Według jakiej stawki obliczyć odprawę, gdy pracownik chorował

Do podstawy wymiaru odprawy ekonomicznej powinni Państwo przyjąć wynagrodzenie w stałej kwocie miesięcznej należnej pracownikowi w miesiącu ustania zatrudnienia według umowy o pracę. Chodzi zatem o stawkę 2350 zł, a nie o kwotę faktycznie wypłaconą mu w tym miesiącu.

UZASADNIENIE

Odprawa z tytułu zwolnienia z pracy z przyczyn niedotyczących pracownika stanowi równowartość:

• miesięcznego wynagrodzenia – po przepracowaniu w ostatniej firmie mniej niż 2 lata,
• dwumiesięcznego wynagrodzenia – po przepracowaniu w ostatniej firmie minimum 2 lat i nie dłużej niż 8 lat,
• trzymiesięcznego wynagrodzenia – po przepracowaniu w ostatniej firmie co najmniej 8 lat.

Pracownik zwalniany z przyczyn leżących po stronie pracodawcy ma prawo do odprawy w wysokości nie wyższej niż 15-krotność minimalnego wynagrodzenia, czyli najwyżej 19 755 zł (15 x 1317 zł). Taki górny limit wyznacza ustawa o zwolnieniach grupowych (art. 8 ust. 2 ustawy). Jednak pracodawca może dowolnie wypłacić wyższą kwotę. Takie stanowisko zajął Sąd Najwyższy w wyroku z 24 lipca 2009 r. (I PK 41/09).

Wynagrodzenie będące podstawą wymiaru tej odprawy należy obliczać tak samo jak ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop wypoczynkowy (art. 8 ust. 3 ustawy o zwolnieniach grupowych). Oznacza to, że składniki wynagrodzenia w stałej stawce miesięcznej trzeba włączyć do podstawy wymiaru odprawy w kwocie należnej w miesiącu nabycia prawa do odprawy, a więc w miesiącu rozwiązania umowy o pracę (§ 15 rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego...).

WAŻNE!

Składniki wynagrodzenia w stałej stawce miesięcznej włączamy do podstawy wymiaru odprawy w kwocie należnej w miesiącu nabycia prawa do odprawy.