Odpracowanie prywatnego wyjącia pracownika

Pracownik wyszedł na 3 godziny w celu załatwienia spraw osobistych. Czy odpracowanie tego czasu może zostać wyznaczone w innym dniu tylko jednorazowo, czy można wyznaczać np. odpracowanie trzy razy po 1 godzinie? Czy odpracowanie może mieć miejsce tylko po pracy, czy również przed pracą? Jeśli pracownik pracuje np. w godz. od 8.00 do 16.00, to czy mogę wskazać, aby odpracował wyjście prywatne w godz. od 6.00 do 8.00?

Pracodawca nie musi wyznaczać odpracowania jednorazowo, w identycznym wymiarze czasowym, jaki miało wyjście prywatne. Można zarówno podzielić wskazane 3 godziny na trzy równe części i nakazać odpracowanie przez 3 dni (niekoniecznie przypadające obok siebie), jak też nakazać odpracowanie jednorazowo całości albo nawet połączyć je z odpracowaniem innego wyjścia prywatnego.

Pracownik, wnioskując o udzielenie mu zwolnienia na załatwienie osobistej sprawy, wskazuje termin i przedział czasowy tego zwolnienia. Pracodawca, akceptując wniosek pracownika (do czego nie jest zobowiązany, chyba że mamy do czynienia ze szczególną sytuacją, gdzie odmowa mogłaby zostać uznana za sprzeczną z zasadami współżycia społecznego), uzyskuje możliwość wskazania terminu odpracowania udzielonego zwolnienia od pracy. Może go wyznaczyć w ramach okresu rozliczeniowego czasu pracy, w którym nastąpiło wyjście prywatne, wskazując zarówno odpracowanie jednorazowe, jak też rozłożone na mniejsze części.

Jeżeli pracownikowi udzielono, na jego wniosek, zwolnienia od pracy w celu załatwienia sprawy osobistej, to czas odpracowania takiego zwolnienia nie stanowi pracy w godzinach nadliczbowych (art. 151 § 21 Kodeksu pracy). Wyłączenie spod pojęcia nadgodzin jest w tym przypadku pełne. Zatem odpracowanie wyjścia prywatnego nie stanowi pracy nadliczbowej zarówno wówczas, gdy ma miejsce tego samego dnia, jak i wtedy, gdy zwolnienie od pracy jest udzielone wcześniej (np. wyjście przypadające w zwykły dzień roboczy i odpracowane po godzinach pracy w tym samym dniu), a także w innej porze doby (np. wyjście w ciągu dnia, odpracowane w porze nocnej).

Tak samo będzie, jeśli czas „odrabiania” wyjścia prywatnego przypada przed zwykłą godziną rozpoczęcia pracy, czyli w wielu przypadkach jeszcze w poprzedniej dobie pracowniczej.

Przykład:

Pracownik, na swój wniosek zaakceptowany przez pracodawcę, na 3 godziny opuścił pracę. Jednocześnie pracodawca wyznaczył pracownikowi odpracowanie tego wyjścia po kilku dniach. Pracownik miał przyjść do pracy na godz. 6.00, zamiast na godz. 9.00 (pracownik ten pracuje w godz. od 9.00 do 17.00). Czas między godz. 6.00 a godz. 9.00 przypada na jeszcze niezakończoną dobę pracowniczą, która rozpoczęła się poprzedniego dnia kalendarzowego o godz. 9.00. W zakresie kwalifikacji czasu odpracowywania wyjścia prywatnego nic to nie zmienia, gdyż nie są to nadgodziny.