Jak rozliczać czas pracy kierowcy w podróży służbowej
Rozliczając czas pracy kierowcy w podróży służbowej, należy najpierw ustalić, czy z taką podróżą w ogóle mamy do czynienia. Za każdym razem ustalenie, czy kierowca jest w podróży służbowej, będzie zależało od określenia jego miejsca pracy w umowie o pracę.
Miejsce pracy kierowcy
Podróż służbowa oznacza wykonywanie zadania służbowego poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy pracownika (art. 775 § 1 Kodeksu pracy). Z tytułu podróży służbowej kierowcy przysługują należności na pokrycie kosztów z nią związanych. I tak, z tytułu podróży odbywanej w terminie i miejscu określonym przez pracodawcę, pracownikowi przysługują diety oraz zwrot kosztów:
- przejazdów,
- noclegów,
- dojazdów środkami komunikacji miejscowej,
- innych udokumentowanych wydatków, określonych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.
WAŻNE!
To, czy wykonywanie określonego zadania jest podróżą służbową czy zwykłą pracą, zależy od sposobu określenia miejsca pracy kierowcy.
Jak rozliczać czas pracy kierowcy samochodu osobowego w podróży służbowej >>
Każdy kierowca, tak jak i wszyscy pracownicy należący do innych grup pracowniczych, w umowie o pracę powinien mieć wskazane miejsce wykonywania pracy (art. 29 § 1 pkt 2 Kodeksu pracy). Miejsce pracy powinno być określone w taki sposób, aby wskazywało faktyczne miejsce, w którym kierowca będzie stale wykonywać pracę.
PRZYKŁAD
Kierowca – dostawca rozwożący towar do sklepów na terenie Warszawy w umowie o pracę ma określone miejsce pracy jako województwo mazowieckie. Pracodawca formułując treść umowy doszedł bowiem do wniosku, że takie określenie miejsca pracy będzie bardziej korzystne na wypadek, gdyby zdarzyła się konieczność wysłania pracownika poza teren Warszawy. Takie określenie miejsca pracy jest jednak nieprawidłowe. Powinno ono bowiem wskazywać miejsce, po którym kierowca ma się stale poruszać wykonując obowiązki wynikające z umowy o pracę. W omawianej sytuacji miejscem pracy pracownika powinna być Warszawa.
Z charakteru pracy kierowcy wynika, że miejsce pracy pracownika zatrudnionego na tym stanowisku nie powinno być określane jako stały punkt, np. siedziba pracodawcy. Praca kierowcy polega bowiem na ciągłym przemieszczaniu się, nie zaś na przebywaniu w jednym miejscu. Dlatego miejsce pracy kierowcy powinno być określone jako dany obszar. Zasięg terytorialny tego obszaru powinien być jednak określony na tyle precyzyjnie i wąsko, aby wskazywał faktyczny obszar, po którym kierowca będzie się poruszać stale w ramach wiążącej go umowy o pracę.
Dotychczas przyjmowano, że obszar, który jest miejscem pracy kierowcy, nie może obejmować terytorium całego kraju lub kilku krajów. Interpretacja ta zmieniła się po wydaniu przez Sąd Najwyższy uchwały z 19 listopada 2008 r. (II PZP 11/08, OSNP 2009/13–14/166). Zgodnie z tą interpretacją Sądu Najwyższego, pracownikowi, który stale wykonuje transport na obszarze np. Unii Europejskiej, jako miejsce świadczenia pracy można wskazać właśnie Unię i każdorazowo pracownik wykonując pracę na tym obszarze nie będzie jej wykonywał w ramach podróży służbowej, lecz w miejscu pracy określonym w umowie o pracę.
Jakie wynagrodzenie przysługuje kierowcy za przerwę w pracy >>
WAŻNE!
Po zmianie przez Sąd Najwyższy interpretacji dotyczącej sposobu określenia miejsca pracy pracowników mobilnych, możliwe jest wskazanie kierowcy jako jego miejsca pracy terytorium całego kraju, jeżeli faktycznie po takim obszarze kierowca będzie jeździł.
Reasumując, jeśli kierowca w ramach obowiązujących go zadań pracowniczych wykonuje przewozy na terenie całej Polski, jego miejsce pracy powinno być określone właśnie jako terytorium Polski. Jeśli jednak wyjazdy ograniczają się tylko do niektórych powiatów czy województw, miejsce pracy powinno być określone jako te powiaty czy województwa.
