierowania do pracy w oparciu o umowę z dnia 17 lipca 1972 r. zawartą pomiędzy Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Czechosłowackiej Republiki Socjalistycznej o współpracy w zakresie zatrudnienia obywateli Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w uspołecznionych przedsiębiorstwach gospodarczych Czechosłowackiej Republiki Socjalistycznej podlega uwzględnieniu przy ustalaniu kapitału początkowego (art. 174 ust. 2 w związku z art. 6 ust. 2 pkt 1 lit. c ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, jednolity tekst: Dz.U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.).

Korzystanie ze zwolnienia lekarskiego z powodu niezdolności do wykonywania pracy rolniczej nie wyklucza uznania, że ubezpieczony uległ wypadkowi przy pracy rolniczej w czasie osobistego nadzorowania wykonywania czynności rolniczych przez inne osoby.

Z prawa wyboru okresu przyjmowanego do ustalenie podstawy wymiaru kapitału początkowego na zasadach określonych w art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, jednolity tekst: Dz.U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.) nie może skorzystać osoba podlegająca ubezpieczeniu przez okres krótszy niż 20 lat.

Zmiany w organizmie powodujące przeciwwskazania zdrowotne do wykonywania pracy na dotychczasowym stanowisku nie przesądzają o niezdolności do pracy, nawet częściowej, jeżeli została zachowana zdolność do wykonywania pracy zgodnej z kwalifikacjami (art. 12 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, jednolity tekst: Dz.U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.).

W razie braku podstaw do zastosowania art. 2 ust. 4 albo art. 2 ust. 5 ustawy z dnia 25 kwietnia 1997 r. o zmianie ustawy o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz.U. Nr 68, poz. 436) dodatek kombatancki i ryczałt energetyczny przewidziane w ustawie z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (jednolity tekst: Dz.U. z 2002 r. Nr 42, poz. 371 ze zm.) nie mogą zostać przywrócone (nie są wypłacane) za okres przypadający przed pierwszym dniem miesiąca, w którym został zgłoszony stosowny wniosek w organie rentowym (art. 129 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, jednolity tekst: Dz.U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.).

Ubezpieczony może być uznany za częściowo niezdolnego do pracy, gdy zachował zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy (np. wymagającej niższych albo niewymagającej żadnych kwalifikacji), lecz jednocześnie utracił w znacznym stopniu zdolność do wykonywania pracy, do której posiada kwalifikacje.

W przypadku ustalenia prawa do emerytury orzeczeniem organu odwoławczego, zawieszenie jej wypłaty na podstawie art. 103 ust. 2a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.) nie może nastąpić przed dniem ustalenia nabycia prawa do emerytury w decyzji organu rentowego.

W szczególnej sytuacji faktycznej i prawnej, jaką stanowi przypadek ubiegania się przez małoletnie dzieci o rentę rodzinną po zmarłej matce, gdy jednocześnie ich ojciec pozbawiony jest wolności w związku z tymczasowym aresztowaniem, nie można art. 129 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.) wykładać jedynie w oparciu o jego dosłowne brzmienie, bez uwzględnienia celu, jakiemu służy renta rodzinna, którym jest zapewnienie uprawnionym środków utrzymania już od dnia śmierci ubezpieczonej.

Zatrudnienie ubezpieczonego na stanowisku kierownika kilku oczyszczalni ścieków, które nie ograniczało się do sprawowania stale i w pełnym wymiarze czasu pracy dozoru nad pracownikami świadczącymi pracę w szczególnych warunkach, ale polegało na wykonywaniu także innych, licznych czynności kierowniczych, nie stanowi wykonywania pracy w szczególnych warunkach dla potrzeb nabycia prawa do emerytury w niższym wieku emerytalnym.

Częściowej niezdolności do pracy, polegającej na utracie w znacznym stopniu zdolności do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji, nie wyklucza możliwość podjęcia przez ubezpieczonego pracy niżej kwalifikowanej.

Pozorność umowy o pracę (art. 83 k.c. w związku z art. 300 k.p.) ma miejsce nie tylko wówczas, gdy mimo jej zawarcia praca w ogóle nie jest świadczona, ale również wtedy, gdy jest faktycznie świadczona, lecz na innej podstawie niż umowa o pracę.

Przepis art. 61 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.) ma zastosowanie, gdy niezdolność do pracy powstaje w ciągu 18 miesięcy od ustania prawa do renty. Prawo do renty (jej przywrócenia) powstaje w dniu zaistnienia ponownej niezdolności do pracy (art. 100 tej ustawy).

W okresie od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia 29 grudnia 1999 r. funkcjonariusze straży pożarnej zatrudnieni przed dniem 1 stycznia 1999 r. nie podlegali ubezpieczeniu społecznemu z tytułu równoczesnego prowadzenia działalności gospodarczej.

O obowiązkowym lub dobrowolnym charakterze ubezpieczenia osoby prowadzącej działalność gospodarczą nie decyduje spełnianie przez nią warunków do renty lub emerytury, lecz ustalenie prawa do jednego z tych świadczeń. Dlatego osoba prowadząca działalność gospodarczą od dnia wydania decyzji lub wyroku o ustaleniu tego prawa podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu społecznemu (art. 9 ust. 5 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, jednolity tekst: Dz.U. z 2007 r. Nr 11, poz. 74 ze zm.).

