Jakie świadczenia pracodawca powinien wypłacić rodzinie zmarłego pracownika

Z dniem śmierci pracownika stosunek pracy wygasa, a prawa majątkowe ze stosunku pracy przechodzą w równych częściach na jego małżonka oraz inne osoby spełniające warunki wymagane do uzyskania renty rodzinnej. Nie jest wymagane, aby osoby te dysponowały postanowieniem o stwierdzeniu nabycia spadku (postanowienie SA w Katowicach z 11 grudnia 1996 r., III APz 18/96). Przepis art. 63¹ § 2 k.p. określa więc uproszczone zasady realizacji świadczeń wynikających ze stosunku pracy, w którym pozostawał zmarły pracownik, na rzecz jego najbliższej rodziny.

Do renty rodzinnej są uprawnieni:

•  dzieci własne, dzieci drugiego małżonka oraz dzieci przysposobione:

– do ukończenia 16. roku życia,

– do ukończenia nauki w szkole, nie dłużej niż do 25. roku życia,

– bez względu na wiek, jeżeli stały się całkowicie niezdolne do pracy oraz do samodzielnej egzystencji lub całkowicie niezdolne do pracy w okresie przed ukończeniem 16. roku życia lub przed ukończeniem nauki (przed ukończeniem 25 lat),

•  przyjęte na wychowanie i utrzymanie przed osiągnięciem pełnoletności wnuki, rodzeństwo i inne dzieci, w tym również w ramach rodziny zastępczej, pod następującymi warunkami:

– zostały przyjęte na wychowanie nie później niż rok przed śmiercią pracownika (chyba że śmierć była wynikiem wypadku),

– nie mają prawa do renty po zmarłych rodzicach,

– ich rodzice żyją, ale nie mogą zapewnić im utrzymania albo pracownik lub jego małżonek był ich opiekunem ustanowionym przez sąd,

•  rodzice (również ojczym i macocha oraz osoby przysposabiające).

WAŻNE!

W razie braku małżonka oraz innych osób uprawnionych do renty rodzinnej prawa majątkowe ze stosunku pracy wchodzą do spadku.