Podróże służbowe kierowców – jak za nie płacić

Do niedawna pracodawcy, którzy zatrudniali kierowców transportu międzynarodowego i chcieli wysłać pracownika w podróż służbową, mieli problem z jej rozliczeniem. Stało się tak z powodu wyroku Sądu Najwyższego z listopada 2008 r., w którym Sąd stwierdził, że „kierowca transportu międzynarodowego odbywający podróże w ramach wykonywania umówionej pracy nie jest w podróży służbowej w myśl regulacji Kodeksu pracy i w konsekwencji nie ma prawa do świadczeń wynikających z tego tytułu” (uchwała SN w składzie 7 sędziów z 19 listopada 2008 r., II PZP 11/08). W związku z tym wypłacanie diet w takich okolicznościach mogło narazić pracodawcę na zarzut obchodzenia przepisów o podatku dochodowym i składkach na ubezpieczenia społeczne.

Nowe przepisy

Obecnie wprowadzono jednak nowe regulacje, które niwelują ten problem. W kwietniu 2010 r. znowelizowano ustawę z 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców, zwaną dalej ustawą o czasie pracy kierowców, w której dodano m.in. definicję podróży służbowej. W związku z tym za taką podróż należy uznać każde zadanie służbowe, polegające na wykonywaniu – na polecenie pracodawcy – przewozu drogowego lub wyjazdu poza miejscowość, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub jego oddział, w celu wykonania przewozu drogowego (art. 2 ust. 7 ustawy o czasie pracy kierowców). Definicja ta oznacza, że niezależnie od tego, jakie miejsce pracy widnieje w umowie kierowcy, za podróż służbową trzeba będzie uznać każdy wyjazd kierowcy poza miejscowość, w której znajduje się pracodawca lub jego oddział.

Po zmianie przepisów kierowcom należą się także diety na takich samych zasadach jak innym zatrudnionym na podstawie Kodeksu pracy pracownikom. W związku z tym pracodawca należący do sfery budżetowej musi stosować w tym zakresie obowiązujące rozporządzenia, a pracodawca prywatny może również przystać na obowiązujące regulacje lub wprowadzić własne, nie gorsze od powszechnie obowiązujących, zasady.

Rekompensata z tytułu podróży służbowych

Przyjmijmy, że pracodawca należy do sfery budżetowej lub nie wprowadził odmiennych regulacji.

W związku z tym pracownikowi–kierowcy za podróż służbową należy się zwrot kosztów:

• przejazdów,
• noclegów,
• ewentualnych dojazdów środkami komunikacji miejscowej,
• innych udokumentowanych wydatków, określonych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.

Podróż służbowa kierowcy po zmianach >>

Dieta w podróży służbowej krajowej wynosi 23 zł za dobę podróży. Należność z tytułu diet oblicza się za czas od rozpoczęcia podróży (wyjazdu) do powrotu (przyjazdu) po wykonaniu zadania, w następujący sposób:

• jeżeli podróż trwa nie dłużej niż dobę i wynosi:
  – od 8 do 12 godzin – przysługuje połowa diety,
  – ponad 12 godzin – przysługuje dieta w pełnej wysokości,

• jeżeli podróż trwa dłużej niż dobę, za każdą dobę przysługuje dieta w pełnej wysokości, a za niepełną, ale rozpoczętą dobę:
  – do 8 godzin – przysługuje połowa diety,
  – ponad 8 godzin – przysługuje dieta w pełnej wysokości.

Natomiast dieta nie przysługuje:

• za czas delegowania do miejscowości pobytu stałego lub czasowego pracowni-ka oraz w przypadkach, o których mowa w § 8,
• jeżeli pracownikowi zapewniono bezpłatne całodzienne wyżywienie.

Wysokość diet w przypadku podróży zagranicznej została określona w załączniku do rozporządzenia dotyczącego podróży zagranicznych.