Kadry

Stopa bezrobocia w listopadzie 2024 r. wyniosła 5,0 proc. – podał Główny Urząd Statystyczny.

Składkowe okresy ubezpieczenia duchownych, w których byli oni ustawowo zwolnieni z obowiązku opłacania składek na podstawie art. 30 ust. 4 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o ubezpieczeniu społecznym duchownych (Dz.U. Nr 29, poz. 156 ze zm.), przypadające do dnia wejścia w życie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.), przy ustaleniu wartości kapitału początkowego należało traktować jak okresy, za które zostały opłacone składki (art. 173 ust. 3 w związku z art. 174 ust. 2 tej ustawy).

Zaprzestanie działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 13 pkt 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 137, poz. 887 ze zm.), może być również okresowe, spowodowane przerwą w jej wykonywaniu. Faktyczne niewykonywanie działalności w okresie oczekiwania na kolejne zamówienia lub w czasie ich poszukiwania nie jest przerwą w prowadzeniu tej działalności równoznaczną z okresowym zaprzestaniem jej wykonywania i nie powoduje ustania przymusu ubezpieczenia.

Wniosek o doręczenie orzeczenia sądu drugiej instancji wraz z uzasadnieniem złożony na podstawie art. 387 § 3 k.p.c. nie jest czynnością procesową związaną z postępowaniem przed Sądem Najwyższym w rozumieniu art. 871 § 1 k.p.c.

Sąd Najwyższy w składzie: SSN Kazimierz Jaśkowski (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Krystyna Bednarczyk SSN Józef Iwulski Protokolant Edyta Jastrzębska w sprawie z powództwa Marianny R. przeciwko Zespołowi Szkół Nr 3 im. (.) w P. o ekwiwalent za urlop wypoczynkowy, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i

Sąd Najwyższy w składzie: SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący) SSN Małgorzata Wrębiakowska-Marzec (sprawozdawca) SSA Romualda Spyt Protokolant Wanda Cabaj w sprawie z powództwa Mirosława S. przeciwko Funduszowi Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych Biuru Terenowemu w Sz. o zapłatę, po

Dodatek mieszkaniowy wypłacany nauczycielowi na podstawie art. 54 ust. 3 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (jednolity tekst: Dz. U. z 2003 r. Nr 118, poz. 1112 ze zm.) jest wliczany do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe (art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, Dz.U. Nr 137, poz. 887 ze zm.).

Organ rentowy jest uprawniony do inicjowania przeprowadzenia badania przez lekarza orzecznika ZUS w celu ustalenia trwania niezdolności do pracy ubezpieczonego jako niezbędnej przesłanki prawa do renty.

Przepisy ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz.U. Nr 28, poz. 153 ze zm.) oraz rozporządzeń wykonawczych dotyczące odpłatności za zaopatrzenie w leki stanowią regulację ścisłą, wyczerpującą i niedającą możliwości odstąpienia od niej przez kasę chorych.

Na podstawie § 7 ust. 1 zarządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 23 grudnia 1989 r. w sprawie ustalania okresów pracy i innych okresów uprawniających do nagrody jubileuszowej oraz zasad jej obliczania i wypłacania (M.P. Nr 44, poz. 358) nie można nabyć prawa do nagrody jubileuszowej w innym terminie niż w nim wskazany, to jest w innym dniu niż dzień, w którym upływa okres uprawniający do nagrody bądź dzień wejścia w życie przepisów wprowadzających te nagrody, co oznacza, że prawo do niej nie powstaje w terminie późniejszym, jeżeli w dniu upływu przewidzianego w przepisach okresu pracy pracownik nie mógł go nabyć z uwagi na wyłączenie przewidziane w art. 24126 § 1 k.p.

