Odzież ochronna, środki ochrony indywidualnej

Przedsiębiorca ma obowiązek zapewnić odpowiednie środki ochrony osobistej, odzieży i obuwia roboczego wszystkim osobom fizycznym, które na jego rzecz wykonują pracę. Kiedy zapewnia je zleceniobiorcom, jest to dla tych osób przychód, od którego muszą zostać opłacone składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne. Trybunał Konstytucyjny w wyroku z 16 lutego 2010 r. (sygn. akt P 16/09) uznał, że przepisy w tym zakresie są niezgodne z Konstytucją RP. Przepisy te muszą zostać zmienione w ciągu najbliższych 12 miesięcy.

Pracodawca zawarł z pracownikiem umowę o pracę na okres próbny na stanowisku magazyniera. Zgodnie z obowiązującym na terenie zakładu załącznikiem do regulaminu pracy pracownicy na stanowisku magazyniera wykonują pracę w odzieży i w obuwiu roboczym. Pracodawca nie wydał pracownikowi odzieży i obuwia roboczego przewidzianego w przepisach wewnątrzzakładowych. Inspektor pracy uznał, że do obowiązków pracodawcy należy wyposażenie pracownika w odzież i obuwie robocze podczas wykonywania pracy:● zgodnie z określonymi w przepisach wewnątrzzakładowych tabelami przydziału dla wyszczególnionych w nich stanowiskach pracy,● bez względu na rodzaj zawartej umowy o pracę.Czy inspektor miał rację i czy pracodawca powinien wydać pracownikowi zatrudnionemu nawet na okres próbny odzież roboczą?

Ustalam okresy używalności odzieży i obuwia roboczego. Zatrudniam pracowników na pełny etat i na pół etatu. Pełnoetatowcom przysługują 2 kombinezony robocze i 2 pary butów na rok. Czy mogę ustalić, że osoby zatrudnione na pół etatu otrzymają połowę odzieży przysługującej zatrudnionym na pełny etat? Półetatowcy nie zużyją tak szybko przydzielonej odzieży jak pracownicy pełnoetatowi.

Agencja pracy tymczasowej zatrudnia pracowników tymczasowych do wykonywania określonych czynności na rzecz innej osoby, czyli tzw. pracodawcy użytkownika. W odróżnieniu zatem od typowych umów o pracę, w których stronami stosunku pracy są wyłączcie pracodawca i pracownik, przy zatrudnieniu pracowników tymczasowych zachodzi relacja między trzema podmiotami.

W naszej firmie istnieje konieczność używania odzieży i obuwia roboczego. Do tej pory to pracodawca dostarczał pracownikom odzież i ponosił koszty jej prania i konserwacji. Chcielibyśmy jednak wypłacać pracownikom ekwiwalent za jej pranie. Jakie są zasady ustalania wysokości takiego ekwiwalentu. Czy musimy go płacić nawet w miesiącach, w których pracownik jest nieobecny w pracy z powodu choroby czy urlopu wypoczynkowego?

Na każdym z pracodawców, zatrudniającym chociażby tylko jednego pracownika, ciążą określone obowiązki w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy. W większości przypadków obowiązki te zostały uregulowane jako konieczność zapewnienia pracownikom odpowiednich warunków pracy oraz dostarczenia niezbędnych środków zwiększających bezpieczeństwo podczas pracy.

Pracodawca ma obowiązek zapewnić pranie i konserwację odzieży roboczej. Jeżeli nie jest w stanie tego zrobić - może obarczyć tym obowiązkiem pracownika. Musi wówczas wypłacić stosowny ekwiwalent pieniężny.

Dyrektor od ponad 2 lat nie przydziela nam środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, mimo że pracujemy w warunkach szkodliwych. Wcześniej otrzymywaliśmy ekwiwalent pieniężny za używanie własnej odzieży i obuwia. Co możemy jako pracownicy zrobić w tej sprawie?