Jak obliczyć zasiłek chorobowy dla osoby prowadzącej działalność gospodarczą

Podstawę wymiaru zasiłku osoby prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą stanowi średni przychód za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Jeżeli ubezpieczenie chorobowe trwa krócej niż 12 miesięcy kalendarzowych, to za podstawę wymiaru zasiłku przyjmuje się przeciętny miesięczny przychód za pełne kalendarzowe miesiące ubezpieczenia. Za przychód w przypadku przedsiębiorców uznaje się kwotę podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie chorobowe, z zastosowaniem ustawowych odliczeń.

Osoby prowadzące działalność gospodarczą, opłacające obowiązkowe składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, mogą dobrowolnie przystąpić do ubezpieczenia chorobowego. Objęcie tym ubezpieczeniem następuje na wniosek ubezpieczonego od dnia wskazanego we wniosku, jednak nie wcześniej niż od dnia, w którym wniosek został zgłoszony. Objęcie dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym od dnia wskazanego we wniosku następuje tylko wówczas, gdy zgłoszenie do ubezpieczeń emerytalnego i rentowych zostanie dokonane w terminie 7 dni od daty powstania obowiązku tych ubezpieczeń (art. 14 ust. 1-1a ustawy systemowej). Nieopłacenie składki na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe w obowiązującym terminie lub w niewłaściwej wysokości oznacza przerwanie okresu podlegania ubezpieczeniu chorobowemu od pierwszego dnia miesiąca, za który nie opłacono w terminie składki (art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy systemowej). Skutkuje to brakiem prawa do zasiłku finansowanego z tego ubezpieczenia (art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy systemowej).

Polecamy: Dokumentacja kadrowa. Nowe zasady prowadzenia i przechowywania

Podstawa wymiaru zasiłków dla przedsiębiorcy

Podstawę wymiaru zasiłków dla osób prowadzących działalność gospodarczą stanowi przeciętny miesięczny przychód za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Za przychód przyjmuje się kwotę stanowiącą podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe, po odliczeniu kwoty odpowiadającej 13,71% tej podstawy.

Miesięczna podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe podlega ograniczeniu do 250% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia przyjmowanego do ustalenia kwoty ograniczenia rocznej podstawy wymiaru składek. Maksymalna miesięczna podstawa wymiaru składki w 2017 r. wynosi 10 657,50 zł.

PRZYKŁAD

Anna N. prowadząca działalność gospodarczą od 1 września 2015 r. podlega dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu. Przebywała na zwolnieniu lekarskim od 5 do 15 kwietnia 2017 r. (11 dni). Podstawę wymiaru zasiłku stanowi przeciętna podstawa wymiaru składek za okres od kwietnia 2016 r. do marca 2017 r. Jako podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe we wskazanych miesiącach Anna N. zadeklarowała kwotę 4000 zł, która jest wyższa od minimalnej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne obowiązującej w 2016 i 2017 r. Podstawa wymiaru zasiłku chorobowego tej ubezpieczonej wyniosła 3451,60 zł, tj. [(4000 zł - (4000 zł x 13,71%) x 12 miesięcy] : 12 miesięcy = 3451,60 zł. Anna N. za 11 dni niezdolności do pracy otrzyma zasiłek chorobowy w wysokości 1012,44 zł według wyliczenia:

● (3451,60 zł : 30 dni) x 80% = 92,04 zł (stawka dzienna),

● 92,04 zł x 11 dni = 1012,44 zł.

Jeżeli w okresie, z którego jest ustalana podstawa wymiaru zasiłku chorobowego, przychód przedsiębiorcy uległ zmniejszeniu wskutek niewykonywania działalności z powodu pobierania zasiłku chorobowego, świadczenia rehabilitacyjnego, zasiłku macierzyńskiego, zasiłku opiekuńczego, odbywania ćwiczeń wojskowych, przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego:

• wyłącza się przychód za miesiące, w których działalność była wykonywana przez mniej niż połowę miesiąca, z zastrzeżeniem, że jeśli działalność gospodarcza była prowadzona przez okres krótszy niż połowa miesiąca, ale z innych przyczyn niż wymienione wyżej (np. brak prawa do zasiłku chorobowego), to przychód za te miesiące zostanie uwzględniony w podstawie wymiaru zasiłku w faktycznej wysokości,
• przyjmuje się faktyczny przychód za miesiące, w których ubezpieczony wykonywał działalność co najmniej przez połowę miesiąca.