Jeżeli pracodawca przyjął na siebie w porozumieniu socjalnym obowiązek nieobniżania pracownikom wynagrodzenia za pracę przez pewien czas, to może wypowiedzieć im umowy o pracę w zakresie wysokości wynagrodzenia dopiero po upływie tego okresu, kiedy przestaje go wiązać zobowiązanie przyjęte w tym porozumieniu albo po wcześniejszym wypowiedzeniu warunków umów o pracę wynikających z tego porozumienia indywidualnie w stosunku do każdego pracownika, czyli po wcześniejszym wypowiedzeniu zawartego w porozumieniu socjalnym zobowiązania do nieobniżania wynagrodzeń, które weszło do treści indywidualnych umów o pracę.

Sąd Najwyższy w składzie: Prezes SN Walerian Sanetra (przewodniczący) SSN Teresa Flemming-Kulesza (sprawozdawca) SSN Katarzyna Gonera Protokolant Ewa Wolna w sprawie z odwołania Henryka C. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych - Oddziałowi w O. o umorzenie należności likwidowanego funduszu, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Pracy,

Strony mogą w umowie podwyższyć określoną w art. 50 § 3 i 4 k.p. wysokość odszkodowania należnego pracownikowi za niezgodne z prawem rozwiązanie terminowej umowy o pracę, jednakże ważność tej umowy podlega kontroli sądu pracy, również w zakresie jej zgodności z zasadami współżycia społecznego.

Na podstawie § 7 ust. 1 zarządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 23 grudnia 1989 r. w sprawie ustalania okresów pracy i innych okresów uprawniających do nagrody jubileuszowej oraz zasad jej obliczania i wypłacania (M.P. Nr 44, poz. 358) nie można nabyć prawa do nagrody jubileuszowej w innym terminie niż w nim wskazany, to jest w innym dniu niż dzień, w którym upływa okres uprawniający do nagrody bądź dzień wejścia w życie przepisów wprowadzających te nagrody, co oznacza, że prawo do niej nie powstaje w terminie późniejszym, jeżeli w dniu upływu przewidzianego w przepisach okresu pracy pracownik nie mógł go nabyć z uwagi na wyłączenie przewidziane w art. 24126 § 1 k.p.

Ograniczenia wynikające z ustawy z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi (Dz.U. Nr 26, poz. 306 ze zm.) nie mają zastosowania do umów o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy (art. 1012 k.p.).

1. Oddalenie - na podstawie art. 8 k.p. - roszczenia o przywrócenie do pracy pracownika, podlegającego szczególnej ochronie przed rozwiązaniem z nim stosunku pracy, gdy rozwiązanie to w sposób oczywisty naruszało prawo (art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych, jednolity tekst: Dz.U. z 2001 r. Nr 79, poz. 854 ze zm.), może mieć miejsce wyjątkowo, w okolicznościach szczególnie rażącego naruszenia obowiązków pracowniczych lub obowiązujących przepisów prawa. 2. Przewodniczący organizacji związkowej jako pracownik nie może ponosić negatywnych konsekwencji sporu o ujawnienie imiennej listy pracowników będących członkami zakładowej organizacji związkowej dla celów ustalenia zakresu zwolnienia przewodniczącego zarządu tej organizacji z obowiązku świadczenia pracy (sporu między organem zarządzającym pracodawcy a zarządem zakładowej organizacji związkowej). 3. W razie zmiany okoliczności uzasadniających udzielenie działaczowi związkowemu zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy (np. wskutek zmniejszenia się liczby członków zakładowej organizacji związkowej) pracownik korzystający dotychczas z takiego zwolnienia obowiązany jest podjąć pracę w odpowiednim wymiarze, a pracodawca może się tego od niego domagać w trybie stosownych poleceń.

Trudna sytuacja finansowa wydziału wyższej uczelni może być uznana za ważną przyczynę uzasadniającą wypowiedzenie stosunku pracy na czas nieokreślony mianowanemu nauczycielowi akademickiemu na mocy decyzji właściwego organu, po uzyskaniu zgody organu kolegialnego wskazanego w statucie uczelni (art. 93 ust. 3 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym, Dz.U. Nr 65, poz. 385 ze zm.), jeżeli wybór pracownika do zwolnienia z pracy nie był dowolny lub dyskryminujący.

