Czy pracownik będący na urlopie ma obowiązek sprawdzać prywatną i służbową pocztę?

Od 22 kwietnia 2011 r. pracownik nie stawiał się do pracy z uwagi na wykorzystywanie zwolnień chorobowych i urlop wypoczynkowy. 31 stycznia 2012 r. przełożony udzielił mu kolejnego urlopu – do 10 lutego. W związku z potrzebami kadrowymi zespołu zamierzał go jednak z niego odwołać. 9 lutego (czwartek) zadzwonił przed południem, pytając, czy jest na zwolnieniu chorobowym, czy na urlopie wypoczynkowym, i przekazując, że już dziś potrzebny jest w pracy przy realizacji projektu. Pracownik odpowiedział, że jego nieobecność w pracy jest usprawiedliwiona, dodając, że nie może rozmawiać i będzie w pracy w poniedziałek, po czym się rozłączył. Po tej rozmowie przełożony wysłał mężczyźnie na adres prywatnej poczty elektronicznej wiadomość, że odwołuje go z urlopu ze względu na nagłą potrzebę pracodawcy. Równocześnie wysłał mu dwie wiadomości sms o odwołaniu z urlopu.

Polecamy książkę: Umowy zlecenia i inne umowy cywilnoprawne w 2017 r.

Pracownik odczytał e-maila dopiero 10 lutego po południu i odpisał, że jest w innej miejscowości i nie będzie mógł stawić się w miejscu pracy. W tym samym dniu zostało do niego wysłane pismo informujące go o zwolnieniu dyscyplinarnym. Jako uzasadnienie wskazano bezzasadną odmowę stawienia się do pracy w związku z odwołaniem z urlopu wypoczynkowego.

Sprawa trafiła do sądu I instancji. Ten orzekł, że pracodawca skutecznie odwołał pracownika z urlopu w rozumieniu art. 167 par. 1 kodeksu pracy, w trakcie rozmowy telefonicznej. Ponadto otrzymał on też sms i e-maila w tej sprawie, więc zdawał sobie sprawę, że celem pracodawcy jest zakończenie urlopu. Ocenił przy tym, iż mężczyzna nie odczytał wiadomości elektronicznej po to, by uniknąć kontaktu z pracodawcą, a swym zachowaniem naruszył z winy umyślnej podstawowe obowiązki pracownicze oraz słuszny interes pracodawcy. Dlatego sąd oddalił żądanie pracownika. Innego zdania był sąd II instancji, który wskazał, że pracodawca nie udowodnił, że 9 lutego w jednoznaczny sposób zakomunikował mężczyźnie oświadczenie o odwołaniu go z urlopu wypoczynkowego. Odnosząc się do treści rozmowy telefonicznej, podkreślił, że w jej trakcie przełożony przekazał pracownikowi jedynie, że jest on potrzebny w pracy, co nie jest równoznaczne z odwołaniem z urlopu. Sąd ten wskazał również, że nie udowodniono faktu wysłania zatrudnionemu wiadomości sms, a wiadomość e-mail została przez niego odczytana dopiero 10 lutego 2012 r.