PRZYKŁAD
Pracodawca prowadzący małą firmę przewozową zatrudnia 4 kierowców. Dwóch z nich wykonuje przejazdy tylko na terenie województwa mazowieckiego, dwóch pozostałych – na terenie całej Polski – tam gdzie firma aktualnie otrzyma zlecenie przewozowe. Kierowcy, którzy wykonują przewozy tylko na terenie województwa mazowieckiego, powinni mieć określone miejsce pracy jako to województwo, zaś ci, którzy wykonują przewozy na terenie całej Polski, miejsce pracy powinni mieć określone jako terytorium Polski.
Jeśli pracodawca zatrudnia kierowców, do których obowiązków należy wykonywanie przewozów międzynarodowych, może rozszerzyć terytorialny zasięg miejsca ich pracy tak, aby miejsce to wskazywało faktyczny obszar wykonywania zleceń pracowniczych. Miejscem pracy może być w takim przypadku np. terytorium Unii Europejskiej, pod warunkiem jednak, że kierowca stale porusza się na tym obszarze, a węższe sprecyzowanie jego miejsca pracy jest niemożliwe.
PRZYKŁAD
Kierowca podejmując zatrudnienie został poinformowany, że zlecane mu w ramach umowy o pracę przewozy będą umiejscowione na terenie Unii Europejskiej. Odbiorcami usług świadczonych przez firmę pracodawcy są bowiem obywatele i firmy z tego obszaru. Ponieważ przewozy mają się odbywać na terenie wszystkich państw Unii Europejskiej, miejscem pracy kierowcy jest ten teren. Jeśli miałyby się one odbywać tylko na terenie niektórych Państw należących do Unii Europejskiej, miejsce pracy kierowcy musiałoby zostać określone jako teren tych poszczególnych Państw.
Jeśli kierowca wykonuje przewozy tylko na określonej trasie czy kilku trasach, to miejsce pracy tego kierowcy powinno być określone jako ta trasa czy trasy. Nie oznacza to jednak, że miejscem pracy jest w takim przypadku konkretna droga, lecz każda trasa doprowadzająca z danego miejsca do innego.
Jaki system czasu pracy wprowadzić dla kierowcy zajmującego się przewozem osób w firmie >>
PRZYKŁAD
Kierowca wykonuje przewozy na trasie Warszawa – Berlin oraz Warszawa – Moskwa. Pracodawca określił więc jego miejsce pracy jako „trasy Warszawa – Berlin i Warszawa – Moskwa”. Takie rozwiązanie jest prawidłowe.
Miejsce pracy a podróż służbowa
W przypadku pracownika zatrudnionego w charakterze kierowcy podróżą służbową jest wykonywanie zadania pracowniczego poza miejscem pracy określonym w umowie o pracę. Skoro zatem miejsce pracy kierowcy jest określane przez wskazanie obszaru, po którym kierowca będzie stale się poruszać wykonując swoje obowiązki pracownicze, to podróżą służbową jest każdy wyjazd poza taki obszar.
PRZYKŁAD
Kierowca – szofer w ramach obowiązków służbowych wykonuje przewozy kadry zarządzającej firmą w miejsca wskazane przez swojego przełożonego. Z reguły przewozy te są wykonywane na terenie Warszawy. Dlatego miejsce pracy tego kierowcy zostało określone jako Warszawa. Jednak czasem zdarza się, że kierowca zawozi jednego z kierowników do Poznania lub Gdańska – tam bowiem znajdują się oddziały zakładu pracy. Wyjazd do Poznania oraz Gdańska, ponieważ wykracza poza terytorium Warszawy, czyli poza miejsce pracy kierowcy, będzie dla kierowcy podróżą służbową.
Podobnie jest w przypadku określenia miejsca pracy kierowcy przez wskazanie określonej trasy.
PRZYKŁAD
Kierowca w umowie o pracę ma określone miejsce pracy jako trasa z Warszawy do Wrocławia. Jednak pracodawca polecił kierowcy wyjazd do Gdańska. Ponieważ Gdańsk nie leży na trasie Warszawa – Wrocław, podróż ta jest podróżą służbową.