W pojęciu zatrudnienia przed dniem 1 stycznia 1999 r. w wymiarze czasu pracy nie niższym niż połowa pełnego wymiaru czasu pracy, o którym mowa w art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (jednolity tekst: Dz.U. z 2004 r. Nr 8, poz. 67 ze zm.) nie mieści się wykonywanie zawodu przez adwokata w zespole adwokackim lub w indywidualnej kancelarii adwokackiej.

Sąd Najwyższy w składzie : SSN Zbigniew Myszka (przewodniczący) SSN Zbigniew Hajn SSA Zbigniew Korzeniowski (sprawozdawca) Protokolant Małgorzata Beczek Przy udziale Prokuratora Prokuratury Krajowej Iwony Kaszczyszyn w sprawie z powództwa Piotra S. przeciwko Elżbiecie B. o zapłatę odszkodowań, ustalenie i sprostowanie świadectwa pracy,

Odsetki za zwłokę od nieopłaconych w terminie składek na ubezpieczenie społeczne, należne na podstawie art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 137, poz. 887 ze zm.) w związku z art. 56 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (jednolity tekst: Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) i w związku z art. 12 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz.U. Nr 140, poz. 938 ze zm.), wynosiły 200% podstawowej stopy oprocentowania kredytu lombardowego także przed zmianą art. 56 § 1 Ordynacji podatkowej wprowadzoną ustawą z dnia 12 września 2002 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 169, poz. 1387), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2003 r.

Przedawnienie roszczenia opartego na art. 298 k.h. (obecnie art. 299 k.s.h.) nie stanowi przesłanki umorzenia należności składkowych na podstawie art. 28 ust. 3 pkt 3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 137, poz. 887 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2003 r.

Prawo do renty socjalnej nabyte przed dniem 1 października 2003 r. z tytułu niepełnosprawności przysługuje po tym dniu tylko przez okres, na który zostało wydane orzeczenie o stopniu niepełnosprawności (art. 26 i 27 ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej, Dz.U. Nr 135, poz. 1268 ze zm.).

Sąd Najwyższy w składzie: Prezes SN Walerian Sanetra (przewodniczący) SSN Roman Kuczyński SSN Jerzy Kuźniar SSN Zbigniew Myszka SSN Herbert Szurgacz (sprawozdawca, uzasadnienie) SSN Małgorzata Wrębiakowska-Marzec (sprawozdawca) SSN Andrzej Wróbel Protokolant Agnieszka Płachta z udziałem Prokuratora Prokuratury Krajowej Jana Szewczyka w

W razie wykonywania obowiązków pracowniczych na stanowisku pracy, które nie powtarza się w strukturze organizacyjnej pracodawcy, nie występuje racjonalna możliwość wskazania i zweryfikowania obiektywnych kryteriów porównywalności jednakowej pracy, za którą przysługuje prawo do jednakowego wynagrodzenia (art. 183c k.p.).

Całkowita niezdolność do pracy jako przesłanka prawa do renty socjalnej może powstać po upływie okresów wskazanych w art. 4 ust. 1 pkt. 1 - 3 ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz.U. Nr 135, poz. 1268).

Sąd Najwyższy w składzie: SSN Beata Gudowska (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Zbigniew Myszka SSN Herbert Szurgacz Protokolant Dorota Białek w sprawie z wniosku Danuty G. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w Sz. o rentę z tytułu niezdolności do pracy, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych

Bez dokonania wykładni oświadczeń woli stron postrajkowego porozumienia zbiorowego prawa pracy nie można generalnie wykluczyć usprawiedliwionych podwyżek wynagrodzenia za pracę personelu pielęgniarskiego z dwóch różnych tytułów prawnych, które wynikały z postanowień zbiorowego porozumienia płacowego oraz z przepisów ustawowych o systemowych zmianach wynagrodzenia wszystkich pracowników samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej.

1. W razie stosowania systemu zadaniowego czasu pracy (art. 140 k.p.) pracodawca powinien wykazać, że powierzał pracownikowi zadania możliwe do wykonania w czasie pracy wynikającym z norm określonych w art. 129 k.p. 2. Strona, która z przyczyn zawinionych uniemożliwiła przeprowadzenie dowodu w postępowaniu pierwszoinstancyjnym, nie może skutecznie w postępowaniu apelacyjnym podnosić zarzutu nieprzeprowadzenia tego dowodu, co w szczególności oznacza, że sąd drugiej instancji może pominąć wniosek dowodowy w tym zakresie (art. 381 k.p.c).

