Rozwiązanie umowy o pracę w 2018 r. (art. 30) – podstawowe informacje

Zgodnie z art. 30 Kodeksu pracy umowę o pracę można rozwiązać:

- za porozumieniem stron,

- przez oświadczenie jednej ze stron (pracodawcy lub pracownika) z zachowaniem okresu wypowiedzenia (rozwiązanie umowy  o pracę za wypowiedzeniem),

- przez oświadczenie jednej ze stron bez zachowania okresu wypowiedzenia (rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia),

- z upływem czasu, na który była zawarta.

INFORAKADEMIA poleca: 10 przykazań RODO dla pracodawców

Rozwiązanie umowy za porozumieniem

Rozwiązanie umowy o pracę za porozumieniem jest najszybszym i najmniej konfliktowym sposobem zakończenia stosunku pracy. Porozumienie można zawrzeć w każdym czasie i w terminie dogodnym dla obu stron umowy. Ponadto takie rozwiązanie może dotyczyć każdego rodzaju umowy o pracę.

Przepisy prawa pracy nie określają treści porozumienia oraz wymaganej formy porozumienia. Stąd też można uznać, że złożenie porozumienia rozwiązującego umowę o pracę może nastąpić w formie ustnej. Jednakże dla celów dowodowych i ewentualnych sporów sądowych wskazane jest by takie rozwiązanie było potwierdzone na piśmie.

Rozwiązanie umowy za wypowiedzeniem i bez wypowiedzenia

Zarówno pracownik jak i pracodawca mogą wypowiedzieć umowę z zachowaniem okresu wypowiedzenia oraz bez zachowania okresu wypowiedzenia.

W tym przypadku pracownik powinien złożyć wypowiedzenie umowy o pracę na piśmie, jednak nie ma obowiązku wskazywania przyczyny swojej decyzji. Natomiast w razie złożenia wypowiedzenia umowy o pracę przez pracodawcę, oświadczenie powinno również nastąpić na piśmie, jednak przy umowie na czas nieokreślony, pracodawca musi zawrzeć przyczyny wypowiedzenia oraz pouczenie o prawie odwołania do sądu pracy. Złożenie przez pracodawcę wypowiedzenia w innej formie niż pisemna, np. w formie ustnej będzie skuteczne, ale w razie ewentualnego sporu sądowego może zostać zakwestionowane przez pracownika z uwagi na niewłaściwą formę.

Warto podkreślić, że przyczyna rozwiązania umowy o pracę na czas nieokreślony (wypowiedzenie dokonane przez pracodawcę) musi być konkretna, rzeczywista i prawdziwa.

Jak liczyć okres wypowiedzenia

Wypowiedzenie umowy o pracę jest jednostronnym oświadczeniem woli, złożonym przez pracodawcę lub pracownika.

Dla pracownika i pracodawcy kłopotliwe może być ustalenie okresu wypowiedzenia, tj. od której daty liczy się i kończy okres wypowiedzenia.

Zgodnie z art. 30 § 2¹ Kodeksu pracy okres wypowiedzenia umowy o pracę obejmujący tydzień lub miesiąc albo ich wielokrotność kończy się odpowiednio w sobotę lub w ostatnim dniu miesiąca.

W przypadku okresu wypowiedzenia liczonego w tygodniach, umowa o pracę rozwiązuje się w soboty. Oznacza to, że umowa o pracę rozwiąże się dopiero po upływie 2 pełnych tygodni w sobotę. Nie ma tu znaczenia data złożenia przez pracownika wypowiedzenia.

Pracownik miał 2-tygodniowy okres wypowiedzenia. Wypowiedzenie złożył 12 grudnia (wtorek). Zatem ostatnim dniem obowiązywania umowy będzie sobota 30 grudnia 2017 r.

Natomiast w przypadku okresu wypowiedzenia liczonego w miesiącach (w przypadku umów na czas określony i nieokreślony może to być 1-miesięczny, 2-miesięczny lub 3-miesięczny okres wypowiedzenia) okres wypowiedzenia kończy się z ostatnim dniem miesiąca. Okres wypowiedzenia umowy o pracę oznaczony w miesiącu należy liczyć od pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, w którym zostało złożone wypowiedzenia.

Pracownika obowiązuje 1-miesięczny okres wypowiedzenia. Pracownik złożył wypowiedzenie w dniu 12 października. Tym samym okres wypowiedzenia rozpocznie się 1 listopada i kończy się 30 listopada.

Podstawa prawna:

- Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy.