Z renty na emeryturę

Ustawa emerytalna przewiduje kilka możliwości przeliczania świadczeń emerytalno-rentowych. Zasady ustalania podstawy wymiaru emerytury przyznawanej osobie wcześniej uprawnionej do renty uregulowane są w art. 21 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych – zwanej dalej ustawą.

Podstawa wymiaru emerytury

Podstawę wymiaru emerytury ustalanej dla osoby uprawnionej do renty z tytułu niezdolności do pracy – w zależności od wniosku tej osoby – może stanowić:

• odpowiednio zwaloryzowana podstawa wymiaru renty,
• podstawa wymiaru ustalona na nowo zgodnie z art. 15 ustawy, co oznacza możliwość wskazywania zarobków uzyskanych w okresie 10 kolejnych lat kalendarzowych wybranych z 20 lat poprzedzających rok zgłoszenia wniosku o emeryturę lub z dowolnie wybranych z 20 lat poprzedzających rok zgłoszenia wniosku o emeryturę, przy czym mogą to być:

– inne zarobki niż przyjęto do obliczenia podstawy wymiaru renty,

– te same zarobki, które przyjęto do obliczenia podstawy wymiaru renty.

Osoby ubiegające się o emeryturę, a wcześniej uprawnione do renty z tytułu niezdolności do pracy, mogą mieć zatem ustaloną podstawę wymiaru emerytury albo od osiągniętych zarobków, albo jako podstawę poprzedniego świadczenia.

Nowa podstawa

Osoba, której do ustalenia emerytury przyjęto:

• zwaloryzowaną podstawę wymiaru renty – może w każdym czasie zgłosić wniosek o obliczenie emerytury od podstawy wymiaru ustalonej na nowo:

– od tych samych zarobków, jakie wskazała do obliczenia podstawy wymiaru renty,

– od innych, nowych zarobków,

• te same zarobki, które wskazała do ustalenia podstawy wymiaru renty – może w każdej chwili złożyć wniosek o przyjęcie za podstawę wymiaru emerytury waloryzowaną podstawę wymiaru renty,
• zarobki inne niż do ustalenia podstawy wymiaru renty – w każdej chwili może złożyć wniosek o przyjęcie:

– za podstawę wymiaru emerytury zwaloryzowaną podstawę wymiaru renty,

– tych samych zarobków, jakie przyjęto do ustalenia podstawy wymiaru renty.