Całkowita niezdolność do pracy jako przesłanka prawa do renty socjalnej może powstać po upływie okresów wskazanych w art. 4 ust. 1 pkt. 1 - 3 ustawy z dnia 27 czerwca 2003r. o rencie socjalnej (Dz. U. Nr 135 poz.

Sędziemu uprawnionemu do uposażenia w stanie spoczynku przyznanego ze względu na wiek oraz do renty rodzinnej po inwalidzie wojennym nie przysługuje prawo do wypłaty obu tych świadczeń na podstawie art. 54 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 54 ust. 2a ustawy z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (jednolity tekst: Dz.U. z 2002 r. Nr 9, poz. 87 ze zm.).

Pouczenie o okolicznościach, których wystąpienie powoduje brak prawa do świadczenia (art. 138 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, jednolity tekst: Dz.U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.) może polegać na przytoczeniu przepisów określających te okoliczności, ale musi być na tyle zrozumiałe, aby ubezpieczony mógł je odnieść do własnej sytuacji.

Zawarcie przez kobietę w ciąży, opłacającą składki na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej i działalność tę kontynuującą, umowy o pracę w celu uzyskania wyższych zasiłków przysługujących z ubezpieczenia chorobowego może być ocenione jako sprzeczne z zasadami współżycia społecznego (art. 58 § 2 i 3 k.c. w związku z art. 300 k.p.).

Pouczenie o okolicznościach, których wystąpienie powoduje brak prawa do świadczenia (art. 138 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, jednolity tekst: Dz.U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.) może polegać na przytoczeniu przepisów określających te okoliczności, ale musi być na tyle zrozumiałe, aby ubezpieczony mógł je odnieść do własnej sytuacji.

Pracownik przywrócony do pracy orzeczeniem sądu nie nabywa prawa do urlopu wypoczynkowego za okres pozostawania bez pracy określony w art. 51 § 1 k.p.

Nie ma podstaw do przyznania renty socjalnej osobie, która z medycznego punktu widzenia nie jest całkowicie niezdolna do pracy, choćby nie miała możliwości jej podjęcia z innych przyczyn.

1. Ważna jest umowa o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy z członkiem zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, nawet gdy jej rada nadzorcza w uchwale o zawarciu umowy nie określiła treści zakazu (art. 210 § 1 k.s.h. w związku z art. 56 k.c. i art. 300 k.p.). 2. Przy zawieraniu umowy o zakazie konkurencji w wykonaniu uchwały rady nadzorczej, jej przewodniczący nie działa jako pełnomocnik cywilny (art. 1013 k.p. w związku z art. 99 k.c.).

Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia sądu jako nadzwyczajny środek zaskarżenia, mający na celu uzyskanie odszkodowania z tytułu niezgodnego z prawem działania władzy publicznej, może być uwzględniona tylko wówczas, gdy naruszenie prawa ma charakter kwalifikowany, elementarny i nie może być traktowana jako środek prowadzący do dochodzenia roszczeń odszkodowawczych w odniesieniu do każdego wadliwego wyroku sądu.

Sąd Najwyższy w składzie: SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący) SSN Beata Gudowska SSA Zbigniew Korzeniowski (sprawozdawca) Protokolant Wanda Cabaj w sprawie z wniosku Polskich Kolei Państwowych Spółki Akcyjnej w Warszawie przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w Szczecinie o składki, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie

Sąd Najwyższy w składzie : SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Beata Gudowska SSA Zbigniew Korzeniowski Protokolant Wanda Cabaj w sprawie z wniosku Magdaleny S. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w G. o rentę, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu

Od zaległości Polskich Kolei Państwowych S.A. z tytułu składki na ubezpieczenie emerytalne, wyłączonych z restrukturyzacji i podlegających spłacie w równych ratach w latach 2003-2006 na podstawie art. 22 ust. 3 ustawy z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego „Polskie Koleje Państwowe” (w brzmieniu nadanym od dnia 25 maja 2003 r. ustawą z dnia 28 marca 2003 r., Dz.U. Nr 80, poz. 720) nie należą się odsetki na podstawie art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr. 137, poz. 887 ze zm.).

