Ustalając kryteria doboru pracowników do zwolnień grupowych, pracodawca powinien brać pod uwagę nie tylko ich przydatność do wykonywania pracy, ale także ich sytuację życiową.
W przypadku pracodawców zatrudniających co najmniej 20 pracowników zmniejszenie zatrudniania z powodu trudnej sytuacji ekonomicznej zakładu pracy podlega procedurom wynikającym z ustawy z 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (DzU nr 90, poz. 844 ze zm.). Zgodnie z jej przepisami pracodawca ma obowiązek, współdziałając z działającymi u niego organizacjami związkowymi, zawrzeć porozumienie w zakresie zasad postępowania w sprawach dotyczących pracowników objętych zamiarem zwolnienia, albo jeżeli nie działają u niego związki zawodowe, ustalić regulamin zwolnień po uprzedniej konsultacji z przedstawicielem załogi (art. 2 ust. 1 i 7 ustawy). W porozumieniu lub regulaminie należy wskazać w szczególności grupy zawodowe pracowników objętych zamiarem grupowego zwolnienia, okres, w ciągu którego nastąpi takie zwolnienie oraz proponowane kryteria doboru pracowników do grupowego zwolnienia (art. 2 ust. 3 ustawy).
Porozumienie takie jest źródłem prawa pracy w rozumieniu art. 9 § 1 k.p. i wiąże ono pracodawcę, który nie może odstępować od jego treści zarówno w zakresie doboru pracowników do zwolnienia, jak i kolejności oraz terminów dokonywania zwolnień (wyrok SN z 20 czerwca 2006 r., II PK 323/05, OSNP 2007/13-14/186).
Zasady ogólne
Treść jest dostępna bezpłatnie, wystarczy zarejestrować się w serwisie
Załóż konto aby otrzymać dostęp do pełnej bazy artykułów oraz wszystkich narzędzi