Wynagrodzenie kadry kierowniczej spółek Skarbu Państwa

Ustawa o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi (zwana dalej ustawą) określa maksymalne wynagrodzenie oraz inne świadczenia, jakie mogą otrzymywać szefowie przedsiębiorstw państwowych, spółek Skarbu Państwa, spółek samorządowych oraz innych podmiotów wymienionych w ustawie.

Zakres podmiotowy ustawy

Ustawę zwaną potocznie „ustawą kominową” stosuje się do:

• kierowników jednostek organizacyjnych wymienionych w art. 1 pkt 1–10 i 12 ustawy (m.in. przedsiębiorstw państwowych, jednoosobowych spółek prawa handlowego utworzonych przez Skarb Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, spółek prawa handlowego, w których udział Skarbu Państwa przekracza 50% kapitału zakładowego lub 50% liczby akcji, państwowych jednostek organizacyjnych posiadających osobowość prawną, które nie są jednocześnie agencjami państwowymi, bez względu na ich formę organizacyjno-prawną, w tym agencjami wykonawczymi w rozumieniu ustawy o finansach publicznych, instytutami badawczymi lub podmiotami, do których stosuje się odpowiednio przepisy o instytutach badawczych, oraz nie są szkołami wyższymi), a w szczególności dyrektorów, prezesów, tymczasowych kierowników, zarządców komisarycznych i osób zarządzających na podstawie umów cywilnoprawnych,
• zastępców kierowników jednostek organizacyjnych wymienionych w art. 1 pkt 1–10 i 12 ustawy, a w szczególności zastępców dyrektorów i wiceprezesów,
• członków organów zarządzających jednostek organizacyjnych, o których mowa w art. 1 pkt 1–10 i 12 ustawy, a w szczególności członków zarządów,
• głównych księgowych jednostek organizacyjnych wymienionych w art. 1 pkt 1–10 i 12 ustawy, likwidatorów jednostek organizacyjnych wymienionych w art. 1 ustawy,
• członków organów nadzorczych jednostek organizacyjnych wymienionych w art. 1 pkt 2–7 ustawy, a w szczególności rad nadzorczych i komisji rewizyjnych,
• kierowników samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej.

WAŻNE!

Przez zatrudnienie na podstawie ustawy rozumie się świadczenie pracy lub usług związanych z zarządzaniem na rzecz podmiotu, niezależnie od podstawy nawiązania stosunku pracy lub rodzaju i treści umowy cywilnoprawnej zawartej z osobą, do której stosuje się przepisy ustawy.