Na podstawie umowy między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Republiką Federalną Niemiec o zaopatrzeniu emerytalnym i wypadkowym podpisanej w Warszawie dnia 9 października 1975 r. (Dz.U. z 1976 r. Nr 16, poz. 101 ze zm.) świadczenia z zaopatrzenia emerytalnego i wypadkowego przysługują tylko przez okres zamieszkiwania ubezpieczonego na terytorium państwa, którego instytucja ustaliła świadczenie (art. 4 ust. 3 i art. 7 ust. 3 tej umowy).

Adresatem oświadczenia woli pracodawcy o cofnięciu wypowiedzenia jest pracownik. Złożenie takiego oświadczenia innej osobie, choćby był to przedstawiciel związku zawodowego reprezentujący pracownika, jest bezskuteczne dopóty, dopóki oświadczenie to nie dotrze do pracownika w sposób umożliwiający zapoznanie się z jego treścią.

Sąd pracy nie może oddalić powództwa o wynagrodzenie za pracę faktycznie wykonaną tylko z tej przyczyny, że zawarta przez strony umowa nie była umową o pracę, lecz umową prawa cywilnego (np. umową agencyjną). Zgłoszenie na drodze postępowania odrębnego w sprawach z zakresu prawa pracy roszczeń o charakterze cywilnoprawnym nie może prowadzić do ich oddalenia, a jedynie do przekazania sprawy do rozpoznania w postępowaniu „zwykłym”.

Sąd Najwyższy w składzie : SSN Katarzyna Gonera (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Roman Kuczyński SSA Zbigniew Korzeniowski Protokolant Anna Gryżniewska Przy udziale prokuratora Prokuratury Krajowej Iwony Kaszczyszyn w sprawie z powództwa Przedsiębiorstwa Handlowo - Usługowego B. Spółki Akcyjnej w B. przeciwko Grzegorzowi G. o zapłatę,

Sąd ubezpieczeń społecznych, przyznając prawo do emerytury, ma obowiązek ustalić wszystkie jej warunki, nawet gdy organ rentowy w decyzji negatywnie ocenił tylko niektóre z nich, bez rozpoznania pozostałych (art. 47714 § 2 k.p.c.).

Sąd pracy nie może zastępować stron układu zbiorowego pracy i wprowadzać zmian do systemu wynagradzania przewidzianego w tym układzie.

Sąd Najwyższy w składzie: Prezes SN Walerian Sanetra (przewodniczący) SSN Krystyna Bednarczyk (sprawozdawca) SSN Józef Iwulski SSN Roman Kuczyński SSN Jerzy Kuźniar SSN Zbigniew Myszka (sprawozdawca, uzasadnienie) SSN Małgorzata Wrębiakowska-Marzec Protokolant Paweł Nowacki z udziałem prokuratora Prokuratury Krajowej Iwony Kaszczyszyn w

Przepisy art. 10 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz.U. Nr 90, poz. 844 ze zm.) mogą stanowić podstawę rozwiązania stosunku pracy z pracownikiem w okresie urlopu wychowawczego także w sytuacjach, gdy nie zachodzą przesłanki przewidziane w art. 1861 § 1 zdaniu drugim k.p.

