Maksymalny czas trwania umowy na czas określony

Maksymalny czas trwania umowy na czas określony

Maksymalny czas trwania zatrudnienia na podstawie umów na czas określony powinien wynosić 48 miesięcy. Proponowany w poselskim projekcie zmiany Kodeksu pracy, okres 24 miesięcy jest stanowczo za krótki i może spowodować poważne ograniczenie swobody zarządzania pracownikami - uważa Konfederacja Lewiatan.

W warunkach nasilającej się konkurencji ogromne znaczenie dla firm działających na polskim rynku pracy ma stosowanie elastycznych form zatrudnienia i organizacji pracy. W projekcie nie przewiduje się rozwiązań dla takich specyficznych sytuacji, jak zatrudnianie pracownika na czas trwania kadencji (np. czteroletniej) czy realizowania projektu (np. unijnego na trzy lata).

Zobacz również serwis: Zatrudnianie i zwalnianie

- W naszej ocenie proponowany § 2 w art. 25/1 k.p. dopuszczający wydłużenie zatrudnienia na czas określony maksymalnie do 36 miesięcy w układzie zbiorowym pracy lub regulaminie pracy uzgodnionym z zakładową organizacją związkową jest niewłaściwy, gdyż wprowadza nierówność podmiotów po stronie pracodawcy. Pozbawia firmy, u których nie działają związki zawodowe możliwości wydłużenia terminu trwania umów o pracę na czas określony - mówi dr Grażyna Spytek-Bandurska, ekspertka Konfederacji Lewiatan.

Wątpliwości dotyczące projektu zmian

Przepis powinien zakładać możliwość wydłużania tego okresu w drodze uzgodnień z reprezentacją załogi w postaci przedstawicielstwa pracowników. Ponadto proponowane rozwiązanie budzi wątpliwości w zakresie zgodności z relacjami występującymi między poszczególnymi źródłami prawa pracy. Otóż, postanowienia układów zbiorowych pracy i porozumień zbiorowych oraz regulaminów i statutów nie mogą być mniej korzystne dla pracowników niż przepisy Kodeksu pracy oraz innych ustaw i aktów wykonawczych.

Skoro projektodawca podkreśla, że umowy o pracę na czas określony są niekorzystne dla pracownika, to dopuszczenie ich wydłużenia w drodze układowej lub regulaminowej jest tym bardziej sprzeczne z powszechną zasadą ochrony pracownika i stanowieniem przepisów jednostronnie bezwzględnie obowiązujących czyli niedopuszczających do przyjmowania regulacji wewnątrzzakładowych godzących w interesy pracownika i ustanawiających rozwiązania na jego niekorzyść.

Przyczyny wypowiedzenia umowy o pracę na czas określony

Zdaniem Konfederacji Lewiatan podawanie przyczyny wypowiedzenia umowy o pracę na czas określony przewidziane w art. 25/1 § 3 k.p. nie zasługuje na poparcie. Wystarczające są obecnie obowiązujące wymagania, które nakładają na pracodawcę obowiązek wskazania przyczyny uzasadniającej wypowiedzenie umowy na czas określony lub umowy na czas wykonania określonej pracy, jeśli rozwiązuje on stosunek pracy z przyczyn niedotyczących pracowników w świetle przepisów ustawy z 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz.U. 2003 nr 90 poz. 844).

Polecamy także: Jeden rodzaj umowy o pracę czy maksymalny okres umowy terminowej?