Czas pracy w podróży służbowej
Do czasu pracy kierowcy w podróży służbowej zalicza się czas wykonywania przez kierowcę pracy, w tym w szczególności czas:
- prowadzenia pojazdu,
- załadowywania i rozładowywania oraz nadzoru nad załadunkiem i wyładunkiem,
- nadzoru oraz pomocy osobom wsiadającym i wysiadającym,
- czynności spedycyjnych,
- codziennej obsługi pojazdów i przyczep,
- innych prac podejmowanych w celu wykonania zadania służbowego lub zapewnienia bezpieczeństwa osób, pojazdu i rzeczy,
- załatwiania niezbędnych formalności administracyjnych,
- utrzymania pojazdu w czystości.
Ponadto do czasu pracy zalicza się również czas niewykonywania pracy, pod warunkiem jednak, że przypada w harmonogramowych godzinach pracy kierowcy. Harmonogramowe godziny pracy to zaś te, które zostały wyznaczone jako godziny pracy w obowiązującym kierowcę grafiku na dany dzień.
Miejsce pracy pracownika mobilnego >>
PRZYKŁAD
Kierowca zatrudniony w równoważnym systemie czasu pracy miał w danym dniu wyznaczoną pracę w godzinach od 8.00 do 12.00. Jednak okazało się, że w tym dniu został wysłany w podróż służbową, która trwała od godziny 8.00 do 16.00. W tym czasie kierowca:
- w godzinach od 8.00 do 10.00 prowadził pojazd,
- w godzinach od 10.00 do 14.00 miał czas wolny,
- w godzinach od 14.00 do 16.00 prowadził pojazd w drodze powrotnej.
Do czasu pracy kierowcy należy zatem zaliczyć 4 godziny prowadzenia pojazdu oraz 2 godziny niewykonywania pracy – przypadające w godzinach od 10.00 do 12.00. Mieściły się one bowiem w harmonogramowych godzinach pracy kierowcy. Do czasu pracy nie wliczy się zaś czasu między godzinami 12.00 a 14.00 – pracownik nie wykonywał w tym czasie pracy i ten czas nie przypadał w harmonogramowych godzinach pracy ustalonych na ten dzień.
Warto jednak pamiętać, że w przypadku, gdy kierowca w pewnym okresie podróży służbowej nie wykonuje wprawdzie żadnych zadań, ale ma obowiązek pozostawać na stanowisku pracy w gotowości do ich wykonywania i nie wie, ile ta gotowość będzie trwała, to czas ten jest czasem pracy bez względu na to, czy przypada poza harmonogramowymi godzinami pracy czy w ich granicach.
PRZYKŁAD
Kierowca zatrudniony w równoważnym systemie czasu pracy miał w danym dniu wyznaczoną pracę w godzinach od 8.00 do 12.00. Jak się jednak okazało, w tym dniu został wysłany w podróż służbową, która trwała w godzinach od 8.00 do 16.00. W tym czasie kierowca:
- od 8.00 do 10.00 prowadził pojazd,
- od 10.00 do 14.00 pozostawał na stanowisku pracy w gotowości do podjęcia pracy bez informacji o tym, o której godzinie rozpocznie podróż powrotną,
- od 14.00 do 16.00 prowadził pojazd w drodze powrotnej.
Do czasu pracy kierowcy należy zatem zaliczyć 4 godziny prowadzenia pojazdu oraz 4 godziny gotowości do pracy.
Jeżeli w pewnym okresie podróży służbowej kierowca pozostaje w gotowości do wykonywania zadań, ale nie musi w tym czasie być na stanowisku pracy, to czas ten – jeśli przypada w harmonogramowych godzinach pracy – należy zaliczyć do czasu pracy, zaś poza tymi godzinami do czasu dyżuru.
Wynagrodzenie za czas dyżuru i za czas interwencji w trakcie dyżuru >>
Powyższe zasady stosuje się również w przypadku podróży służbowej przypadającej w dniu wolnym od pracy, z tą jednak różnicą, że w takim dniu nie ma harmonogramowych godzin pracy. Do czasu pracy zaliczeniu podlega zatem jedynie czas wykonywania pracy.
PRZYKŁAD
Kierowca zatrudniony w podstawowym systemie czasu pracy miał w danym dniu zaplanowany dzień wolny. Jednak w tym dniu został wysłany w podróż służbową, która trwała w godzinach od 8.00 do 14.00. W tym czasie kierowca:
- od 8.00 do 10.00 prowadził pojazd,
- od 10.00 do 12.00 miał czas wolny,
- od 12.00 do 14.00 prowadził pojazd w drodze powrotnej.
