Wyższe wynagrodzenie jako przejaw dyskryminacji

Wynagrodzenie za pracę powinno być tak ustalone, aby odpowiadało w szczególności rodzajowi wykonywanej pracy i kwalifikacjom wymaganym przy jej wykonywaniu, a także uwzględniało ilość i jakość świadczonej pracy (art. 78 k.p.). Niemniej jednak zasad równego traktowania w zatrudnieniu nie naruszają działania polegające na ustalaniu warunków zatrudniania i zwalniania pracowników, zasad wynagradzania i awansowania oraz dostępu do szkolenia w celu podnoszenia kwalifikacji zawodowych - z uwzględnieniem kryterium stażu pracy (art. 183b § 2 k.p.). Oznacza to, że wyższe wynagrodzenie pracownika o dłuższym stażu nie stanowi naruszenia zasady równości, bowiem dłuższy staż pracy oznacza większe doświadczenie, znajomość firmy, organizacji pracy, szybsze wykonywanie swoich obowiązków itd. Działania w drugą stronę, czyli wypłacanie wynagrodzenia w wyższej wysokości nowemu pracownikowi może być uznane za przejaw dyskryminacji. Taki pracownik musi zapoznać się z organizacją firmy, zakresem obowiązków, zazwyczaj w pierwszym okresie pracy szkoli się i wdraża w zakres obowiązków, popełnia więcej błędów. A zatem jego efektywność i skuteczność jest niższa niż pracownika o długim stażu pracy. Jego wyższe wynagrodzenie w sytuacji zatrudniania na takich samych stanowiskach, do wykonywania takiej samej pracy jest naruszeniem zasady równości w zakresie wynagradzania - pracownicy mają prawo do jednakowego wynagrodzenia za jednakową pracę lub za pracę o jednakowej wartości.

Pojęcie wynagrodzenia i pracy jednakowej wartości