Ustalanie wysokości stopy procentowej składki wypadkowej na rok składkowy, który zaczął się 1 kwietnia 2011 r.

W konsekwencji tych obliczeń ustalona dla danego płatnika składek stopa procentowa składki wypadkowej może być podwyższona albo obniżona nawet o 50% w stosunku do wysokości stopy przypisanej dla grupy działalności, do której należy ten płatnik (określonej w kolumnie 5 tabeli – załącznika nr 2 do rozporządzenia w sprawie różnicowania stopy procentowej składki...). Zależy to przede wszystkim od danych dotyczących wypadków przy pracy oraz liczby osób pracujących w warunkach zagrożenia.

PRZYKŁAD

Płatnik składek prowadzący działalność w zakresie rozbiórki i wyburzania obiektów budowlanych składał informację ZUS IWA za 3 ostatnie lata kalendarzowe. W związku z tym obowiązującą go stopę procentową składki na ubezpieczenie wypadkowe, jaką będzie musiał stosować od 1 kwietnia 2011 r., ustali mu ZUS. Zgodnie z kodem PKD – 43.11.Z – płatnik jest zaklasyfikowany do sekcji (działu) F–43. Jest to grupa działalności „Roboty budowlane specjalistyczne” wykazana w poz. 40 załącznika nr 2 do rozporządzenia w sprawie różnicowania stopy procentowej składki na ubezpieczenie społeczne z tytułu wypadków (...). Dla tej grupy działalności stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe wynosi 2%.

Przyjmując, że ZUS ustali dla tego płatnika indywidualny wskaźnik korygujący w wysokości 0,6, obowiązująca go stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe w okresie od 1 kwietnia 2011 r. do 31 marca 2012 r. będzie wynosiła 1,2% (2% x 0,6 = 1,2%).

O ustalonej na dany rok składkowy wysokości stopy procentowej składki ZUS ma obowiązek zawiadomić płatników w terminie do 20 kwietnia danego roku. Jeśli płatnik, który złożył informacje ZUS IWA za 3 ostatnie kolejne lata kalendarzowe, nie otrzyma do 30 kwietnia 2011 r. informacji o wysokości obowiązującej go stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe, powinien zgłosić się do właściwej jednostki ZUS i ustalić, w jakiej wysokości powinien opłacać tę składkę (art. 32 ustawy wypadkowej).

Gdy płatnik ma wątpliwości co do prawidłowości ustalenia przez ZUS dla niego stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe, może zwrócić się do właściwej jednostki ZUS o wyjaśnienie.

Gdy płatnik sam ustala składkę wypadkową

Płatnicy, dla których ZUS nie ustali składki na ubezpieczenie wypadkowe, muszą ustalić ją samodzielnie. Chodzi o płatników, którzy:

• podlegają wpisowi do rejestru REGON, ale nie złożyli informacji ZUS IWA za 3 ostatnie kolejne lata kalendarzowe (np. gdy przez cały ten okres nie prowadzili działalności albo gdy zgłaszali do ubezpieczenia wypadkowego mniej niż 10 osób itd.),
• nie podlegają wpisowi do rejestru REGON.

---

Płatnicy niewpisani do rejestru REGON

Płatnicy, którzy nie podlegają wpisowi do rejestru REGON, ustalają właściwą dla nich stopę procentową składki na ubezpieczenie wypadkowe w bardzo prosty sposób – obowiązująca ich stopa procentowa składki jest równa 50% najwyższej stopy procentowej składki na to ubezpieczenie określonej dla grup działalności (art. 33 ust. 3 ustawy wypadkowej). W nowym roku składkowym, który zaczął się 1 kwietnia 2011 r., najwyższa stopa procentowa wynosi 3,33%. Zatem tacy płatnicy muszą opłacać składkę w wysokości 1,67% podstawy jej wymiaru (tj. 50% z 3,33%). Wysokość składki jest dla nich taka sama jak w poprzednim roku składkowym.

Płatnicy wpisani do rejestru REGON

Płatnicy, którzy podlegają wpisowi do rejestru REGON, dla których ZUS nie ustali stopy procentowej składki wypadkowej, muszą w pierwszej kolejności ustalić liczbę osób, które zgłaszali do ubezpieczenia wypadkowego w ubiegłym roku kalendarzowym. Sposób ustalenia składki jest inny, gdy:

• płatnik zgłaszał do ubezpieczenia wypadkowego nie więcej niż 9 osób,
• płatnik zgłaszał do ubezpieczenia wypadkowego co najmniej 10 osób.

Mówiąc o liczbie ubezpieczonych chodzi o ustalenie przeciętnej liczby osób zgłaszanych do ubezpieczenia wypadkowego w ubiegłym roku kalendarzowym poprzedzającym dany rok składkowy (art. 28 ust. 3 ustawy wypadkowej).

Aby ustalić liczbę ubezpieczonych zgłaszanych do ubezpieczenia wypadkowego w 2010 r., należy kolejno:

Krok 1 – zsumować wszystkich ubezpieczonych podlegających ubezpieczeniu wypadkowemu w ciągu poszczególnych miesięcy 2010 r.

W liczbie ubezpieczonych ustalanej za poszczególne miesiące należy uwzględnić wszystkie osoby, które chociaż przez jeden dzień danego miesiąca podlegały ubezpieczeniu wypadkowemu.

W liczbie ubezpieczonych nie należy uwzględniać osób:

• które przebywały przez cały miesiąc na urlopie wychowawczym, bezpłatnym, pobierały zasiłek macierzyński, zasiłek w wysokości zasiłku macierzyńskiego bądź odbywały zasadniczą służbę wojskową,
• które podlegają ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym, ale nie podlegają ubezpieczeniu wypadkowemu,
• za które zostały rozliczone składki za dany miesiąc, ale które w tym miesiącu nie podlegały już ubezpieczeniom (np. pracownik, który otrzymał składnik wynagrodzenia w miesiącu następnym po miesiącu rozwiązania umowy o pracę).

Trzeba jednocześnie pamiętać, aby każdą osobę uwzględniać tylko raz w danym miesiącu jako jednego ubezpieczonego – niezależnie od tego, z ilu tytułów osoba ta była zgłoszona do ubezpieczenia wypadkowego w trakcie tego miesiąca.