Zastosowanie przepisów o zwolnieniach grupowych

Tak. Ze zwolnieniami grupowymi mamy do czynienia, jeżeli dotyczą one co najmniej 10% pracowników, jeśli przedsiębiorstwo zatrudnia co najmniej 100, lecz mniej niż 300 pracowników. Przy obliczaniu wielkości zwolnień grupowych należy uwzględnić wszystkich pracowników, do których ustawa ta ma zastosowanie. Tak więc w liczbie tej znajdą się również pracownicy, którzy są zatrudnieni na umowy o pracę w niepełnym wymiarze czasu pracy. W tym przypadku przy zwolnieniach należy stosować przepisy ustawy. Należy również pamiętać, iż ustawa wprowadza ściśle określony czas, w którym zwolnienia te muszą nastąpić, aby ustawa miała zastosowanie. W tej sytuacji jest to okres nieprzekraczający 30 dni od dnia wręczenia pierwszego wypowiedzenia. Oznacza to, że jeśli w okresie nieprzekraczającym 30 dni czynności pracodawcy zmierzające do rozwiązania stosunków pracy będą dotyczyć mniejszej grupy pracowników niż określona wyżej, to zwolnienia te nie będą kwalifikowane jako zwolnienia grupowe.

Ustawa o zwolnieniach grupowych nie określa jednak, od którego momentu należy liczyć 30-dniowy termin. Zgodnie z wykładnią Sądu Najwyższego dokonaną w wyroku z 20 września 1994 r. (I PRN 63/94, OSNP 1995/3/36) 30-dniowy termin miarodajny do ustalenia liczby pracowników, w stosunku do których powstała konieczność rozwiązania stosunków pracy, liczy się od daty pierwszego wypowiedzenia stosunku pracy.