Rozliczenie roczne pracownika

Podstawowym obowiązkiem płatnika składek jest obliczenie i pobranie w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od zatrudnionych przez niego pracowników na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy oraz do wpłacenia jej do właściwego urzędu skarbowego.

Warunki rozliczenia

Jeżeli podatnik złoży płatnikowi przed dniem 10 stycznia roku następującego po roku podatkowym stosowne oświadczenie, pracodawca (płatnik) ma obowiązek sporządzić za pracownika roczne obliczenie podatku. Termin na sporządzenie takiego obliczenia upływa z końcem lutego następującego po upływie roku podatkowego. Pracodawca w tym samym terminie ma obowiązek przekazać roczne obliczenie podatku pracownikowi oraz właściwemu urzędowi skarbowemu.

Pracodawca może dokonać rozliczenia rocznego za pracownika pod warunkiem, że podatnik:

• poza dochodami uzyskanymi od płatnika (pracodawcy) nie ma innych dochodów, z wyjątkiem dochodów określonych w art. 30-30c oraz w art. 30e ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (DzU z 2000 r. nr 14, poz. 176 ze zm. - zwanej dalej ustawą),
• nie korzysta z możliwości opodatkowania dochodów wspólnie ze swoim małżonkiem, z którym posiada wspólność majątkową oraz pozostaje w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy,
• nie jest osobą samotnie wychowującą dziecko, decydującą się na opodatkowanie wspólnie z dzieckiem,
• nie korzysta z odliczeń, z wyjątkiem odliczeń od dochodu potrąconych w ciągu roku składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, zwróconych płatnikowi świadczeń, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy (tj. nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, w kwotach uwzględniających pobrany podatek dochodowy, jeżeli zwroty te nie zostały potrącone przez płatnika), jeżeli nie zostały one potrącone od dochodu przy poborze zaliczek, kwoty składki na ubezpieczenie zdrowotne pobrane w roku podatkowym,
• nie zmniejsza podatku o kwotę dokonanej wpłaty na rzecz organizacji pożytku publicznego, działającej na podstawie ustawy o działalności pożytku publicznego;
• nie ma obowiązku doliczenia kwot uprzednio odliczonych.

Pracodawca przy dokonaniu obliczenia powinien:

• odliczyć pracownikowi od dochodu potrącone w ciągu roku składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe,
• zmniejszyć uzyskany przez pracownika przychód o koszty uzyskania przychodu z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej,

Koszty uzyskania przychodu z tytułu stosunku pracy, stosunku służbowego, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej kształtują się w 2008 r. następująco (patrz tabela).

Jeżeli wspomniane normatywne koszty są niższe od wydatków na dojazd do zakładu lub zakładów pracy środkami transportu autobusowego, kolejowego, promowego lub komunikacji miejskiej, płatnik jest zobowiązany do uwzględnienia wyższych kosztów uzyskania przychodów - w wysokości wydatków faktycznie poniesionych przez podatnika (pracownika).

Warunkiem, po którego spełnieniu możliwe jest uwzględnienie wyższych kosztów uzyskania przychodów, jest ich właściwe udokumentowanie (imiennymi biletami).

• odliczyć pracownikowi od podatku kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne pobranej w roku podatkowym zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz doliczyć do podatku otrzymany za jego pośrednictwem zwrot uprzednio zapłaconej i odliczonej składki na ubezpieczenie zdrowotne.

@RY1@i26/2009/008/i26.2009.008.000.0033.001.jpg@RY2@

Niedopłata i nadpłata

Z dokonanego rocznego rozliczenia może wyniknąć zarówno niedopłata, jak i nadpłata w podatku. Jeżeli okaże się, że pracownik ma podatek do zapłaty, wówczas różnicę między podatkiem wynikającym z rocznego obliczenia a sumą zaliczek pobranych za miesiące od stycznia do grudnia pobiera się z dochodu za marzec roku następnego (na wniosek pracownika pobiera się ją z dochodu za kwiecień roku następnego). Pobraną różnicę płatnicy są zobowiązani wpłacić na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje właściwy dla płatnika naczelnik urzędu skarbowego, łącznie z zaliczkami za te miesiące.

W przypadku nadpłaty, zalicza się ją na poczet zaliczki należnej za marzec. Dopiero w sytuacji, jeżeli po pobraniu tej zaliczki pozostaje nadpłata, płatnik może zwrócić ją podatnikowi w gotówce.

@RY1@i26/2009/008/i26.2009.008.000.0033.002.jpg@RY2@

Podstawa prawna:

• ustawa z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (DzU z 2000 r. nr 14, poz. 176 ze zm.),
• art. 8 ust. 3 ustawy z 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (DzU nr 217, poz. 1588).