Urlop 2013

Ilość dni urlopu	Najkorzystniejsze dni do wzięcia urlopu	Czas wypoczynku	Wolne dni
1	2 maja	1 – 5 maja	5 dni
	27 grudnia	25 – 29 grudnia
2	30 kwietnia, 2 maja	30 kwietnia – 5 maja	6 dni
	2 i 6 maja	1 – 6 maja
	23 i 24 grudnia	21 – 26 grudnia
	24 i 27 grudnia	24 – 29 grudnia
	27 i 30 grudnia	25 – 30 grudnia
3	29 i 30 kwietnia, 2 maja	27 kwietnia – 5 maja	9 dni
	23, 24 i 27 grudnia	21 – 29 grudnia
4	26, 29, 30 kwietnia i 2 maja	26 kwietnia – 5 maja	10 dni
	29, 30 kwietnia i 2, 6 maja	27 kwietnia – 6 maja
	20, 23, 24, 27 grudnia	20 – 29 grudnia
	23, 24, 27, 30 grudnia	21 – 30 grudnia
5	25, 26, 29, 20 kwietnia i 2 maja	25 kwietnia – 5 maja	11 dni
	26, 29, 30 kwietnia i 2, 6 maja	26 kwietnia – 6 maja
	29, 30 kwiecień i 2, 6, 7 maja	27 kwietnia – 7 maja
	4, 5, 6, 7, 8 listopada	1 – 11 listopada
	19, 20, 23, 24, 27 grudnia	19 – 29 grudnia
	20, 23, 24, 27, 30 grudnia	20 – 30 grudnia
	23, 24, 27, 30, 31 grudnia	21 – 31 grudnia
6	Urlop najkorzystniej wziąć w czasie weekendu majowego (np. 24 kwietnia-5 maja), świąt listopadowych (1-12 listopada) bądź w okolicach Bożego Narodzenia (np. 20-31 grudnia).		12 dni
7			13 dni
8	22 – 26, 29, 30 kwietnia i 2 maja	20 kwietnia – 5 maja	16 dni
	29, 30 kwietnia i 2, 6-10 maja	27 kwietnia – 12 maja
	16 – 20, 23, 24, 27 grudnia	14 – 29 grudnia
9	Urlop najkorzystniej wziąć w czasie weekendu majowego (np. 18 kwietnia-5 maja), świąt listopadowych (1-18 listopada) bądź w okolicach Bożego Narodzenia (np. 14-31 grudnia).		17 dni
10			18 dni
11			19 dni
12			20 dni
13			23 dni
14			24 dni

Przepisy dotyczące urlopu wypoczynkowego w pigułce

Przypominamy, że wymiar corocznego, płatnego urlopu wypoczynkowego dla zatrudnionych na cały etat wynosi (art. 154 kodeksu pracy):
20 dni – jeżeli pracownik jest zatrudniony krócej niż 10 lat,
26 dni – jeżeli pracownik jest zatrudniony co najmniej 10 lat.

Wymiar urlopu dla pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy ustala się proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy tego pracownika, biorąc za podstawę ww. wymiar urlopu określony - niepełny dzień urlopu zaokrągla się w górę do pełnego dnia.

Do okresu zatrudnienia, od którego zależy prawo do urlopu i wymiar urlopu, wlicza się okresy poprzedniego zatrudnienia, bez względu na przerwy w zatrudnieniu oraz sposób ustania stosunku pracy. W przypadku jednoczesnego pozostawania w dwóch lub więcej stosunkach pracy wliczeniu podlega także okres poprzedniego niezakończonego zatrudnienia w części przypadającej przed nawiązaniem drugiego lub kolejnego stosunku pracy.

Urlopu udziela się w dni, które są dla pracownika dniami pracy, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy, w wymiarze godzinowym, odpowiadającym dobowemu wymiarowi czasu pracy pracownika w danym dniu, z zastrzeżeniem § 4. Przy udzielaniu urlopu jeden dzień urlopu odpowiada 8 godzinom pracy. Zasady te stosuje się odpowiednio do pracownika, dla którego dobowa norma czasu pracy, wynikająca z odrębnych przepisów, jest niższa niż 8 godzin.

Udzielenie pracownikowi urlopu, w dniu pracy w wymiarze godzinowym odpowiadającym części dobowego wymiaru czasu pracy jest dopuszczalne jedynie w przypadku, gdy część urlopu pozostała do wykorzystania jest niższa niż pełny dobowy wymiar czasu pracy pracownika w dniu, na który ma być udzielony urlop.