Przy ocenie niezdolności do pracy określonej w art. 12 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.) nie można pomijać stopnia niepełnosprawności ubezpieczonego ustalonego na podstawie art. 3, art. 4 i art. 6 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. Nr 123, poz. 776 ze zm.).

Renta rodzinna nie przysługuje dziecku, które stało się całkowicie niezdolne do pracy i samodzielnej egzystencji po upływie okresów wskazanych w art. 68 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.).

Obowiązek zapłaty odsetek od nieuiszczonych w terminie składek na ubezpieczenie społeczne nie jest uzależniony od winy płatnika (art. 53 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, jednolity tekst: Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm. w związku z art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, jednolity tekst: Dz.U. z 2007 r. Nr 11, poz. 74 ze zm.).

Stan prawny wynikający z art. 5a ust. 7 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (jednolity tekst: Dz.U. z 1998 r. Nr 7, poz. 25 ze zm.), ustalony art. 2 ustawy z dnia 1 lipca 2005 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 150, poz. 1248) nie dotyczy terminu określonego w art. 5 ustawy z dnia 2 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 91, poz. 873 ze zm.).

Kiedy pracodawca może zrezygnować z tworzenia funduszu socjalnego

Uchwała SN składu 7 sędziów z dnia 11 grudnia 2008 r., sygn. I UZP 6/08

Prawo do zasiłku chorobowego po ustaniu zatrudnienia trwającego 30 dni

Jak zmienić dane płatnika?

Jakie są zasady zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych oraz wyrejestrowywania z ubezpieczeń?

Jakie zmiany w ustalaniu wysokości składek czekają przedsiębiorców w 2009 roku?

Rodzaje formularzy ubezpieczeniowych

Jak przygotować plan urlopów

Czy można wyegzekwować premię?

W jakim terminie składamy dokumenty rozliczeniowe i opłacamy składki?

Wyrok SN z dnia 18 kwietnia 2007 r., sygn. I UK 339/06

Wyrok SN z dnia 20 stycznia 2005 r., sygn. I UK 120/04

Wyrok SN z dnia 15 lutego 2007 r., sygn. I UK 269/06

Wyrok SN z dnia 12 stycznia 2005 r., sygn. I UK 160/04

Wyrok SN z dnia 5 kwietnia 2007 r., sygn. I UK 316/06

Wyrok SN z dnia 23 sierpnia 2005 r., sygn. I UK 347/04

Wyrok SN z dnia 18 kwietnia 2007 r., sygn. I UK 339/06

Wyrok SN z dnia 14 czerwca 2006 r., sygn. I UK 333/05

Wyrok SN z dnia 11 stycznia 2005 r., sygn. I UK 136/04

Wyrok SN z dnia 18 kwietnia 2007 r., sygn. I UK 351/06

Wyrok SN z dnia 18 lipca 2006 r., sygn. I UK 370/05

Wyrok SN z dnia 5 marca 2007 r., sygn. I UK 282/06

Wyrok SN z dnia 18 kwietnia 2007 r., sygn. I UK 312/06

Wyrok SN z dnia 17 stycznia 2007 r., sygn. I UK 225/06

Wyrok SN z dnia 20 stycznia 2005 r., sygn. I UK 120/04

Wyrok SN z dnia 23 października 2006 r., sygn. I UK 128/06

Wyrok SN z dnia 5 kwietnia 2005 r., sygn. I PK 218/04

Wyrok SN z dnia 22 lutego 2007 r., sygn. I UK 258/06

Wyrok SN z dnia 19 kwietnia 2007 r., sygn. I UK 321/06

Wyrok SN z dnia 5 marca 2007 r., sygn. I UK 267/06

Wyrok SN z dnia 18 kwietnia 2007 r., sygn. I UK 315/06

Wyrok SN z dnia 20 kwietnia 2006 r., sygn. I UK 260/05

Wyrok SN z dnia 22 czerwca 2006 r., sygn. I UK 356/05

Wyrok SN z dnia 27 września 2006 r., sygn. I UK 105/06

Wyrok SN z dnia 20 grudnia 2006 r., sygn. I UK 201/06

Wyrok SN z dnia 12 marca 2007 r., sygn. I UK 299/06

Wyrok SN z dnia 11 kwietnia 2006 r., sygn. I UK 144/05

Wyrok SN z dnia 15 września 2006 r., sygn. I UK 103/06

Wyrok SN z dnia 22 lutego 2007 r., sygn. I UK 229/06

Wyrok SN z dnia 5 października 2006 r., sygn. I UK 117/06

Wyrok SN z dnia 5 czerwca 2007 r., sygn. I UK 376/06

Wyrok SN z dnia 7 lutego 2006 r., sygn. I PK 153/05

Wyrok SN z dnia 5 października 2006 r., sygn. I UK 120/06

Wyrok SN z dnia 20 lutego 2006 r., sygn. I UK 170/05

Wyrok SN z dnia 17 maja 2007 r., sygn. I UK 368/06

Wyrok SN z dnia 12 kwietnia 2007 r., sygn. I UK 323/06

Wyrok SN z dnia 11 lutego 2005 r., sygn. I UK 177/04

Wyrok SN z dnia 24 stycznia 2006 r., sygn. I UK 116/05

Wyrok SN z dnia 9 maja 2007 r., sygn. I UK 362/06

Wyrok SN z dnia 7 lutego 2007 r., sygn. I UK 246/06