Wyjazd do pracy za granicą – jaką formę zatrudnienia wybrać?

Ta forma zatrudnienia jest korzystna dla osób, które mają już jakieś, nawet nieduże, doświadczenia w pracy za granicą lub zapoznały się z warunkami zatrudnienia w obcym kraju, ponieważ po przyjeździe na miejsce muszą podpisać umowę z zagranicznym pracodawcą.

2. Zatrudnienie przez agencję pracy tymczasowej (tzw. delegowanie)

Ta forma jest zdecydowanie najlepsza dla osób rozpoczynających pracę poza Polską, ze względu na fakt, że naszym pracodawcą będzie polska firma i w tym języku będziemy załatwiać wszelkie formalności. Do zadań agencji pracy tymczasowej należy bowiem rekrutacja, zatrudnienie i wysyłanie do pracy za granicę do swojego klienta. Agencja odpowiada także za rozliczenie pracownika z wykonanej pracy i wypłatę wynagrodzenia.

Wszelkie sprawy formalne załatwia się z agencją w Polsce, podpisuje się polską umowę o pracę, a pracownikowi odprowadzane są wszelkie składki do polskiego ZUS-u. Jedyną różnicą pomiędzy zatrudnieniem przez agencję pracy a tradycyjnym zatrudnieniem jest fakt, że osoba oddelegowana wykonuje swoją pracę za granicą, u zagranicznego pracodawcy, którego prawo nazywa „pracodawcą użytkownikiem”.

Zatrudnienie przez agencję pracy tymczasowej niesie za sobą wiele dodatkowych korzyści – to ten podmiot organizuje zakwaterowanie oraz transport do pracy, a zdarza się, że również je opłaca. Ta forma pracy jest w pełni legalna, ponieważ jest uregulowana przez polskie i unijne ustawodawstwo. Nie do przecenienia jest również fakt, że pracownik ma ciągły dostęp do pracodawcy w swoim języku, co zdecydowanie lepiej wpływa na możliwości kontaktu.

3. Bezpośrednie zatrudnienie u zagranicznego pracodawcy

Na bezpośrednie zatrudnienie za granicą zazwyczaj decydują się osoby, które niejednokrotnie wyjeżdżały już do pracy poza Polskę. Mają niezbędne doświadczenie, a także znają język kraju, do którego się udają. To ważne, aby móc spokojnie oraz z pełną wiedzą o swoich prawach pracować za granicą.

Zatrudnienie w zagranicznej firmie zobowiązuje bowiem do przestrzegania przepisów prawa pracy obowiązujących w danym kraju. Wymaga również załatwiania wszelkich formalności samodzielnie, takich jak poszukiwanie pracy, negocjowanie warunków i formy zatrudnienia oraz wynagrodzenia, organizacja zakwaterowania czy dojazdu do pracy. Do tej listy dochodzi także rozliczenie się z wykonanej pracy przed zagranicznym urzędem skarbowym i odprowadzenie podatku. W wielu krajach zachodniej Europy, takich jak Niemcy czy Holandia lub Belgia to na pracowniku leży obowiązek odprowadzania składek na ubezpieczenie zdrowotne i wybór ubezpieczyciela spośród wielu podmiotów funkcjonujących na rynku. Warto pamiętać, że zawsze można zwrócić się o pomoc do polskiego konsulatu i innych organizacji polonijnych, jednak znajomość języka kraju, do którego się wyjeżdża jest w tym przypadku niezastąpiona.