GUS: Rośnie bezrobocie w Polsce

Wyrok SN z dnia 16 maja 2006 r. sygn. III UK 21/06

Wyrok SN z dnia 16 maja 2006 r. sygn. I UK 289/05

Postanowienie SN z dnia 16 maja 2006 r. sygn. III UZ 6/06

Uchwała SN z dnia 10 maja 2006 r. sygn. III PZP 3/06

Postanowienie SN z dnia 9 maja 2006 r. sygn. II PZP 2/06

Uchwała składu 7 sędziów SN z dnia 26 kwietnia 2006 r. sygn. III UZP 1/06

Wyrok SN z dnia 19 kwietnia 2006 r. sygn. II UK 143/05

Wyrok SN z dnia 19 kwietnia 2006 r. sygn. II UK 129/05

Wyrok SN z dnia 11 kwietnia 2006 r. sygn. I PK 172/05

Wyrok SN z dnia 11 kwietnia 2006 r. sygn. I PK 171/05

Uchwała SN z dnia 11 kwietnia 2006 r. sygn. I UZP 1/06

Wyrok SN z dnia 11 kwietnia 2006 r. sygn. I PK 162/05

Wyrok SN z dnia 11 kwietnia 2006 r. sygn. I PK 172/05

Wyrok SN z dnia 11 kwietnia 2006 r. sygn. II PK 219/05

Wyrok SN z dnia 6 kwietnia 2006 r. sygn. III PK 12/06

Wyrok SN z dnia 29 marca 2006 r. sygn. II PK 249/05

Uchwała SN z dnia 29 marca 2006 r. sygn. II UZP 3/06

Uchwała SN z dnia 29 marca 2006 r. sygn. II PZP 14/05

Wyrok SN z dnia 29 marca 2006 r. sygn. II UK 103/05

Wyrok SN z dnia 28 marca 2006 r. sygn. I UK 206/05

Wyrok SN z dnia 28 marca 2006 r. sygn. I UK 198/05

Uchwała składu 7 sędziów SN z dnia 23 marca 2006 r. sygn. I UZP 5/05

Wyrok SN z dnia 15 marca 2006 r. sygn. II PK 154/05

Uchwała SN z dnia 15 marca 2006 r. sygn. II UZP 4/06

Uchwała SN z dnia 15 marca 2006 r. sygn. II UZP 17/05

Uchwała SN z dnia 15 marca 2006 r. sygn. II UZP 17/05

Wyrok SN z dnia 15 marca 2006 r. sygn. II PK 143/05

Wyrok SN z dnia 15 marca 2006 r. sygn. II PK 165/05

Uchwała SN z dnia 15 marca 2006 r. sygn. II UZP 4/06

Wyrok SN z dnia 14 marca 2006 r. sygn. I UK 235/05

Wyrok SN z dnia 14 marca 2006 r. sygn. I UK 161/05

Wyrok SN z dnia 14 marca 2006 r. sygn. I UK 168/05

Wyrok SN z dnia 14 marca 2006 r. sygn. I UK 161/05

Wyrok SN z dnia 14 marca 2006 r. sygn. I PK 144/05

Wyrok SN z dnia 14 marca 2006 r. sygn. I PK 144/05

Wyrok SN z dnia 9 marca 2006 r. sygn. II UK 98/05

Wyrok SN z dnia 9 marca 2006 r. sygn. II PK 235/05

Wyrok SN z dnia 9 marca 2006 r. sygn. II BP 6/05

Uchwała SN z dnia 9 marca 2006 r. sygn. II UZP 19/05

Uchwała SN z dnia 9 marca 2006 r. sygn. II UZP 1/06

Uchwała SN z dnia 9 marca 2006 r. sygn. II UZP 18/05

Wyrok SN z dnia 7 marca 2006 r. sygn. I UK 349/04

Wyrok SN z dnia 7 marca 2006 r. sygn. I PK 128/05

Wyrok SN z dnia 7 marca 2006 r. sygn. I PK 146/05

Uchwała SN z dnia 7 marca 2006 r. sygn. I PZP 5/05

Wyrok SN z dnia 7 marca 2006 r. sygn. I UK 195/05

Wyrok SN z dnia 23 lutego 2006 r. sygn. I PK 182/05

Uchwała składu 7 sędziów SN z dnia 22 lutego 2006 r. sygn. I UZP 4/05

Uchwała składu 7 sędziów SN z dnia 22 lutego 2006 r. sygn. I UZP 4/05

Uchwała SN z dnia 15 lutego 2006 r. sygn. II PZP 13/05