Niebieska Karta UE
Cudzoziemiec zamierzający podjąć w Polsce zatrudnienie powinien uzyskać odpowiednie zezwolenie umożliwiające mu legalny pobyt i pracę. Zdecydowana większość pracowników ubiega się o udzielenie „zwykłego” zezwolenia na pobyt czasowy i pracę (zgodnie z art. 114 ustawy o cudzoziemcach). Pomimo upływu ponad 8 lat od wprowadzenia w ustawie o cudzoziemcach specjalnego rozwiązania dedykowanego osobom wykonującym pracę w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji (tzw. Niebieska Karta UE) wciąż zarówno wśród cudzoziemców jak i samach urzędników zauważalna jest niska świadomość jego istnienia. Prowadzi to do sytuacji, w której cudzoziemcy spełniający kryteria uzyskania Niebieskiej Karty UE aplikują o udzielenie im „zwykłego” zezwolenia na pobyt czasowy i pracę, przez co tracą szereg należnych im przywilejów.
Polecamy: Seria poradników z prawa pracy
reklama
reklama
Ideę wdrożenia Niebieskiej Karty UE wprowadziła Dyrektywa Rady 2009/50/WE z dnia 25 maja 2009 r. w sprawie warunków wjazdu i pobytu obywateli państw trzecich w celu podjęcia pracy w zawodzie wysokich kwalifikacji. Celem Rady UE było przyciągnięcie na teren UE wysoko wykwalifikowanych pracowników z państw trzecich i umożliwienie ich łatwiejszego zatrudniania oraz elastyczności w zmianie miejsca praca czy też kraju zamieszkania.
Rozwiązania dotyczące Niebieskiej Karty UE zostały wprowadzone w Polsce w 2012 roku jeszcze w poprzedniej wersji ustawy o cudzoziemcach. W obecnej ustawie uregulowane zostały w artykułach od 127 do 138.
Kryteria otrzymania Niebieskiej Karty UE są w znacznej części zbliżone do tych warunkujących otrzymanie zezwolenia na pobyt czasowy i pracę. Do dokumentów zbieżnych niezbędnych do udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji oraz zezwolenia na pobyt czasowy i pracę zaliczamy:
- wypełniony wniosek,
- załącznik nr 1,
- informację starosty,
- dokumenty potwierdzające posiadanie w Polsce miejsce zamieszkania oraz ubezpieczenie zdrowotne.
Ponadto cudzoziemiec powinien dołączyć zawartą na okres co najmniej roku umowę o pracę, umowę o pracę nakładczą, umowę cywilnoprawną, na podstawie której wykonuje pracę, świadczy usługi lub pozostaje w stosunku służbowym.
Wynagrodzenie zawarte w ww. umowie nie może być niższe niż 150% kwoty przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w roku poprzedzającym zawarcie umowy (w roku 2020 wynagrodzenie to nie może być niższe niż 7377,26 PLN).
Dodatkowo należy udowodnić posiadanie kwalifikacji uzyskanych w wyniku ukończenia studiów wyższych albo co najmniej pięcioletnie doświadczenie zawodowe na poziomie porównywalnym z poziomem kwalifikacji uzyskanych w wyniku ukończenia studiów wyższych, niezbędne do wykonywania pracy określonej w zawartej umowie.