Niższe składki za matki powracające do pracy

Wśród wielu należności, które pracodawcy muszą wnosić do ZUS za swoich pracowników, są składki na Fundusz Pracy (FP) oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych (FGŚP). Pracodawcy muszą je opłacać w tych samych terminach co składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne oraz wykazywać w jednej deklaracji rozliczeniowej.

Opłacanie składek na FP i FGŚP

Składka na Fundusz Pracy wynosi 2,45% podstawy jej wymiaru i jest opłacana za pracowników, którzy uzyskują w przeliczeniu na okres miesiąca co najmniej minimalne wynagrodzenie za pracę, a w przypadku gdy jest to ich pierwszy rok zatrudnienia – 80% tego wynagrodzenia. Natomiast składka na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych wynosi 0,10% podstawy wymiaru i jest opłacana za wszystkich pracowników, niezależnie od wysokości ich zarobków.

Jak rozliczać składki za osobę pobierającą zasiłek macierzyński >>

Podstawa naliczenia składki na FP oraz FGŚP to ta sama podstawa, od której odprowadza się składkę emerytalną i rentową. Jest jednak jeden wyjątek. Otóż podstawa wymiaru tych składek nie jest ograniczana do 30-krotności przeciętnego wynagrodzenia. Po osiągnięciu tego limitu pracodawca nadal opłaca składki na FP oraz FGŚP.

Ulga w opłacaniu składek

Od 1 stycznia 2009 r. pracodawcy nie muszą opłacać składek na FP oraz FGŚP za pracowników powracających z urlopu macierzyńskiego, dodatkowego urlopu macierzyńskiego lub urlopu wychowawczego. Zwolnienie to uregulowane jest odpowiednio w art. 104a ustawy z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz art. 9a ustawy z 13 lipca 2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy. Przepisy te stosuje się również do pracowników powracających z urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego lub z dodatkowego urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego.

Ulga w opłacaniu składek na FP oraz FGŚP ma swój maksymalny czasowy wymiar. Wynosi on 36 miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po powrocie z urlopu macierzyńskiego, dodatkowego urlopu macierzyńskiego lub z urlopu wychowawczego.

Przychód ze stosunku pracy

Zwolnienie z opłacania składek przysługuje pracodawcy tylko w stosunku do pracowników w rozumieniu Kodeksu pracy. Oznacza to, że za pracownicę zatrudnioną np. w ramach umowy-zlecenia, która powróci z urlopu macierzyńskiego nie przysługuje 36-miesięczne zwolnienie z obowiązku z opłacania składek na FP oraz FGŚP.

Zleceniobiorcy - zasady opłacania składek na Fundusz Pracy >>

Może się zdarzyć, że pracodawca zatrudnia swojego pracownika w ramach stosunku pracy i dodatkowo na podstawie umowy-zlecenia, umowy agencyjnej lub innej umowy o świadczenie usług, do których stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego dotyczące zlecenia. W takim przypadku zwolnienie z opłacania składek na FP oraz FGŚP przysługuje mu wyłącznie w odniesieniu do wypłaconego pracownikowi przychodu ze stosunku pracy. Przychód wypłacony z tytułu umowy cywilnoprawnej nie jest zwolniony z obowiązku opłacenia wspomnianych składek. W związku z tym pracodawca musi od takiego przychodu zawsze opłacić składkę na FGŚP, a obowiązek opłacenia składki na FP zależy od tego, czy pracownik uzyskuje w przeliczeniu na okres miesiąca co najmniej minimalne wynagrodzenie za pracę. Należy jednak podkreślić, że do tego limitu wlicza się również przychód z umowy o pracę. Tak więc pracodawca musi zapłacić składkę na FP od przychodu z umowy cywilnoprawnej wykonywanej dodatkowo przez pracownika powracającego z urlopu macierzyńskiego, dodatkowego urlopu macierzyńskiego lub urlopu wychowawczego, jeśli w danym miesiącu suma tego przychodu oraz przychodu z tytułu stosunku pracy równa jest co najmniej minimalnemu wynagrodzeniu za pracę (80% tego wynagrodzenia – w przypadku pracownika w pierwszym roku pracy).