Jak rozpoznać jednostkę aspołeczną w firmie

W organizacji to menedżer jest odpowiedzialny za powierzony mu zespół. Jeśli w grupie znajdzie się czarna owca, rolą szefa jest zneutralizować jej wpływ na pozostałe. Ważne jest, że czarna owca to nie przeciwnik, ale członek naszego zespołu, który jednak szuka swego miejsca i sposobu komunikacji z innymi.

Dlatego należy postawić pytania: rozwiązywać czy łagodzić konflikty? zapobiegać czy tłumić w zarodku?

Istnieją różne typy menedżerów i każdy z nich będzie inaczej reagował w sytuacjach konfliktowych (zobacz przykład). Jakie zatem sposoby postępowania powinni przyjąć menedżerowie w takim przypadku?

• Obserwator - zobaczyć, jak sprawa się rozwinie, a może nawet rozwiąże; być może lepiej jest nic nie robić, gdyż wprowadzi to nieprzyjemną atmosferę jawnego konfliktu i będzie sprzyjać skargom.

• Reaktywny - monitorować konkretny przypadek i reagować na każdą kolejną skargę.

• Metodyk - zdiagnozować problem, ustalić przyczyny, opracować plan działania.

• Tolerancyjny - prosić innych o wyrozumiałość, próbować odebrać obowiązki wymagające kontaktów interpersonalnych.

• Terapeuta-przyjaciel - porozmawiać, zadbać o dobry klimat, określić przyczyny i pomóc je wyeliminować.

• Mediator - zdiagnozować problem, określić plusy i minusy konfrontacji, dbać o własną neutralność, doprowadzić do spotkania oczyszczającego.

• Twarda ręka - wezwać na rozmowę dyscyplinującą obie strony (wina na pewno leży pośrodku), pouczyć, zagrozić sankcjami, nie słuchać tłumaczeń.

Które z podejść jest najlepsze? Na to pytanie, podobnie jak na większość pytań z zakresu zarządzania ludźmi, odpowiedź brzmi: To zależy. Od czego? Od rodzaju czarnej owcy.

Dobry menedżer musi być w stanie rozpoznać rodzaj czarnej owcy, z jaką ma do czynienia w swoim zespole. Mając świadomość destrukcyjnego wpływu, jaki wywiera ona na skuteczność całego zespołu, w pierwszej kolejności powinien określić, co tak naprawdę dzieje się z trudnym pracownikiem.

Najczęściej spotykane typy czarnej owcy to:

• Konserwatysta - ma swoje zasady, które są niezmienne (niezależnie od tego, czy to się komuś podoba, czy nie). Nie będzie się zmieniał, bo na zmianie mu nie zależy.

• Lekkoduch - nieodpowiedzialny, spóźnialski, przeszkadza innym w pracy. Jeśli jednak wie, co ma robić (i ma kogoś, kto tego pilnuje), zrobi to doskonale.

• Indywidualista - wie najlepiej, lekceważy (zdanie) innych, załatwia swoje i wychodzi. Ma swój rytm pracy, nawet jeśli jest to czas pomiędzy 16.00 a 24.00.