Ustalanie kapitału początkowego

Kapitał początkowy ustala się na podstawie przepisów ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, zwanej dalej ustawą emerytalną, osobom objętym reformą emerytalną, czyli urodzonym po 31 grudnia 1948 r., które to osoby przed 1 stycznia 1999 r. posiadają okresy składkowe i nieskładkowe wynoszące co najmniej 6 miesięcy i 1 dzień.

Sposób ustalenia kapitału

Ustalenie kapitału polega na obliczeniu w specjalny sposób hipotetycznej emerytury na 1 stycznia 1999 r. na podstawie okresów składkowych i nieskładkowych przebytych przed tym dniem, którą ustala się na podstawie kwot obliczonych według okresów:

• składkowych,

• nieskładkowych oraz

• tzw. kwoty socjalnej, będącej iloczynem 24% kwoty bazowej (stanowiącej 100% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z II kwartału 1998 r., wynoszącej 1220,89 zł), oraz współczynnika p – proporcjonalnego do wieku i stażu ubezpieczeniowego osiągniętego do dnia 31 grudnia 1998 r.

Przy ustalaniu kapitału początkowego przyjmuje się przebyte przed 1999 r.:

• okresy składkowe, o których mowa w art. 6 ustawy emerytalnej,

• okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 5 ustawy emerytalnej, bez ograniczenia ich wymiaru,

• pozostałe okresy nieskładkowe (wskazane w art. 7 pkt 1–4 i 6–12 ustawy emerytalnej, w wymiarze nieprzekraczającym jednej trzeciej udowodnionych okresów składkowych.

Następnie kwotę ww. emerytury hipotetycznej mnoży się przez liczbę 209 (określającą długość średniego przeciętnego trwania życia osoby w wieku 62 lat wyrażoną w miesiącach). Tak uzyskaną kwotę kapitału początkowego ewidencjonuje się na koncie ubezpieczonego w ZUS.

Kwota kapitału początkowego ma wpływ na wysokość emerytury liczonej zgodnie z kontem emerytalnym w ZUS. Emerytura dla osoby urodzonej po 31 grudnia 1948 r., która osiąga powszechny wiek emerytalny (60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn), stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę danego ubezpieczonego. Podstawę obliczenia tej emerytury stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne, z uwzględnieniem waloryzacji składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury, oraz zwaloryzowanego kapitału początkowego.