Przychód za niepełny miesiąc kalendarzowy uwzględnia się w podstawie wymiaru zasiłku chorobowego w faktycznej wysokości, bez uzupełniania.

PRZYKŁAD

Krystyna N., prowadząca działalność gospodarczą od 1 grudnia 2015 r. i podlegająca ubezpieczeniu chorobowemu w tym okresie, była niezdolna do pracy od 15 do 28 maja 2017 r. Podstawę wymiaru zasiłku stanowi przeciętny miesięczny przychód za pełne miesiące kalendarzowe ubezpieczenia poprzedzające miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy, tj. z okresu od maja 2016 r. do kwietnia 2017 r. W tym okresie Krystyna N. pobierała zasiłek opiekuńczy za okres od 5 do 20 maja 2016 r. (16 dni) i zasiłek chorobowy za okres od 22 maja do 10 sierpnia 2016 r. W podstawie wymiaru zasiłku chorobowego nie zostanie uwzględniony przychód za maj, czerwiec i lipiec 2016 r., w których Krystyna N. nie wykonywała działalności przez cały miesiąc, za który otrzymała zasiłek chorobowy, albo wykonywała działalność przez okres krótszy niż połowa miesiąca. Suma przychodów za okres od maja 2016 r. do kwietnia 2017 r. zostanie podzielona przez 9 (nie przez 12), ponieważ z podstawy wymiaru zasiłku należy wyłączyć maj, czerwiec i lipiec 2016 r. (3 miesiące).

Niezdolność do pracy po upływie pełnego miesiąca kalendarzowego ubezpieczenia chorobowego

W przypadku osób prowadzących działalność gospodarczą, których niezdolność do pracy powstała po upływie pełnego kalendarzowego miesiąca ubezpieczenia chorobowego, a także podlegających nieprzerwanie ubezpieczeniu chorobowemu przez okres krótszy niż 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy, podstawę wymiaru zasiłku stanowi suma:

• przeciętnej miesięcznej najniższej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe (po odliczeniu 13,71%) za pełne miesiące kalendarzowe ubezpieczenia, z których przychód podlega uwzględnieniu w podstawie wymiaru zasiłku, oraz

  

  Autopromocja

  ZFŚS
  Zasady tworzenia i prowadzenia

  Sprawdź

• kwoty stanowiącej iloczyn 1/12 przeciętnej kwoty zadeklarowanej jako podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe, w części przewyższającej najniższą podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe (po odliczeniu 13,71%), za pełne miesiące kalendarzowe ubezpieczenia, z których przychód podlega uwzględnieniu w podstawie wymiaru zasiłku, oraz liczby tych miesięcy.

Podstawy wymiaru składek dla osób prowadzących działalność gospodarczą

Kod tytułu ubezpieczenia Autopromocja Zatrudnianie cudzoziemców. Procedury i rozliczenia Sprawdź	Miesięczna minimalna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenia społeczne		Kogo dotyczy
	2016 r.	2017 r.
05 10 xx, 05 11 xx	2433,00 zł	2557,80 zł	przedsiębiorców opłacających składki na zasadach ogólnych; osoby współpracujące przy prowadzeniu działalności gospodarczej
0570xx	555,00 zł	600,00 zł	przedsiębiorców opłacający składki na tzw. preferencyjnych warunkach, od obniżonej podstawy wymiaru*

* Preferencyjne stawki ZUS nie przysługują osobom rozpoczynającym działalność, które:

• prowadzą lub w okresie ostatnich 60 miesięcy kalendarzowych przed dniem rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej prowadziły pozarolniczą działalność,
• wykonują działalność gospodarczą na rzecz byłego pracodawcy, na rzecz którego przed dniem rozpoczęcia działalności gospodarczej w bieżącym lub w poprzednim roku kalendarzowym wykonywały w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy czynności wchodzące w zakres wykonywanej działalności gospodarczej.

