Zbiorowe prawo pracy

1. Świadczenia przewidziane regulaminem wydanym na podstawie art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy (jednolity tekst: Dz.U. z 2002 r. Nr 112, poz. 980 ze zm.) przysługują pracownikom objętym zamiarem zwolnienia z pracy z uwagi na restrukturyzację zatrudnienia, a nie zwolnionym z przyczyn niedotyczących pracodawcy. 2. Ugoda sądowa, w której strony zmieniły jedynie tryb rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika na porozumienie stron, nie przekreśla przyczyn, które zadecydowały o rozwiązaniu przez pracodawcę stosunku pracy.

Uzyskanie zgody zarządu zakładowej organizacji związkowej na rozwiązanie umowy o pracę z przewodniczącym komisji rewizyjnej (art. 32 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (jednolity tekst: Dz.U. z 2001 r. Nr 79, poz. 854 ze zm.) jest skuteczne, pomimo późniejszej odmowy wpisu do rejestru uchwały o wyborze nowego zarządu z powodu jej sprzeczności ze statutem związku zawodowego.

Porozumienie w sprawie zasad postępowania przy dokonywaniu zwolnień pracowników nie staje się bezskuteczne przez to, że zostało zawarte po upływie 20 dni od zawiadomienia na piśmie zakładowej organizacji związkowej o konieczności rozwiązania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn określonych w art. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o

Regulamin wynagradzania nie może wejść w życie bez uzgodnienia z organizacją związkową działającą u pracodawcy. Jeżeli u pracodawcy działa więcej niż jedna organizacja związkowa, stosuje się art. 30 ust. 5 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (jednolity tekst: Dz.U. z 2001 r. Nr 79, poz. 854 ze zm.). Oznacza to, że jeśli organizacje związkowe przedstawią wspólne, negatywne stanowisko, to regulamin wynagradzania nie może być przez pracodawcę ustalony.

Przewodniczący Prezes SN Walerian Sanetra Sędziowie SN: Krystyna Bednarczyk (sprawozdawca), Józef lwulski (sprawozdawca, uzasadnienie), Kazimierz Jaśkowski, Andrzej Kijowski, Jadwiga Skibińska-Adamowicz, Andrzej Wróbel Sąd Najwyższy, z udziałem prokuratora Prokuratury Krajowej Jana Szewczyka po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym w dniu 11 lutego

Szczególna ochrona trwałości stosunku pracy kobiety w ciąży w przypadku zwolnienia indywidualnego na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy (jednolity tekst: Dz.U. z 2002 r. Nr 112, poz. 980 ze zm.) wynika z art. 6 ust. 1 tej ustawy i nie stosuje się wówczas art. 10 ust. 3-5.

Zakaz rozwiązania stosunku pracy bez zgody zarządu zakładowej organizacji związkowej (art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych, jednolity tekst: Dz.U. z 2001 r. Nr 79, poz. 854 ze zm.) nie dotyczy rozwiązania stosunku pracy z nauczycielem religii z powodu cofnięcia skierowania do nauczania religii w szkole.

1. Możliwość uchylenia się przez pracownika od skutków prawnych oświadczenia woli (art. 87 k.c. w związku z art. 300 k.p.), w przypadku przekazania mu przez pracodawcę informacji o zamiarze jednostronnego rozwiązania umowy o pracę, zależy od tego, czy celem pracodawcy było wymuszenie w ten sposób na pracowniku wyrażenia zgody na rozwiązanie umowy

Wyrok SN z dnia 15 kwietnia 2004 r. sygn. I PK 512/03

Wyrok SN z dnia 6 kwietnia 2004 r. sygn. I PK 473/03

Wyrok SN z dnia 2 marca 2004 r. sygn. I PK 387/03

Wyrok SN z dnia 12 lutego 2004 r. sygn. I PK 349/03

Uchwała składu 7 sędziów SN z dnia 11 lutego 2004 r. sygn. III PZP 12/03

Wyrok SN z dnia 5 lutego 2004 r. sygn. I PK 260/03

Wyrok SN z dnia 23 stycznia 2004 r. sygn. I PK 208/03

Wyrok SN z dnia 22 stycznia 2004 r. sygn. I PK 199/03