Do czasu pracy kierowcy należy zatem zaliczyć 4 godziny prowadzenia pojazdu. Do czasu pracy nie wliczy się zaś czasu między godzinami 10.00 a 12.00 – pracownik nie wykonywał w tym czasie pracy i czas ten nie przypadał w harmonogramowych godzinach pracy – był to bowiem dzień harmonogramowo wolny od pracy.
Podróż służbowa w dniu wolnym
W przypadku gdy podróż służbowa jest polecana kierowcy w dniu wolnym wynikającym z zasady przeciętnie pięciodniowego tygodnia pracy, np. w wolną sobotę – z tytułu takiej podróży kierowcy przysługuje dzień wolny od pracy udzielony w terminie z nim uzgodnionym nie później niż do końca okresu rozliczeniowego. Nie ma wówczas znaczenia, ile czasu trwała podróż służbowa.
Podobnie jest w przypadku podróży służbowej poleconej pracownikowi w wolną niedzielę czy święto. Podróż taka jest rekompensowana tak jak „zwykła” praca w tym dniu. Kierowcy należy się zatem inny dzień wolny – w zamian za niedzielę – w terminie 6 dni poprzedzających lub następujących po takiej niedzieli, a jeśli nie ma takiej możliwości – do końca okresu rozliczeniowego (art. 15111 § 1 pkt 1 Kodeksu pracy). Za podróż służbową w święto dzień wolny należy się zawsze do końca okresu rozliczeniowego. Jeśli udzielenie dnia wolnego za podróż służbową przypadającą w niedzielę lub w święto nie jest możliwe – pracodawca za każdą godzinę pracy w takiej podróży ma obowiązek wypłacić kierowcy oprócz normalnego wynagrodzenia 100% dodatek z tytułu pracy w takim dniu.
Ponadto warto pamiętać, że jeśli czas pracy w podróży służbowej przypadającej w dniu wolnym z tytułu przeciętnie 5-dniowego tygodnia pracy, w niedzielę lub w święto przekroczy 8 godzin i pracodawca zrekompensuje tę pracę dniem wolnym, w którym pracownik miał przepracować np. 8 godzin, to za każdą godzinę pracy powyżej 8 godzin w dniu wolnym, z tytułu przeciętnie 5-dniowego tygodnia pracy, w niedzielę lub w święto kierowcy należą się dodatki. Są to bowiem godziny nadliczbowe wynikające z przekroczenia dobowej normy czasu pracy. W przypadku pracy w dniu wolnym, wynikającym z przeciętnie 5-dniowego tygodnia pracy, dodatek ten będzie wynosił 50% (chyba że do tej pracy doszło w nocy, to wówczas będzie wynosił 100%). Natomiast w razie pracy powyżej 8 godzin w niedziele i święta, które nie są dniami pracy dla pracownika zgodnie z jego rozkładem, dodatek przysługuje w wysokości 100% za każdą godzinę.
Za pracę w wolną sobotę pracownikowi należy się inny dzień wolny >>
PRZYKŁAD
Kierowca zatrudniony w systemie podstawowym czasu pracy od poniedziałku do piątku po 8 godzin pracował w podróży służbowej w sobotę przez 10 godzin. Pracodawca oddał mu za tę sobotę dzień wolny we wtorek. W takim przypadku odbiór dnia wolnego nie zrekompensuje pracownikowi w całości pracy w wolną sobotę. Pracodawca powinien mu zatem zapłacić za 2 godziny, oprócz normalnego wynagrodzenia, dodatek w wysokości 50% z tytułu przekroczenia normy dobowej lub dać mu czas wolny za te 2 godziny.
Przerwy w pracy i prowadzeniu pojazdu podczas podróży służbowej
Oprócz pracy i czasu niewykonywania zadań pracowniczych w podróży służbowej kierowca w niektórych przypadkach korzysta z przerw w pracy lub z przerw w prowadzeniu pojazdu. Czas 15-minutowej przerwy, która przysługuje kierowcy, gdy czas jego pracy w danej dobie obejmuje co najmniej 6 godzin, jest zawsze wliczany do czasu pracy. Jest on więc traktowany na równi z wykonywaniem zadań pracowniczych w takiej podróży.