---

Jeżeli ubezpieczony przez cały okres wykonywania pozarolniczej działalności deklaruje podstawę wymiaru składek w kwocie nie niższej niż 60% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego (w 2017 r. - 2557,80 zł), za najniższą podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe do celów ustalania podstawy wymiaru zasiłku przyjmuje się kwotę 60% przeciętnego wynagrodzenia. Dotyczy to sytuacji, kiedy osoba prowadząca działalność gospodarczą składkę na ubezpieczenia społęczne mogła opłacać od podstawy wynoszącej 30% minimalnego wynagrodzenia.

Jeżeli okres ubezpieczenia chorobowego przedsiębiorcy rozpoczął się po przerwie nieprzekraczającej 30 dni od ustania ubezpieczenia chorobowego z innego tytułu, np. z tytułu zatrudnienia, w liczbie pełnych miesięcy kalendarzowych ubezpieczenia uwzględnia się również pełne miesiące kalendarzowe ubezpieczenia z poprzedniego tytułu. Za pełny miesiąc kalendarzowy ubezpieczenia uważa się miesiąc, w którym ubezpieczenie trwa przez cały miesiąc kalendarzowy (tj. od pierwszego dnia do końca miesiąca). Jeżeli w trakcie poprzedniego zatrudnienia wystąpił urlop bezpłatny lub urlop wychowawczy, do liczby miesięcy poprzedniego ubezpieczenia wlicza się tylko okres ubezpieczenia po tym urlopie. Liczba miesięcy aktualnego i poprzedniego ubezpieczenia chorobowego nie może przekroczyć 12.

Za pełny kalendarzowy miesiąc ubezpieczenia przedsiębiorców uznaje się miesiąc, w którym ubezpieczenie rozpoczyna się od pierwszego dnia miesiąca. Jeżeli przed datą objęcia ubezpieczeniem przypada sobota lub dzień ustawowo wolny od pracy, to taki miesiąc traktuje się jako niepełny miesiąc kalendarzowy. Dla osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę za pełny miesiąc ubezpieczenia uznaje się miesiąc gdy pracownik został zatrudniony od pierwszego dnia roboczego danego miesiąca.

Przedsiębiorca podlega ubezpieczeniu chorobowemu od 3 października 2016 r. (1 października przypadał w sobotę, 2 października w niedzielę). Ubezpieczony był niezdolny do pracy z powodu sprawowania opieki nad chorym dzieckiem w okresie od 9 do 15 stycznia 2017 r. Przeciętny przychód stanowiący podstawę wymiaru zasiłku opiekuńczego oblicza się, dzieląc przychód za okres od listopada do grudnia 2016 r. przez 2.

Jolanta B. prowadzi działalność gospodarczą od 3 października 2016 r. i od tego dnia podlega ubezpieczeniu chorobowemu. W okresie od 4 maja do 15 września 2016 r. przed rozpoczęciem działalności podlegała ubezpieczeniu chorobowemu z tytułu wykonywania umowy zlecenia. Jolanta B. była niezdolna do pracy od 19 do 23 marca 2017 r. Przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku ZUS uwzględni w liczbie pełnych miesięcy kalendarzowych ubezpieczenia chorobowego 4 pełne miesiące kalendarzowe ubezpieczenia z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej (listopad, grudzień 2016 r., styczeń, luty 2017 r.) oraz 3 miesiące ubezpieczenia chorobowego z poprzedniego tytułu (czerwiec, lipiec, sierpień 2016 r.).

W liczbie pełnych kalendarzowych miesięcy ubezpieczenia z innego tytułu ZUS uwzględnia również liczbę pełnych miesięcy ubezpieczenia, które zaczęły się przed okresem aktualnego ubezpieczenia i trwały równolegle. Jeżeli jednak w prowadzeniu działalności wystąpiła przerwa nieprzekraczająca 30 dni, spowodowana zawieszeniem działalności, likwidacją lub zaprzestaniem wykonywania współpracy przy prowadzeniu działalności, w takim przypadku poprzedni okres ubezpieczenia nie jest ubezpieczeniem z innego tytułu, a podstawę wymiaru zasiłku ustala się wyłącznie z liczby miesięcy aktualnego ubezpieczenia.

