Nieobecność w pracy. Czy pracownik może sam usprawiedliwić nieobecność

• Nieobecność w pracy usprawiedliwiona oświadczeniem pracownika
• Oświadczenie usprawiedliwiające nieobecność – w jakiej formie
• Usprawiedliwiona nieobecność może spowodować zwolnienie z pracy

Przyczynami usprawiedliwiającymi nieobecność pracownika w pracy są między innymi przypadki niemożności wykonywania pracy wskazane przez pracownika i uznane przez pracodawcę za usprawiedliwiające nieobecność w pracy. Usprawiedliwienie nieobecności w pracy może także nastąpić na podstawie oświadczenia złożonego pracodawcy przez pracownika. 

Nieobecność w pracy usprawiedliwiona oświadczeniem pracownika

Oświadczenie pracownika może być usprawiedliwić jego nieobecność w pracy w razie:

• zaistnienia okoliczności uzasadniających konieczność sprawowania przez pracownika osobistej opieki nad zdrowym dzieckiem do lat 8 z powodu nieprzewidzianego zamknięcia żłobka, klubu dziecięcego, przedszkola lub szkoły, do których dziecko uczęszcza,
• choroby niani, z którą pracownik zawarł umowę uaktywniającą na podstawie przepisów ustawy o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3, lub dziennego opiekuna, sprawujących opiekę nad dzieckiem pracownika (w takim przypadku do oświadczenia musi zostać załączona kopia zaświadczenia lekarskiego w formie elektronicznej albo wystawionego na zwykłym druku, stwierdzających niezdolność do pracy niani lub dziennego opiekuna, potwierdzone przez pracownika za zgodność z oryginałem).

Ponadto dowodem usprawiedliwiającym nieobecność pracownika w pracy może być jego oświadczenie potwierdzające odbycie podróży służbowej w godzinach nocnych, zakończonej w takim czasie, że do rozpoczęcia pracy nie upłynęło 8 godzin, w warunkach uniemożliwiających odpoczynek nocny.

Oświadczenie usprawiedliwiające nieobecność – w jakiej formie

Pracownik powinien zawiadomić pracodawcę o przyczynie nieobecności w pracy oraz jej okresie osobiście lub przez inną osobę, telefonicznie lub za pośrednictwem innego środka łączności albo drogą pocztową.  W tym ostatnim przypadku za datę zawiadomienia uważa się datę stempla pocztowego. 

Jeżeli jednak przepisy prawa pracy obowiązującego u danego pracodawcy (np. układ zbiorowy, regulamin) określają sposób zawiadomienia pracodawcy o przyczynie nieobecności w pracy, pracownik powinien dokonać zawiadomienia w tak określony sposób.