Jak długo można być na zwolnieniu lekarskim?

WAŻNE! Aktualnie nie dostarcza się zwolnienia lekarskiego pracodawcy. Funkcjonują e-zwolnienia lekarskie, które lekarz wprowadza do systemu i automatycznie taka informacja trafia do pracodawcy.

Zwolnienie lekarskie - termin dostarczenia

W razie niezdolności do pracy na skutek choroby pracownik może usprawiedliwić swoją nieobecność, przedstawiając zwolnienie lekarskie. Pracownik musi o tym fakcie niezwłocznie poinformować pracodawcę (uznaje się, że maksymalnie w ciągu 2 dni od wystawienia zwolnienia lekarskiego). Natomiast na dostarczenie zwolnienia ma 7 dni od dnia jego wystawienia. 7 dni liczy się od dnia następującego po dniu wydania zwolnienia. W obliczeniu bierze się pod uwagę również sobotę i niedzielę.

Polecamy: Kodeks pracy 2021. Praktyczny komentarz z przykładami

Przedstawienie zwolnienia pracodawcy nie musi nastąpić osobiście. Może to za pracownika zrobić osoba trzecia lub można je wysłać pocztą. W razie niedostarczenia zwolnienia w tym okresie zasiłek chorobowy ulega obniżeniu o 25% od ósmego dnia niezdolności do pracy.

Jeżeli pracownik wykonuje pracę w kilku miejscach i przejdzie na zwolnienie lekarskie, jest zobowiązany do przerwania wykonywania pracy u wszystkich pracodawców. Dotyczy to także świadczenia usług na podstawie umów cywilnoprawnych. Wyjątek stanowi wpis od lekarza o tym, że wykonywanie określonej pracy nie poskutkuje wydłużeniem okresu niezdolności do pracy.

Zwolnienie lekarskie i zasiłek chorobowy - jak długo?

Przez okres trwania niezdolności do pracy pracownik zamiast wynagrodzenia za pracę otrzymuje wynagrodzenie chorobowe (co do zasady przez pierwsze 33 dni choroby) i zasiłek chorobowy. Okres przebywania na zwolnieniu lekarskim jest limitowany określoną liczbą dni. Nie można z niego korzystać dłużej niż przez 182 dni. Wyjątek stanowi tutaj niezdolność do pracy spowodowana gruźlicą lub występująca w trakcie ciąży. W wymienionych przypadkach pracownik może pobierać świadczenie przez maksymalnie 270 dni.

Do okresu zasiłkowego wlicza się:

• wszystkie okresy nieprzerwanej niezdolności do pracy,
• okresy niemożności wykonywania pracy z powodu przebywania w: stacjonarnym zakładzie lecznictwa odwykowego w celu leczenia uzależnienia alkoholowego oraz stacjonarnym zakładzie opieki zdrowotnej w celu leczenia uzależnienia od środków odurzających lub substancji psychotropowych;
• okresy poprzedniej niezdolności do pracy spowodowanej tą samą chorobą, jeżeli przerwa pomiędzy ustaniem poprzedniej a powstaniem ponownej niezdolności do pracy nie przekracza 60 dni.

Jeśli pracownik wykorzystał maksymalny okres przebywania na zwolnieniu lekarskim, a niezdolność do pracy nadal istnieje, wówczas ma prawo do świadczenia rehabilitacyjnego. Świadczenie to przysługuje przez okres niezbędny do przywrócenia do pracy, ale nie dłużej niż 12 miesięcy.

Wynagrodzenie pracownika na zwolnieniu lekarskim

Art. 92 § 1 Kodeksu pracy wskazuje przypadki niezdolności do pracy oraz przysługujące z tego tytułu wynagrodzenie:

1. choroba lub odosobnienie w związku z chorobą zakaźną – trwająca łącznie do 33 dni w ciągu roku kalendarzowego, a w przypadku pracownika, który ukończył 50 rok życia – trwającej łącznie do 14 dni w ciągu roku kalendarzowego – pracownik zachowuje prawo do 80% wynagrodzenia (chyba że obowiązujące u danego pracodawcy przepisy prawa pracy przewidują wyższe wynagrodzenie z tego tytułu),
2. wypadek w drodze do pracy lub z pracy albo choroba przypadająca w czasie ciąży – w okresie wskazanym w pkt 1 – pracownik zachowuje prawo do 100% wynagrodzenia,
3. poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów oraz poddania się zabiegowi pobrania komórek, tkanek i narządów – w okresie wskazanym w pkt 1 – pracownik zachowuje prawo do 100% wynagrodzenia.

Długotrwałe zwolnienie lekarskie a zwolnienie z pracy - czy to możliwe?

Pracodawca może rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia, tylko w określonych w art. 53 § 1 Kodeksu pracy przypadkach:
1) jeżeli niezdolność pracownika do pracy wskutek choroby trwa:

• dłużej niż 3 miesiące – gdy pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy krócej niż 6 miesięcy,
• dłużej niż łączny okres pobierania z tego tytułu wynagrodzenia i zasiłku oraz pobierania świadczenia rehabilitacyjnego przez pierwsze 3 miesiące – gdy pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy co najmniej 6 miesięcy lub jeżeli niezdolność do pracy została spowodowana wypadkiem przy pracy albo chorobą zawodową,

2) w razie usprawiedliwionej nieobecności pracownika w pracy z innych przyczyn niż wymienione wyżej, trwającej dłużej niż 1 miesiąc.

Podstawa prawna:

• Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dziennik Ustaw rok 2020 poz. 870)
• Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dziennik Ustaw rok 2019 poz. 1040)