Jeśli niezdolność do pracy przedsiębiorcy powstała po upływie pełnego miesiąca kalendarzowego ubezpieczenia chorobowego, a nieprzerwany okres ubezpieczenia rozpoczął się po przerwie nieprzekraczającej 30 dni, w czasie której tytuł do ubezpieczenia chorobowego trwa, w podstawie wymiaru zasiłku uwzględnia się również przeciętny miesięczny przychód za miesiące przed tą przerwą. Dotyczy to sytuacji, w których ubezpieczenie chorobowe ustało z powodu nieopłacenia składek w terminie lub opłacenia ich w niewłaściwej wysokości albo wyłączenia z ubezpieczenia chorobowego na wniosek ubezpieczonego. Nie dotyczy to przypadków, w których tytuł ubezpieczenia ustał np. z powodu zawieszenia działalności lub w wyniku zbiegu tytułów ubezpieczenia.

PRZYKŁAD

Ewa N. zatrudniona na podstawie umowy o pracę od 1 września 2014 r. z wynagrodzeniem miesięcznym 1200 zł jednocześnie prowadzi działalność gospodarczą. Z tytułu działalności podlega ubezpieczeniu chorobowemu. W okresie od 1 do 31 października 2016 r. wyrejestrowała się z ubezpieczenia chorobowego. Ponownie przystąpiła do ubezpieczenia chorobowego od 1 listopada 2016 r. deklarując podstawę wymiaru składek w wysokości 10 000 zł. Ubezpieczona urodziła dziecko w styczniu 2017 r. Podstawę wymiaru zasiłku macierzyńskiego Ewy N. będzie stanowiła kwota 8629,00 zł, według wyliczenia:

● najniższa podstawa wymiaru składek za miesiące listopad-grudzień 2016 r.:

2. [2433 zł - (2433 zł x 13,71%)] : 2 = 2099,44 zł,

● kwota zadeklarowana za miesiące listopad-grudzień 2016 r.:

2. [10 000 zł - (10 000 zł x 13,71%)] : 2 = 8629,00 zł,

● kwota przeciętnej nadwyżki:

2. (8629 zł - 2099,44 zł) : 2 = 6529,56 zł,

● 1/12 kwoty przeciętnej nadwyżki:

6529,56 zł : 12 = 544,13 zł,

● 1/12 przeciętnej nadwyżki x liczba miesięcy ubezpieczenia:

544,13 zł x 12 miesięcy (2 miesiące bieżącego ubezpieczenia i 10 miesięcy z tytułu zatrudnienia) = 6529,56 zł,

● kwota stanowiąca podstawę wymiaru zasiłku macierzyńskiego:

2099,44 zł + 6529,56 = 8629 zł.

Wcześniejszy okres ubezpieczenia chorobowego z innego tytułu

Jeżeli niezdolność do pracy przedsiębiorcy powstała przed upływem pełnego miesiąca kalendarzowego ubezpieczenia chorobowego oraz okres tego ubezpieczenia rozpoczął się po przerwie nieprzekraczającej 30 dni od ustania tego ubezpieczenia z innego tytułu, wówczas do ustalenia podstawy wymiaru zasiłku przyjmuje się przychód ubezpieczonego za miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy, po uzupełnieniu do pełnej miesięcznej kwoty, od której zostałaby opłacona składka na ubezpieczenie chorobowe, gdyby przedsiębiorca podlegał temu ubezpieczeniu przez pełny miesiąc kalendarzowy. Kwota uzupełnionego przychodu nie może przekroczyć kwoty 250% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia, po odliczeniu 13,71% (tj. ograniczenia miesięcznej podstawy wymiaru składki na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe).

Przykład

Krystyna Ł. prowadzi działalność gospodarczą od 5 grudnia 2016 r. i z tego tytułu podlega ubezpieczeniu chorobowemu. W okresie od 4 stycznia do 30 listopada 2016 r. była zatrudniona na umowę zlecenia i z tego tytułu podlegała ubezpieczeniu chorobowemu. Krystyna Ł. w okresie od 21 do 25 grudnia 2016 r. (5 dni) oraz od 20 marca do 1 kwietnia 2017 r. (13 dni) była niezdolna do pracy. Podstawę wymiaru składek z tytułu działalności za grudzień 2016 r. zadeklarowała kwotę 7500 zł. Podstawa wymiaru zasiłku chorobowego wyniosła 6986,30 zł według wyliczenia:

