Kiedy pracownik otrzyma ekwiwalent za niewykorzystany urlop
Ekwiwalent za niewykorzystany urlop wypoczynkowy jest świadczeniem pieniężnym, które należy się pracownikowi, wówczas gdy z przyczyn określonych w przepisach nie może on zrealizować swego prawa urlopowego. Pracodawca ma obowiązek wypłacić pracownikowi ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop w całości lub w części z powodu rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy.
Ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop w 2015 r.
Katalog przyczyn, które uprawniają do otrzymania ekwiwalentu jest to katalog zamknięty. Oznacza to, że pracodawca nie może uzgodnić z pracownikiem, iż zamiast urlopu w naturze otrzyma ekwiwalent pieniężny, mimo braku okoliczności o których mowa w przepisach. Ustanie stosunku pracy jest więc jedynym zdarzeniem prawnym uzasadniającym wypłatę ekwiwalentu. Ustawodawca chce w ten sposób ograniczyć sytuacje, w których zatrudniający wypłacając ekwiwalenty omijaliby rzeczywisty cel urlopu, jakim jest wykorzystanie go w naturze, czyli regeneracja sił pracownika.
Obliczanie ekwiwalentu
Sposób obliczania ekwiwalentu za niewykorzystany urlop określa rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 8.01.1997 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop (Dz.U.1997.2.14 ze zm.).
Podstawę do obliczenia ekwiwalentu stanowią:
- składniki wynagrodzenia określone w stawce miesięcznej w stałej wysokości, w wysokości należnej w miesiącu, w którym pracownik nabył prawo do tego ekwiwalentu,
- wynagrodzenie zmienne wypłacone pracownikowi w okresie 3 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc nabycia prawa do ekwiwalentu (dotyczy to składników przysługujących za okresy nie dłuższe, niż jeden miesiąc) oraz wynagrodzenie zmienne wypłacone w okresie 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc nabycia prawa do ekwiwalentu (dotyczy to składników przysługujących za okresy dłuższe niż jeden miesiąc).
Zobacz serwis: Urlopy
W przypadku gdy pracownik nie przepracował pełnego okresu, o którym mowa powyżej, wynagrodzenie faktycznie wypłacone mu w tym okresie dzieli się przez liczbę dni pracy, za które przysługiwało to wynagrodzenie, a otrzymany wynik mnoży się przez liczbę dni, jakie pracownik przepracowałby w ramach normalnego czasu pracy, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy.
Składniki wynagrodzenia przysługujące pracownikowi za okresy dłuższe niż 1 miesiąc, wypłacone w okresie 12 miesięcy bezpośrednio poprzedzających miesiąc nabycia prawa do ekwiwalentu, uwzględnia się przy ustalaniu ekwiwalentu w średniej wysokości z tego okresu.
