Kiedy pracownikowi niepełnosprawnemu można wyznaczyć pracę przez 6 dni w tygodniu

Nie ma przeszkód prawnych, aby pracownik niepełnosprawny wykonywał pracę w niektóre tygodnie od poniedziałku do soboty, pod warunkiem że do końca okresu rozliczeniowego zostanie mu wyznaczony za taką pracę krótszy tydzień pracy, np. od poniedziałku do czwartku. Można także jednorazowo (bez wcześniejszego planowania) wyznaczyć pracownikowi pracę w sobotę, lecz trzeba za nią oddać inny dzień wolny do końca okresu rozliczeniowego. Ze względu na to, że pracownik jest zatrudniony na 1/2 etatu wyznaczenie pracy w sobotę nie będzie dla niego pracą w godzinach nadliczbowych.

Czas pracy osoby niepełnosprawnej zaliczonej do lekkiego stopnia niepełnosprawności nie może przekraczać 8 godzin na dobę i 40 godzin tygodniowo (art. 15 ust. 1 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej...). Te normy czasu pracy obowiązują pracowników niezależnie od ich wymiaru czasu pracy. Dotyczą również pracowników niepełnoetatowych. Należy zauważyć, że do czasu pracy osób niepełnosprawnych nie mają zastosowania przepisy Kodeksu pracy dotyczące przeciętnego 40-godzinnego tygodnia pracy. Oznacza to, że osoba zaliczona do lekkiego stopnia niepełnosprawności nie może przepracować w każdym tygodniu więcej niż 40 godzin. Do pracowników niepełnosprawnych stosujemy jednak zasadę przeciętnie 5-dniowego tygodnia pracy. Pracownik niepełnosprawny może zatem przepracować w jednym tygodniu np. 6 dni, a w kolejnym 4 dni, tak aby w okresie rozliczeniowym zachować przeciętnie 5-dniowy tydzień pracy.

W przypadku osób niepełnosprawnych czas pracy nie może przekroczyć 40 godzin na tydzień.

Osoba niepełnosprawna nie może być zatrudniona w porze nocnej i w godzinach nadliczbowych (art. 15 ust. 3 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej...).

Nie dotyczy to:

• osób zatrudnionych przy pilnowaniu oraz
• przypadków, gdy na wniosek osoby zatrudnionej lekarz przeprowadzający badania profilaktyczne pracowników lub w razie jego braku lekarz sprawujący opiekę nad tą osobą wyrazi na to zgodę.

Ponieważ pracownik nie posiada zgody lekarza medycyny pracy lub innego lekarza sprawującego nad nim opiekę medyczną na pracę w nocy lub w godzinach nadliczbowych, w związku z tym konieczne jest respektowanie wobec niego obowiązujących norm czasu pracy (8 godzin na dobę i 40 godzin w tygodniu), a także zakazu zlecania pracy w godzinach nadliczbowych.

Należy jednak odróżnić wykonywanie pracy w godzinach nadliczbowych od świadczenia pracy w godzinach ponadwymiarowych (ponad wymiar czasu pracy wskazany w umowie). Pracą w godzinach nadliczbowych jest praca wykonywana ponad obowiązujące pracownika normy czasu pracy, a także praca wykonywana ponad przedłużony dobowy wymiar czasu pracy, wynikający z obowiązującego pracownika systemu i rozkładu czasu pracy. Natomiast pracą w godzinach ponadwymiarowych jest praca wykonywana ponad obowiązujący wymiar czasu pracy pracownika zatrudnionego na część etatu, pod warunkiem że nie przekracza ona obowiązujących norm czasu pracy.