• najniższa podstawa wymiaru składek za grudzień 2016 r.:

2.433 zł - (2.433 zł x 13,71%) = 2.099,44 zł,

kwota zadeklarowana w przeliczeniu na pełny miesiąc kalendarzowy ubezpieczenia (grudzień 2016 r.):

7500 zł - (7500 zł x 13,71%) = 6471,75 zł,

6471,75 zł : 22 dni x 31 dni = 9119,28 zł,

9119,28 zł - 2099,44 zł = 7019,84 zł,

• 1/12 kwoty przewyższającej najniższa podstawę wymiaru składek:

7019,84 zł : 12 m-cy = 584,99 zł,

• kwota stanowiąca podstawę wymiaru zasiłku chorobowego:

2099,44 zł + (584,99 zł x 11 miesięcy) = 8534,33 zł.

W liczbie pełnych miesięcy kalendarzowych ubezpieczenia chorobowego nie został przyjęty styczeń 2016 r., ponieważ nie jest pełnym miesiącem ubezpieczenia (umowa zlecenie została zawarta od 4 stycznia 2016 r.)

Krystynie Ł. zasiłek chorobowy za grudzień 2016 r. został wypłacony w wysokości 1137,90 zł, co wynika z wyliczeń:

8534,33 zł : 30 dni x 80% = 227,58 zł (stawka dzienna) x 5 dni = 1137,90 zł.

Podstawę wymiaru zasiłku za okres od 20 marca do 1 kwietnia 2017 r. stanowi poprzednio ustalona podstawa wymiaru zasiłku, ponieważ nie minęły 3 miesiące kalendarzowe od poprzedniej niezdolności do pracy. Krystyna Ł. za okres od 20 marca do 1 kwietnia 2017 r. otrzyma zasiłek w wysokości 2958,54 zł , co wynika z wyliczeń:

• 227,58 zł (stawka dzienna) x 13 dni (od 20 marca do 1 kwietnia 2017 r.) = 2958,54 zł.

---

Jeżeli niezdolność do pracy powstanie w drugim miesiącu ubezpieczenia i trwa nieprzerwanie cały miesiąc, a pierwszy miesiąc jest niepełnym miesiącem kalendarzowym ubezpieczenia chorobowego, wówczas do podstawy wymiaru zasiłku zostanie przyjęty pierwszy miesiąc ubezpieczenia. W takiej sytuacji ZUS przyjmie do ustalenia podstawy wymiaru zasiłku:

• miesięczną najniższą podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe po odliczeniu 13,71% za miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy oraz

• kwotę zadeklarowaną w przeliczeniu na pełny miesiąc kalendarzowy ubezpieczenia, w części przewyższającej najniższą podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe (nadwyżki) za miesiąc kalendarzowy, w którym powstała niezdolność do pracy, po odliczeniu składek w wysokości 13,71% oraz liczby pełnych kalendarzowym miesięcy aktualnego ubezpieczenia powiększonej o liczbę pełnych kalendarzowych miesięcy ubezpieczenia z innego tytułu.

W liczbie pełnych miesięcy ubezpieczenia zostanie również uwzględniony miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy, tj. pierwszy miesiąc ubezpieczenia chorobowego.

Jeżeli niezdolność do pracy osoby prowadzącej działalność gospodarczą powstała przed upływem pełnego miesiąca kalendarzowego ubezpieczenia chorobowego i osoba ta nie ma wcześniejszego okresu ubezpieczenia chorobowego z innego tytułu, wówczas:

• okresem, z którego jest ustalana podstawa wymiaru zasiłku, będzie miesiąc, w którym powstało prawo do zasiłku,

• do podstawy wymiaru zasiłku zostanie przyjęta najniższa podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe za miesiąc, w którym powstało prawo do zasiłku (po odliczeniu 13,71%).

Ewa K. prowadzi działalność gospodarczą od 8 kwietnia 2017 r. i z tego tytułu podlega ubezpieczeniu chorobowemu. Do ubezpieczeń społecznych zgłosiła się z kodem tytułu ubezpieczenia 05 70 xx. W okresie od 19 do 22 kwietnia 2017 r. (4 dni) przebywała na zwolnieniu lekarskim z tytułu opieki nad chorym dzieckiem. Podstawę wymiaru zasiłku opiekuńczego będzie stanowić przewidziana dla ubezpieczonych zgłoszonych z kodem 05 70 xx najniższa podstawa wymiaru składek, po odliczeniu 13,71%, tj. kwota 517,74 zł, według wyliczenia: 600 zł - (600 zł x 13,71%) = 517,74 zł.