Ponadto, jeżeli liczba godzin pracy kierowcy nie przekracza 9 godzin, to po 6 kolejnych godzinach pracy przysługuje kierowcy przerwa przeznaczona na odpoczynek w wymiarze nie krótszym niż 30 minut (art. 13 ustawy o czasie pracy kierowców). Natomiast przerwa ta przysługuje w wymiarze nie krótszym niż 45 minut w sytuacji, gdy liczba godzin pracy wynosi więcej niż 9 godzin.
Przerwa ta może być podzielona na okresy krótsze, trwające co najmniej 15 minut każda, wykorzystywane w trakcie 6-godzinnego czasu pracy lub bezpośrednio po tym okresie i jest ona zaliczana do czasu dyżuru, nie zaś do czasu pracy (art. 9 ust. 2 ustawy o czasie pracy kierowców). Warto pamiętać, że czas powyższych przerw ulega każdorazowo skróceniu o 15-minutową przerwę w pracy, jeśli kierowcy w danej dobie przysługują obie z tych przerw.
PRZYKŁAD
Kierowca pracował przez 8 godzin. W takim przypadku przysługuje mu 15-minutowa przerwa śniadaniowa, gdyż czas pracy kierowcy w tym dniu objął co najmniej 6 godzin. Ponadto należy mu się 30-minutowa przerwa w pracy (z tytułu pracy powyżej 6 godzin, a krócej niż 9 godzin). Ta przerwa ulega skróceniu o 15 minut z tytułu przerwy śniadaniowej, przysługuje zatem w wymiarze 15 minut. Łącznie w tym dniu kierowca otrzyma 30 minut przerw (15 minut przerwy śniadaniowej oraz 15 minut przerwy w pracy).
Podobnie traktuje się przerwę w prowadzeniu pojazdu, którą muszą mieć zapewnioną kierowcy prowadzący pojazd o masie całkowitej przekraczającej 3,5 t lub przeznaczony do przewozu więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą. Pracownicy ci muszą mieć zapewnioną co najmniej 45-minutową przerwę po każdym 4,5-godzinnym okresie prowadzenia pojazdu. Przerwa ta może być podzielona na dwie części, z których pierwsza powinna obejmować minimum 15 minut wykorzystanych w trakcie 4,5-godzinnej jazdy. Druga zaś powinna obejmować nie mniej niż 30 minut i przypadać bezpośrednio po 4,5-godzinnym czasie prowadzenia pojazdu. Przerwa ta, tak jak 30- czy 45-minutowa przerwa w pracy, jest pomniejszana o 15-minutową przerwę udzielaną wówczas, gdy czas pracy kierowcy w danej dobie obejmuje co najmniej 6 godzin, i jest zaliczana, tak jak ona, do czasu dyżuru.
Podstawa prawna:
- art. 6, art. 9 ust. 2 i ust. 6, art. 10 ust. 1–2, art. 13 ustawy z 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców (DzU nr 92, poz. 879 ze zm.),
- art. 7 rozporządzenia (WE) nr 561/2006 z 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98, jak również uchylającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 (DzU UE L 06. 102.1),
- art. 29 § 1 pkt 2, art. 775 § 1, art. 1511, art. 15111 Kodeksu pracy,
© Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A.

- Czytaj artykuły
- Rozwiązuj testy
- Zdobądź certyfikat
7 czerwca 2023 r. w Hucie Stalowa Wola odbyła się uroczystość, podczas której doszło do podpisania porozumienia rząd – NSZZ "Solidarność". W ramach tego porozumienia ustalono m.in. zmiany w ustawie o minimalnym wynagrodzeniu, zapewnienie ochrony działaczy związkowych w kodeksie postępowania cywilnego, wypłatę dodatku w kwocie 600 zł miesięcznie dla pracowników domów pomocy społecznej (za okres od 1 kwietnia do końca 2023 roku) i zaprzestanie procesu wygaszania emerytur pomostowych.
Boże Ciało to dzień, który w Polsce jest ustawowo wolny od pracy. Wyjaśniamy, czy takie same reguły dotyczą piątku 9 czerwca.
Większość pracodawców deklaruje, że chętnie zatrudniłoby (np. na wakacje) pracownika młodocianego. W krajach zachodnich pracujący nastolatek nikogo nie dziwi. W Polsce ten widok nie jest jeszcze powszechny – z danych CBOS wynika, że co piąty uczeń szkoły ponadpodstawowej podejmował w wakacje etat. Większość nadal nie robi tego, mimo że prawo im na to pozwala. Przepisów dot. zatrudniania nieletnich nie znają również rodzice. Warto jednak wiedzieć, na jaką ochronę prawną mogą liczyć małoletni.
