Świadczenie rehabilitacyjne a przejście na emeryturę
Pracownicy przyznano świadczenie rehabilitacyjne na okres 3 miesięcy. Jednak w czasie pobierania tego świadczenia (po 1 miesiącu) złożyła podanie o rozwiązanie umowy o pracę za porozumieniem stron, na co pracodawca wyraził zgodę. Rozwiązanie umowy nastąpi w związku z przejściem tej osoby na emeryturę. Czy w tej sytuacji wypłaty świadczenia rehabilitacyjnego pracodawca dokonuje do dnia rozwiązania stosunku pracy, czy za cały przyznany okres – pyta Czytelniczka z Koszalina.
Pracownicy po rozwiązaniu umowy o pracę nie będzie przysługiwało prawo do świadczenia rehabilitacyjnego z powodu nabycia prawa do emerytury. Ustalenie tego prawa wyklucza bowiem prawo do świadczenia rehabilitacyjnego.
Świadczenie rehabilitacyjne przysługuje osobom podlegającym ubezpieczeniom społecznym, których okres niezdolności do pracy z powodu choroby jest dłuższy niż okres pobierania zasiłku chorobowego.
Polecamy książkę: Dokumentacja kadrowa. Wzory dokumentów i wyjaśnienia
Zasiłek chorobowy z powodu niezdolności do pracy lub niemożności wykonywania pracy przysługuje przez okres 182 dni, a w przypadku niezdolności do pracy spowodowanej gruźlicą lub przypadającej w czasie ciąży - 270 dni.
Świadczenie rehabilitacyjne przysługuje nie dłużej niż przez okres 12 miesięcy (360 dni), gdy stan zdrowia osoby ubezpieczonej po wykorzystaniu okresu zasiłkowego nie pozwala jeszcze na podjęcie pracy zarobkowej, a dalsze leczenie lub rehabilitacja rokują odzyskanie zdolności do pracy.
Podstawą do przyznania świadczenia rehabilitacyjnego jest wykorzystanie pełnego okresu zasiłkowego oraz pozytywne rokowanie odzyskania całkowitej zdolności do pracy.
Świadczenie rehabilitacyjne nie przysługuje osobie, która posiada prawo do:
- emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy,
- zasiłku dla bezrobotnych,
- zasiłku lub świadczenia przedemerytalnego,
- urlopu dla poratowania zdrowia albo nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego.
Ponadto świadczenie rehabilitacyjne nie przysługuje:
- w okresie przebywania na urlopie bezpłatnym, wychowawczym,
- jeżeli niezdolność do pracy spowodowana została w wyniku umyślnego przestępstwa lub wykroczenia popełnionego przez ubezpieczonego, co zostało potwierdzone prawomocnym wyrokiem sądu,
- w okresie tymczasowego aresztowania lub odbywania kary pozbawienia wolności, z wyjątkiem przypadków, w których prawo do zasiłku wynika z ubezpieczenia chorobowego osób wykonujących odpłatnie pracę na podstawie skierowania do pracy w czasie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania,
- za cały miesiąc kalendarzowy, w którym uprawniony wykonuje pracę zarobkową lub wykorzystuje okres, na który zostało przyznane świadczenie w sposób niezgodny z jego celem.
Nie ma prawa do świadczenia rehabilitacyjnego osoba, która ma ustalone prawo do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy, nawet gdyby świadczenia te były zawieszone.
Paweł M. z tytułu częściowej niezdolności do pracy ma przyznaną rentę inwalidzką na okres 2 lat, tj. od 2 lutego2016 r. do 1 lutego 2018 r. Z dniem 1 stycznia 2017 r. wypłata renty została zawieszona ze względu na osiągane dochody z tytułu zatrudnienia na etat. 10 grudnia 2016 r. Paweł M. złamał nogę i od tego dnia przebywał na zwolnieniu lekarskim do 9 czerwca 2017 r. (182 dni). Po wykorzystaniu okresu zasiłkowego nie mógł przystąpić do pracy z powodu przedłużającej się rehabilitacji leczniczej i wystąpił do ZUS z wnioskiem o przyznanie świadczenia rehabilitacyjnego. Lekarz orzecznik nie przyznał mu świadczenia rehabilitacyjnego, ponieważ Paweł M. ma już przyznaną rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy.
O prawie do świadczenia rehabilitacyjnego decyduje lekarz orzecznik ZUS właściwy ze względu na miejsce zamieszkania osoby ubezpieczonej. Od orzeczenia lekarza orzecznika ubezpieczonemu przysługuje prawo wniesienia sprzeciwu do Komisji lekarskiej ZUS w ciągu 14 dni od otrzymania orzeczenia. Ponadto Prezes ZUS w tym terminie może wnieść zarzut wadliwości orzeczenia wydanego przez lekarza orzeczenia. Na podstawie orzeczenia lekarza orzecznika ZUS wydaje decyzję i przekazuje ją do płatnika zasiłku.
Dokumentami niezbędnymi do uzyskania prawa do świadczenia rehabilitacyjnego są:
- Zaświadczenie o stanie zdrowia wypełnione przez lekarza leczącego - druk ZUS OL-9 (zastąpił druk N-9),
- Wywiad zawodowy (druk jest składany przy pierwszym wniosku o świadczenie rehabilitacyjne i tylko w czasie zatrudnienia) - druk ZUS N-10,
- Oświadczenie do celów świadczenia rehabilitacyjnego - druk ZUS Np.-7.
Anna L. pobierała zasiłek chorobowy w okresie od 20 pażdziernika 2016 r. do 19 kwietnia 2017 r. (tj. 182 dni). Następnie lekarz orzecznik przyznał Annie L. świadczenie rehabilitacyjne na okres 4 miesięcy. Na podstawie orzeczenia ZUS wydał decyzję przyznającą świadczenie rehabilitacyjne na okres od 20 kwietnia 2017 r. do 17 sierpnia 2017 r. (120 dni). Z dniem 30 czerwca 2017 r. zakład pracy rozwiązał umowę o pracę z pracownicą w związku z przyznaniem prawa do emerytury. Ponieważ od 1 lipca 2017 r. Anna L. uprawniona jest do emerytury, nie będzie miała prawa do świadczenia rehabilitacyjnego za okres od 1 lipca do 17 sierpnia 2017 r.
Podstawa prawna:
- art. 2, art. 18 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (j.t. Dz.U. z 2016 r. poz. 372; ost. zm. Dz.U. z 2017 r. poz. 992).
Komentarze(0)
Pokaż:
NajnowszePopularneNajstarsze