Środki ochrony indywidualnej

Pracownicy powinni zwrócić się o pomoc do związków zawodowych, jeżeli takie działają na terenie zakładu, do społecznego inspektora pracy albo bezpośrednio do państwowej inspekcji pracy.

Autopromocja

Jak wynika z art. 237⁷ k.p., pracodawca w celu zabezpieczenia pracownika przed działaniem niebezpiecznych i szkodliwych dla zdrowia czynników, jakie występują w środowisku pracy, zobowiązany jest dostarczyć pracownikowi nieodpłatnie środki ochrony indywidualnej.

Określenie rodzaju środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego na poszczególnych stanowiskach pracy dokonuje pracodawca w porozumieniu z zakładową organizacją związkową (a w razie braku związku zawodowego z pracownikami wytypowanymi do rozmów przez załogę).

Ustalając wykaz tych środków, każdy pracodawca bierze pod uwagę warunki pracy istniejące w danym zakładzie pracy.

Autopromocja

Monitor Bezpieczeństwa
i Higieny Pracy
Wydanie cyfrowe

Sprawdź

Jeżeli pracodawca z braku środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego nie może dopuścić pracownika do pracy, to przez cały czas bezczynności pracownika otrzymuje on wynagrodzenie według stawki osobistego zaszeregowania. Niedopełnienie tego istotnego obowiązku, jakim jest zabezpieczenie pracownika przed szkodliwymi warunkami pracy, nie może wywierać jakichkolwiek negatywnych konsekwencji po stronie pracownika. Niedostarczenie pracownikowi środków ochronnych upoważnia go do odmowy wykonywania pracy. Także i w tej sytuacji przysługuje pracownikowi wynagrodzenie mimo nieświadczenia pracy. Pracownikowi, który używa własnej odzieży i obuwia roboczego, pracodawca wypłaca ekwiwalent pieniężny w wysokości uwzględniającej ich aktualne ceny.

Również pracownikowi zatrudnionemu w niepełnym wymiarze czasu pracy przysługuje odzież i obuwie robocze zgodnie z wykazem obowiązującym w danym zakładzie pracy.

Autopromocja

Wypadki przy pracy. Procedury i świadczenia

Sprawdź