Święta 2013

Potrącenie z ekwiwalentu za niewykorzystany urlop

Do okresu pracy, od którego zależy wymiar urlopu, wlicza się z tytułu ukończenia:

1) zasadniczej lub innej równorzędnej szkoły zawodowej - przewidziany programem nauczania czas trwania nauki, nie więcej jednak niż 3 lata,
2) średniej szkoły zawodowej - przewidziany programem nauczania czas trwania nauki, nie więcej jednak niż 5 lat,
3) średniej szkoły zawodowej dla absolwentów zasadniczych (równorzędnych) szkół zawodowych - 5 lat,
4) średniej szkoły ogólnokształcącej - 4 lata,
5) szkoły policealnej - 6 lat,
6) szkoły wyższej - 8 lat.

Okresy nauki, o których mowa w pkt 1-6, nie podlegają sumowaniu.

Jeżeli pracownik pobierał naukę w czasie zatrudnienia, do okresu pracy, od którego zależy wymiar urlopu, wlicza się bądź okres zatrudnienia, w którym była pobierana nauka, bądź okres nauki, zależnie od tego, co jest korzystniejsze dla pracownika.

Pracownik nie może zrzec się prawa do urlopu wypoczynkowego.

Pracownikowi, który wykorzystał urlop za dany rok kalendarzowy, a następnie uzyskał w ciągu tego roku prawo do urlopu w wyższym wymiarze, przysługuje urlop uzupełniający. Pracodawca jest obowiązany udzielić pracownikowi urlopu w tym roku kalendarzowym, w którym pracownik uzyskał do niego prawo.

Na wniosek pracownika urlop może być podzielony na części. W takim jednak przypadku co najmniej jedna część wypoczynku powinna trwać nie mniej niż 14 kolejnych dni kalendarzowych.

Przestój a dodatkowy urlop - porada

Czy pracodawca może zwiększyć wymiar urlopu?

---

Urlopy powinny być udzielane zgodnie z planem urlopów. Plan urlopów ustala pracodawca, biorąc pod uwagę wnioski pracowników i konieczność zapewnienia normalnego toku pracy. Planem urlopów nie obejmuje się części urlopu udzielanego pracownikowi na jego żądanie. Plan urlopów podaje się do wiadomości pracowników w sposób przyjęty u danego pracodawcy.

Na wniosek pracownicy udziela się jej urlopu bezpośrednio po urlopie macierzyńskim; dotyczy to także pracownika-ojca wychowującego dziecko, który korzysta z urlopu macierzyńskiego – tego urlopu udziela się bez względu na plan urlopów.

Przesunięcie terminu urlopu może nastąpić na wniosek pracownika umotywowany ważnymi przyczynami. Przesunięcie terminu urlopu jest także dopuszczalne z powodu szczególnych potrzeb pracodawcy, jeżeli nieobecność pracownika spowodowałaby poważne zakłócenia toku pracy.

Część urlopu nie wykorzystaną z powodu:
1) czasowej niezdolności do pracy wskutek choroby,
2) odosobnienia w związku z chorobą zakaźną,
3) odbywania ćwiczeń wojskowych albo przeszkolenia wojskowego przez czas do 3 miesięcy,
4) urlopu macierzyńskiego,
pracodawca jest obowiązany udzielić w terminie późniejszym.

Pracodawca może odwołać pracownika z urlopu tylko wówczas, gdy jego obecności w zakładzie wymagają okoliczności nieprzewidziane w chwili rozpoczynania urlopu. Pracodawca jest obowiązany pokryć koszty poniesione przez pracownika w bezpośrednim związku z odwołaniem go z urlopu.

Urlop na żądanie pracownika.

Pracodawca jest obowiązany udzielić na żądanie pracownika i w terminie przez niego wskazanym nie więcej niż 4 dni urlopu w każdym roku kalendarzowym. Pracownik zgłasza żądanie udzielenia urlopu najpóźniej w dniu rozpoczęcia urlopu.

Łączny wymiar urlopu wykorzystanego przez pracownika na jego żądanie nie może przekroczyć w roku kalendarzowym 4 dni, niezależnie od liczby pracodawców, z którymi pracownik pozostaje w danym roku w kolejnych stosunkach pracy.

Urlopu niewykorzystanego w terminie ustalonym w planie urlopów należy pracownikowi udzielić najpóźniej do dnia 30 września następnego roku kalendarzowego; nie dotyczy to części urlopu udzielanego na żądanie pracownika.

W przypadku niewykorzystania przysługującego urlopu w całości lub w części z powodu rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy pracownikowi przysługuje ekwiwalent pieniężny za ten niewykorzystany urlop.

Zobacz również: Urlop na żądanie

Wynagrodzenie za czas urlopu.

Za czas urlopu pracownikowi przysługuje wynagrodzenie, jakie by otrzymał, gdyby w tym czasie pracował. Zmienne składniki wynagrodzenia mogą być obliczane na podstawie przeciętnego wynagrodzenia z okresu 3 miesięcy poprzedzających miesiąc rozpoczęcia urlopu; w przypadkach znacznego wahania wysokości wynagrodzenia okres ten może być przedłużony do 12 miesięcy.