„Naturalną ścieżką rozwoju programisty jest obcowanie z technologią i komputerami od małego. Liceum o profilu informatyczno-matematycznym, a następnie studia informatyczne. Wszystko to daje bardzo mocne podstawy teoretyczne. Kolejny etap to praktyka. Im wcześniej się zacznie tym lepiej” – mówi Piotr Cichosz.
Czterdzieści pięć procent Polaków chciałoby pracować w IT, a aż siedemdziesiąt pięć procent doradziłoby swoim dzieciom kształcenie w kierunku związanym z programowaniem. Jednak tylko 30 proc. badanych zastanawia się nad podjęciem nauki w celu przejścia do IT. Główną motywacją są pieniądze, jakie zarabiają specjaliści IT.
Część licealistów planuje swoją przyszłość od lat, inni dopiero po egzaminach maturalnych podejmą kluczowe decyzje. Aż 60% z nich połączy studia z pracą, a co piąty absolwent poświęci się wyłącznie nauce. Choć większość z nich obawia się wejścia na rynek pracy (57%), głównie z powodu braku doświadczenia i odpowiednich umiejętności, to ma wobec pierwszego zajęcia konkretne oczekiwania finansowe. 38% zapytanych chciałoby na początku zarabiać od 5 tys. do 7 tys. zł miesięcznie. Najbardziej perspektywiczną branżą w opinii co drugiego licealisty jest IT.
Stopa bezrobocia rejestrowanego wyniosła w maju 5,1 proc., 0,1 pkt. proc. mniej niż w kwietniu – wynika ze wstępnych danych Ministerstwa Rodziny i Polityki Społecznej. Najniższe bezrobocie w maju zanotowano w Wielkopolsce (3 proc.).
Piątek po Bożym Ciele przypada w czasie, kiedy wiele osób korzysta z czterodniowego długiego weekendu. Gdzie i w jakich godzinach będziemy mogli zrobić tego dnia zakupy? Sprawdziliśmy, jak w piątek po Bożym Ciele są otwarte sklepy.
Zezwolenie na pracę, oświadczenie o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi i powiadomienie o powierzeniu wykonywania pracy obywatelowi Ukrainy legalizują pracę cudzoziemców, którzy legalnie przebywają w RP. Jakie są różnice między tymi formami? Odpowiadamy.
Do zespołu WeNet Group S.A. spółki specjalizującej się w doradztwie internetowym, od czerwca dołączyła Iwona Wencel, obejmując stanowisko VP HR. Iwona Wencel będzie ściśle współpracować z zarządem oraz dyrektor personalną Dorotą Malarską, aby rozwinąć i wzmocnić funkcję HR.
Zmniejszenie lub zawieszenie emerytur lub rent od 1 czerwca 2023 r. - jak będzie to wyglądało? Ile wynosiło przeciętne wynagrodzenie w pierwszym kwartale 2023 r.? Jak ustalić czy doszło do przekroczenia rocznej kwoty podstawy wymiaru składek? Jakie świadczenia mogą być zmniejszone czy zawieszone?
Gra badająca kompetencje miękkie kandydatów, narzędzie sprawdzające umiejętności programistów bez długotrwałych testów kodowania czy platforma do neuronauki, dzięki której pracownicy poświęcając 5 minut dziennie zwiększają swoje kwalifikacje. Polski rynek branży HR Tech liczący ponad 300 firm, z roku na rok rozwija się i pomaga zmienić to, w jaki sposób przebiegają m.in. procesy rekrutacyjne w firmach, szkolenia czy kadry i płace. Polskie Forum HR, zrzeszające największe firmy z branży usług HR, wyłoniło w konkursie trzy podmioty: Rankode, ReQiu i SeeWidely, które prezentowały najbardziej innowacyjne rozwiązania.
Za nami egzaminy maturalne, koniec roku akademickiego tuż za pasem. Dla jednych wakacje to pora odpoczynku, dla innych najlepszy czas na pracę dorywczą i zasilenie budżetu. Eksperci Tikrow, aplikacji z ofertami pracy natychmiastowej, przygotowali zestawienie najlepiej płatnych zajęć tego lata.
