Wspólna działalność socjalna

Ustawa z 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (DzU z 1996 r. nr 70, poz. 335 ze zm.) daje pracodawcom możliwość wspólnego prowadzenia działalności socjalnej. Na takie rozwiązanie decydują się najczęściej firmy powiązane kapitałowo bądź własnościowo, przedsiębiorstwa wielozakładowe, z których każdy zakład posiada status pracodawcy.

Zakres wspólnej działalności socjalnej

Zakres wspólnej działalności musi mieścić się w ramach określonego ustawowo przeznaczenia środków funduszu. Jest to jedyne, narzucone przez przepisy ograniczenie.

Obowiązuje tu więc taka sama zasada jak przy samodzielnym tworzeniu funduszu - zgromadzone środki można przeznaczyć wyłącznie na:

• usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, udzielanie pomocy materialnej - rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową,

• dofinansowanie zakładowych obiektów socjalnych.

Wspólna działalność może dotyczyć wszystkich lub tylko wybranych aspektów działalności socjalnej pracodawców - co powinno zostać określone umową.

Liczba pracodawców prowadzących wspólnie działalność socjalną nie jest w żaden sposób ograniczona.

Umowa o prowadzeniu wspólnej działalności socjalnej może postanawiać, że będzie ona prowadzona przy wykorzystaniu całości lub części środków zgromadzonych na kontach funduszy obu (lub więcej) pracodawców.

Przykład

Umowę o wspólnej działalności socjalnej zawiera dwóch pracodawców, z których jeden (w którym znacząco zmniejszono zatrudnienie na skutek restrukturyzacji) posiada kilka ośrodków wypoczynkowych, ale nie ma środków na samodzielne ich utrzymanie. Drugi zaś nie posiada własnej bazy socjalnej, natomiast duży poziom zatrudnienia i co za tym idzie odpowiednio duży odpis na fundusz i sporą kwotę niewykorzystanych środków z lat ubiegłych. Umowa przewiduje, że osoby uprawnione do korzystania z funduszu u drugiego pracodawcy będą mogły korzystać z bazy socjalnej pierwszego, w zamian za pokrycie 2/3 kosztów funkcjonowania ośrodków. Dodatkowo obaj pracodawcy będą prowadzić wspólną działalność w zakresie pomocy mieszkaniowej.

W przypadku gdy umowa przewiduje wspólne prowadzenie jedynie wycinka działalności socjalnej - w pozostałym zakresie działalność jest prowadzona samodzielnie przez każdego pracodawcę.