Trzynastka dla pracowników budżetówki. Jak obliczyć okres zatrudnienia niezbędny do uzyskania dodatkowego wynagrodzenia rocznego?

REKLAMA
REKLAMA
Dodatkowe wynagrodzenie roczne, zwykle zwane trzynastką, przysługuje pracownikom sfery budżetowej. Wysokość trzynastki zależy od okresu zatrudnienia u danego pracodawcy. Jak zatem należy obliczać okres zatrudnienia pracownika?
- Okres pracy, po którym pracownik nabywa prawo do trzynastki
- Jak liczyć okres zatrudnienia u pracodawcy
- Kiedy minimum 6 miesięcy zatrudnienia nie jest wymagane
Okres pracy, po którym pracownik nabywa prawo do trzynastki
Prawo do trzynastki w pełnej wysokości pracownik nabywa po przepracowaniu u danego pracodawcy całego roku kalendarzowego. Jednakże pracownik, który nie przepracował u danego pracodawcy całego roku kalendarzowego, nabywa prawo do wynagrodzenia rocznego w wysokości proporcjonalnej do okresu przepracowanego, pod warunkiem, że okres ten wynosi co najmniej 6 miesięcy.
REKLAMA
Należy podkreślić, że do nabycia prawa do trzynastki nie wystarczy pozostawanie przez wskazany okres w stosunku pracy z danym pracodawcą, ale faktyczna obecność w pracy i faktyczne świadczenie pracy.
Jak liczyć okres zatrudnienia u pracodawcy
Przy obliczaniu okresu zatrudnienia u danego pracodawcy w celu ustalenia prawa do trzynastki należy pamiętać, że staż pracy liczony w miesiącach i latach upływa w przeddzień dnia odpowiadającego dniowi początkowemu.
REKLAMA
Ponadto przy ustalaniu, czy pracownik osiągnął minimalny staż zapewniający dodatkowe wynagrodzenie roczne stosuje się zasadę, zgodnie z którą miesiąc obejmuje 30 dni. Zatem 6-miesięczny minimalny okres przepracowany w danym roku u danego pracodawcy i uprawniający do trzynastki to 180 dni.
W celu ustalenia, czy pracownik osiągnął wymagane 180 dni pracy, pracodawca od łącznej liczby dni kalendarzowych zatrudnienia (wliczając w to urlop wypoczynkowy, niedziele, święta i dni wolne z tytułu przeciętnie 5-dniowego tygodnia pracy) odejmuje dni nieprzepracowane przez pracownika (np. dni niezdolności do pracy z powodu choroby).
Nie ma znaczenia, czy pracownik wymagane 6 miesięcy przepracował bez przerwy na podstawie jednej umowy o pracę, czy zawarł z tym samym pracodawcą kilka umów o pracę. Nie ma też znaczenia, czy między umowami o pracę występowały przerwy. Pracodawca obliczając okres zatrudnienia powinien zsumować wszystkie okresy przepracowane u niego przez pracownika w danym roku.
Kiedy minimum 6 miesięcy zatrudnienia nie jest wymagane
Przepracowanie co najmniej 6 miesięcy warunkujących nabycie prawa do wynagrodzenia rocznego nie jest wymagane w razie:
- nawiązania stosunku pracy w trakcie roku kalendarzowego z nauczycielem i nauczycielem akademickim zgodnie z organizacją pracy szkoły (szkoły wyższej);
- zatrudnienia pracownika do pracy sezonowej, jeżeli umowa o pracę została zawarta na sezon trwający nie krócej niż 3 miesiące;
- powołania pracownika do czynnej służby wojskowej albo skierowania do odbycia służby zastępczej;
- rozwiązania stosunku pracy w związku z:
- przejściem na emeryturę, rentę szkoleniową albo rentę z tytułu niezdolności do pracy lub świadczenie rehabilitacyjne,
- przeniesieniem służbowym, powołaniem lub wyborem,
- likwidacją pracodawcy albo zmniejszeniem zatrudnienia z przyczyn dotyczących pracodawcy,
- likwidacją jednostki organizacyjnej pracodawcy lub jej reorganizacją;
- podjęcia zatrudnienia:
- w wyniku przeniesienia służbowego,
- na podstawie powołania lub wyboru,
- w związku z likwidacją poprzedniego pracodawcy albo ze zmniejszeniem zatrudnienia z przyczyn dotyczących tego pracodawcy,
- w związku z likwidacją jednostki organizacyjnej poprzedniego pracodawcy lub jej reorganizacją,
- po zwolnieniu z czynnej służby wojskowej albo po odbyciu służby zastępczej;
- korzystania:
- z urlopu wychowawczego,
- z urlopu macierzyńskiego,
- z urlopu rodzicielskiego,
- z urlopu ojcowskiego,
- z urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego,
- z urlopu opiekuńczego,
- z urlopu dla poratowania zdrowia,
- z urlopu do celów naukowych, artystycznych lub kształcenia zawodowego przez nauczyciela lub nauczyciela akademickiego;
- wygaśnięcia stosunku pracy w związku ze śmiercią pracownika.
Podstawa prawna:
- art. 2 ustawy z 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej (j.t. Dz.U. z 2023 poz. 1690)
REKLAMA
© Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A.

- Czytaj artykuły
- Rozwiązuj testy
- Zdobądź certyfikat
REKLAMA