Delegujesz do pracy za granicą - sprawdź, jak wynagradzać pracownika

Wysyłanie pracowników do wykonywania pracy poza terytorium Polski może nastąpić:

• w wyniku oddelegowania, tj. wyznaczenia miejsca pracy na terenie innego kraju niż Polska na podstawie porozumienia zmieniającego lub wypowiedzenia zmieniającego albo
• w ramach polecenia odbycia zagranicznej podróży służbowej.

Delegacja pracownika w ramach swobody świadczenia usług w obrębie Unii Europejskiej (UE), poza stwarzaniem możliwości pozyskania nowych rynków zbytu czy kooperantów, powoduje dla pracodawców konieczność dokonania kilku zasadniczych ustaleń dotyczących:

• właściwego systemu prawnego, którym będzie objęta osoba pracująca za granicą,
• minimalnych warunków pracy w okresie oddelegowania (właściwych dla państwa, w którym pracownik został zatrudniony, albo kraju, do którego pracownik został oddelegowany),
• wysokości wynagrodzenia wypłacanego osobom wysyłanym za granicę.

Oddelegowanie

Zasadniczo istnieje możliwość wyboru regulacji prawnej dla osoby oddelegowanej za granicę, przy czym regulacje te muszą być ściśle związane ze stosunkiem pracy delegowanego pracownika. Takiego wyboru strony mogą dokonać w zawieranej umowie o pracę (jeżeli pracownik od chwili zatrudnienia będzie świadczył pracę poza granicami Polski) albo w porozumieniu zmieniającym do istniejącej umowy o pracę. Należy jednak mieć na uwadze, że przepisy prawa pracy w poszczególnych państwach członkowskich UE różnią się od siebie. Zdarza się, że różnice te są znaczące. Stwarza to ryzyko występowania sytuacji, kiedy oddelegowani pracownicy będą wykonywać przypisane im zadania służbowe na gorszych warunkach niż obywatele kraju, do którego pracownicy ci zostali wysłani przez pracodawcę.

Aby zapobiec obniżeniu poziomu ochrony praw i przywilejów pracowniczych, unijne regulacje wprowadzają konkretne wymagania. Zostały one ustanowione dyrektywą 96/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 16 grudnia 1996 r. dotyczącą delegowania pracowników w ramach świadczenia usług (Dz.U. UE.L.97.18.1). W istotny sposób ogranicza ona swobodę wyboru porządku prawnego między stronami stosunku pracy.

Do celów omawianego aktu prawnego przyjmuje się definicję pracownika stosowaną w prawie kraju, na terytorium którego osoba jest delegowana.