W jakiej wysokości wypłacać ekwiwalent za pranie odzieży roboczej

Pracodawca jest zobowiązany dostarczyć pracownikowi nieodpłatnie odzież i obuwie robocze, spełniające wymagania określone w Polskich Normach:
• jeżeli odzież własna pracownika może ulec zniszczeniu lub znacznemu zabrudzeniu,
• ze względu na wymagania technologiczne, sanitarne lub bezpieczeństwa i higieny pracy (art. 237⁷ § 1 k.p.).
Pracodawca może ustalić stanowiska, na których dopuszcza się używanie przez pracowników - za ich zgodą - własnej odzieży i obuwia roboczego, spełniających wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy (art. 237⁷ § 2 k.p.). Nie dotyczy to stanowisk, na których są wykonywane prace związane z bezpośrednią obsługą maszyn i innych urządzeń technicznych albo prace powodujące intensywne brudzenie lub skażenie odzieży i obuwia roboczego środkami chemicznymi lub promieniotwórczymi albo materiałami biologicznie zakaźnymi (art. 237⁷ § 3 k.p.).
Pracownikowi używającemu własnej odzieży i obuwia roboczego pracodawca wypłaca ekwiwalent pieniężny w wysokości uwzględniającej ich aktualne ceny (art. 237⁷ § 4 k.p.).
Rodzaje odzieży i obuwia roboczego, których stosowanie na określonych stanowiskach jest niezbędne oraz przewidywane okresy użytkowania odzieży i obuwia roboczego ustala pracodawca (art. 237⁸ k.p.).
Obecnie obowiązujące przepisy nie określają jednak, jak ustalać ekwiwalent za pranie odzieży przez pracownika. Dlatego też to pracodawca w przepisach wewnętrznych powinien zapisać reguły przysługiwania ekwiwalentu. Można w nich określić, czy ekwiwalent będzie przysługiwał mimo nieświadczenia pracy w danym okresie, czy jego wysokość będzie ustalana proporcjonalnie do dni pracy. Warto takie regulacje zapisać dość szczegółowo, aby w razie sytuacji spornych nie było wątpliwości, czy i za jaki okres pracownik ma otrzymać stosowny ekwiwalent.

Poszerzaj swoją wiedzę, korzystając z naszego programu

INFORLEX Książki dla Firm

Tylko teraz

598,00 zł

798,00 zł

Przejdź do sklepu