Ewie K. zostanie wypłacony zasiłek opiekuńczy w wysokości 55,24 zł, co wynika z wyliczenia:

● 517,74 zł : 30 dni x 80% = 13,81 zł (stawka dzienna),

● 13,81 zł x 4 dni = 55,24 zł.

Podstawa wymiaru zasiłku w razie ponownej niezdolności do pracy

W przypadku przerwy w pobieraniu zasiłku lub zmiany rodzaju pobieranego zasiłku podstawy wymiaru zasiłku nie ustala się na nowo, jeżeli między okresami pobierania zasiłku nie ma przerwy lub przerwa trwa krócej niż 3 miesiące kalendarzowe.

Podstawę wymiaru zasiłku ustala się na nowo, gdy:

• przerwa między okresami pobierania zasiłków zarówno tego samego rodzaju, jak i innego rodzaju wynosi co najmniej 3 miesiące kalendarzowe,

• przerwa między okresami pobierania zasiłków zarówno tego samego rodzaju, jak i innego rodzaju była krótsza niż 3 miesiące kalendarzowe, ale wystąpiła przerwa w ubezpieczeniu chorobowym:

• trwająca dłużej niż 30 dni, w czasie której tytuł do ubezpieczenia trwa nadal,

• w czasie której ustał tytuł do ubezpieczeń (nie ma znaczenia długość przerwy w pobieraniu zasiłku i w ubezpieczeniu),

• w czasie której nie ustał tytuł do ubezpieczenia, przerwa w ubezpieczeniu nie była dłuższa niż 30 dni, ale niezdolność do pracy powstała przed upływem pełnego kalendarzowego miesiąca ubezpieczenia.

Michał P. prowadzi działalność gospodarczą i z tego tytułu podlega ubezpieczeniu chorobowemu w okresie od 1 września 2015 r. do 31 sierpnia 2016 r. i od 1 października 2016 r. do chwili obecnej. Za listopad 2015 r. składkę na ubezpieczenia społeczne zapłacił po terminie, a we wrześniu 2016 r. zawiesił działalność gospodarczą. W okresie od 5 do 9 sierpnia 2016 r. był niezdolny do pracy z powodu choroby. Podstawa wymiaru zasiłku została ustalona z okresu od września 2015 r. do lipca 2016 r. (z pominięciem listopada 2015 r. - wyłączenie z ubezpieczenia chorobowego wskutek opłacenia składki po terminie). Kolejna niezdolność do pracy powstała w listopadzie 2016 r. oraz w lutym 2017 r. Ponieważ przerwa w ubezpieczeniu nie przekroczyła 30 dni (1-30 września 2016 r.), ale ustał tytuł do ubezpieczenia (działalność została zawieszona), podstawę wymiaru zasiłku należnego za niezdolność do pracy w listopadzie 2016 r. należy ustalić z października 2016 r., natomiast podstawę wymiaru zasiłku w lutym 2017 r. będzie stanowiła ta sama podstawa, która została ustalona dla niezdolności do pracy w listopadzie 2016 r.

Podstawa prawna:

- art. 37 ust. 1, art. 43, art. 48, art. 49 ust. 1 pkt 2-4 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa - j.t. Dz.U. z 2016 r. poz. 372; ost.zm. Dz.U. z 2017 r. poz. 777

- art. 14, art. 18 ust. 8, art. 18a ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych - j.t. Dz.U. z 2016 r. poz. 963; ost.zm. Dz.U. z 2017 r. poz. 777

- komunikat Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 16 grudnia 2016 r. w sprawie kwoty 250% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia, stosowanej w okresie od dnia 1 stycznia 2017 r. do dnia 31 grudnia 2017 r. przy ustalaniu podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe osób, które ubezpieczeniu chorobowemu podlegają dobrowolnie - M. P. z 2016 r. poz. 1227.

Zobacz serwis: Urlopy