Zezwolenie na pracę legalizuje pracę cudzoziemca z kraju trzeciego. Jedną z informacji widniejącą na dokumencie jest rodzaj umowy, którą pracodawca powinien zawrzeć z cudzoziemcem. Co na ten temat czytamy w ustawie o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy?
Aż 93% pracodawców jest zaniepokojonych możliwym odejściem pracowników – takie dane podaje portal LinkedIn. Oprócz odpowiednio wysokiego wynagrodzenia sposobem na ich zatrzymanie mogą być atrakcyjne świadczenia pozapłacowe.
Monitorowanie oczu kierowcy było do niedawna podstawą technologii stosowanych do wykrywania zasypiania za kierownicą. Japońscy naukowcy odkryli, że kluczowe znaczenie ma monitorowanie nie tylko oczu, ale także całego ciała kierowcy.
Dział Doradztwa Podatkowego firmy doradczej Deloitte został objęty rocznym programem pilotażowym w zakresie optymalizacji czasu pracy. Ma on sprawdzić gotowość firmy na wprowadzenie optymalizacji czasu pracy. Pracownicy testują m.in. skompresowany tydzień pracy.
Praca w porze nocnej ma specjalną regulację w Kodeksie pracy. Przepisy określają warunki wykonywania pracy w tej porze oraz świadczenia przysługujące z tego tyłu pracownikowi. Kiedy przypada pora nocna? Co należy się za pracę w nocy?
Dni wolne od pracy odgrywają istotną rolę we włoskim systemie pracy, zapewniając pracownikom odpowiednią równowagę między życiem zawodowym a prywatnym. Włochy mają bogatą tradycję świąt i dni wolnych, które są hołdem dla kultury, historii i religii tego kraju. W tym artykule przyjrzymy się dniom wolnym od pracy we Włoszech, ich znaczeniu i wpływowi na pracowników.
Włochy posiadają umiarkowaną liczbę dni wolnych od pracy. W ciągu roku jest jedenaście ogólnowłoskich dni wolnych. Kiedy przypadają dni wolne od pracy we Włoszech?
Stan zagrożenia epidemicznego może zostać odwołany już z końcem czerwca. Zakończenie tego stanu będzie wiązało się z obowiązkiem odnowienia badań okresowych pracowników, który był czasowo zawieszony. Nie przegap tych terminów!
Wraz z rozwojem nowoczesnych technologii i internetu, w ostatnich latach możemy zaobserwować dynamiczny rozwój pracy platformowej. Ten nowy model zatrudnienia staje się coraz bardziej popularny i wpływa na wiele aspektów naszego życia zawodowego. Praca platformowa, zwana również gospodarką współdzielenia, to forma zatrudnienia, w której pracownicy wykonują krótkoterminowe zadania lub oferują swoje usługi za pośrednictwem platform internetowych.
Upowszechnienie wiedzy dotyczącej prawa pracy, uświadamianie zagrożeń czyhających na młodych pracowników w ich pierwszej pracy oraz informowanie o możliwości skorzystania z pomocy w zakresie prawa pracy to główne cele kampanii „Legitna praca”. Państwowa Inspekcja Pracy kieruje ją do młodych osób, które właśnie wkraczają na rynek pracy.
Praca potrafi być stresująca. To banalne stwierdzenie, z którym zgodzi się chyba każdy pracownik i pracodawca. „To co najczęściej wskazywane jest jako źródło stresu w pracy to zbyt duże przeciążenie obowiązkami, brak poczucia kontroli nad tym co robimy, brak możliwości wyrażania siebie oraz konflikty i nieporozumienia pomiędzy współpracownikami” – mówi Magdalena Kaźmierczak, psycholog. Jak zatem radzić sobie ze stresem w pracy? Pani psycholog ma kilka dobrych rad. Zachęcamy do lektury.
Niesatysfakcjonujące wynagrodzenie jest jednym z głównym powodów żalu dzisiejszych pracowników – wynika z badania portalu pracy RocketJobs.pl. Co piąty z nich żałuje, że nie wybrał lepiej płatnego zawodu, a co czwarty, że nie prosił o podwyżkę. Czemu pieniądze wciąż są tematem tabu dla tak dużej liczby zatrudnionych i jakie są bariery w osiągnięciu satysfakcji finansowej?
Komentarze(0)
Pokaż: