Maksymalny przedział godzinowy w ruchomym czasie pracy

Ze względu na konieczność zapewnienia przez pracodawcę pracownikom minimum 11-godzinnego nieprzerwanego okresu odpoczynku dobowego, najbezpieczniej jest wprowadzić maksymalnie 5-godzinny przedział czasu w ramach ruchomego czasu pracy. Dłuższy niż 5-godzinny przedział godzin może bowiem spowodować naruszenie odpoczynku dobowego.

Od 23 sierpnia 2013 r. pracodawcy mogą stosować rozkłady czasu pracy polegające na tym, że jest określony przedział czasu, w którym to sam pracownik decyduje o godzinie rozpoczęcia pracy w swoim dniu pracy (art. 1401 § 2 Kodeksu pracy). Przepisy prawa pracy nie ograniczają wprost przedziału czasu, który może być wyznaczony jako godziny, w czasie których pracownik powinien podjąć pracę w ruchomym czasie pracy. Jednak ze względu na przepisy dotyczące odpoczynków dobowych przedział czasu nie może być określony w sposób dowolny.

Polecamy serwis: Zatrudnianie i zwalnianie

Uwaga!

W ruchomym czasie pracy pracodawca musi zapewnić pracownikom odpoczynki dobowe i tygodniowe.

Przestrzeganie odpoczynku dobowego w ruchomym czasie pracy

Pracodawca jest odpowiedzialny za przestrzeganie przepisów o czasie pracy w zakładzie pracy. Jednocześnie z art. 1401 § 3 Kodeksu pracy wynika, że wykonywanie pracy w ruchomym czasie pracy nie może naruszać prawa pracownika zarówno do nieprzerwanego odpoczynku dobowego (minimum 11-godzinnego), jak i nieprzerwanego odpoczynku tygodniowego (co do zasady minimum 35-godzinnego). Skoro doba pracownicza ma 24 godziny, a w podstawowym systemie czasu pracy praca jest wykonywana w wymiarze 8 godzin na dobę (w tym systemie stosowanie ruchomego czasu pracy jest najbardziej uzasadnione), to pozostaje 16 wolnych godzin, z czego 11 godzin musi być zarezerwowane na odpoczynek dobowy. Tym samym do dyspozycji pozostaje 5 godzin. Wyznaczenie maksimum 5-godzinnego przedziału czasu, w którym pracownicy mogą podejmować pracę, gwarantuje, że każdy pracownik będzie miał zapewniony minimum 11-godzinny odpoczynek dobowy.

Przykład:

W zakładzie pracy, w którym pracownicy pracują w systemie podstawowego czasu pracy, jako przedział czasu, w którym pracownicy mogą rozpoczynać pracę, wyznaczono godziny od 7.00 do 12.00. Jeżeli pracownik rozpocznie pracę w poniedziałek o godz. 12.00, to będzie pracował do godz. 20.00. Jeżeli rozpocznie pracę we wtorek, o najwcześniejszej dopuszczalnej godzinie, tj. o 7.00, to między godz. 20.00 a 7.00 będzie miał zapewnione 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku dobowego. Takie ustalenie „widełek” godzin rozpoczęcia pracy w ruchomym czasie jest prawidłowe, ponieważ pozwala na zapewnienie odpoczynku dobowego.