Wyrok SN z dnia 13 maja 2004 r. sygn. II UK 371/03

Szkoła odpowiada za szkodę wyrządzoną nauczycielowi wskutek zaniechania zapewnienia bezpiecznych warunków pracy.

Przewodniczący SSN Krystyna Bednarczyk

Sędziowie SN: Beata Gudowska, Zbigniew Myszka (sprawozdawca)

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 maja 2004 r. sprawy z powództwa Barbary R. przeciwko Zespołowi Szkół Handlowych [...] w P. o zapłatę, na skutek kasacji strony pozwanej od wyroku Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 17 lipca 2003 r. [...]

oddalił kasację i zasądził od strony pozwanej na rzecz powódki kwotę 3.600 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Apelacyjny-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Poznaniu wyrokiem z dnia 17 lipca 2003 r. oddalił apelację pozwanego Zespołu Szkół Handlowych [...] w P. od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy w Ubezpieczeń Społecznych w Poznaniu z dnia 8 kwietnia 2003 r. zasądzającego od pozwanego na rzecz powódki Barbary R. następujące kwoty: 100.000 zł tytułem zadośćuczynienia, 10.000 zł tytułem zwrotu kosztów przystosowania mieszkania, 26.600 zł tytułem zwrotu kosztów pomocy osób trzecich, 35.500 zł tytułem zwrotu wydatków za leki, 500 zł, 800 zł i 1.000 zł tytułem renty wyrównawczej płatnej miesięcznie, a także zasądził od pozwanego na rzecz powódki zwrot kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym.

Po ponownym rozpoznaniu sprawy Sąd Okręgowy ustalił, że powódka od 1965 r. była nauczycielem matematyki w pozwanym Zespole Szkół. W dniu 8 listopada 1993 r. w czasie dużej przerwy znajdowała się w sali lekcyjnej na II piętrze. W tym czasie na korytarzu o długości około 120 m pełniło dyżur dwóch nauczycieli: Mirosław M. i Anna K., która około godziny 10⁴⁰ opuściła podlegającą jej nadzorowi część korytarza szkolnego i udała się do pokoju nauczycielskiego, nie powiadamiając o tym fakcie - wbrew przepisom porządkowym - żadnego z przełożonych ani innych nauczycieli. Obszar objęty pełnionym dyżurem nauczycielskim obejmował nie tylko korytarz, ale także łazienki i ubikacje. W kilka chwil później powódka usłyszała krzyki dobiegające z korytarza. Zaniepokojona wyszła z klasy i udała się w stronę lewej bocznej części korytarza, skąd dochodził hałas. Na wysokości drzwi do męskiej toalety powódka odwróciła się i w tym momencie została silnie uderzona drzwiami w tył głowy. Z toalety wybiegło dwóch uczniów, których powódka zatrzymała i zaprowadziła do gabinetu dyrektora. Następnie udała się do gabinetu lekarskiego, gdzie otrzymała silny środek przeciwbólowy, a pielęgniarka zmierzyła jej ciśnienie krwi. Powódka odmówiła wezwania karetki pogotowia ratunkowego. Następnie wróciła do pokoju nauczycielskiego i została podwieziona przez nauczyciela Marina U. do przychodni rejonowej, w której lekarz zalecił przewiezienie jej do Kliniki Chirurgii Akademii Medycznej w P., w której powódka przebywała od 8 listopada do 2 grudnia 1993 r. Rozpoznano u niej uraz głowy, wstrząśnienie mózgu i złamanie kości potylicznej. Później powódka przebywała w Klinice jeszcze dwukrotnie: od 27 grudnia 1993 r. do 14 stycznia 1994 r. oraz od 21 do 24 kwietnia 1994 r. z rozpoznaniem urazu głowy połączonego z urazem kręgosłupa na odcinku szyjnym, niestabilnością połączenia czaszkowo-kręgosłupowego, niedokrwienia pnia mózgu oraz uszkodzenia nerwów po stronie prawej. Powódka w dalszym ciągu pozostaje pod kontrolą poradni neurologicznej, a także leczy się laryngologiczne, psychiatrycznie i kardiologicznie, cierpi na zawroty głowy i utraty przytomności.