Świadczenie pieniężne dla Sybiraków minimum 2400 zł (dla osób zesłanych lub deportowanych do ZSRR w latach 1939-1956)
REKLAMA
REKLAMA
Nowe świadczenie pieniężne z UdSKiOR (dla Sybiraków)
Senat przyjął bez poprawek projekt ustawy z dnia 24 lipca 2020 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom zesłanym lub deportowanym do Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich w latach 1939–1956. Jest to swego rodzaju odszkodowanie dla tych osób, które nie otrzymały go dotychczas. Większość uprawnień kombatanckich (dodatek kombatancki - 229,91 zł miesięcznie, ryczałt energetyczny - 171,41 zł miesięcznie, dodatek kompensacyjny - 15% dodatku kombatanckiego czyli 34,49 zł, ulga - 51% na przejazdy w komunikacji krajowej środkami publicznego transportu zbiorowego) przysługuje tylko emerytom, rencistom, inwalidom, a także pobierającym uposażenie w stanie spoczynku lub uposażenie rodzinne. Wejście w życie nowej ustawy spowoduje wyrównanie sytuacji wszystkich tych, którzy byli zesłani lub deportowani, lecz nie otrzymali rekompensaty za doznane krzywdy.
REKLAMA
Polecamy: Dziennik Gazeta Prawna – wydanie cyfrowe
Komu przysługuje świadczenie pieniężne?
Zgodnie z art. 2 ustawy nowe świadczenie pieniężne przysługuje osobie, która uzyskała na podstawie ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. z 2020 r. poz. 517) decyzję Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych potwierdzającą okres przebywania:
- w niewoli lub obozach internowanych oraz w obozach podległych Głównemu Zarządowi do Spraw Jeńców Wojennych i Internowanych (GUPWI) NKWD, a od marca 1946 r. MWD ZSRR, i obozach podległych Wydziałowi Obozów Kontrolno-Filtracyjnych NKWD, a od marca 1946 r. MWD ZSRR, spowodowanego działalnością kombatancką, o której mowa w art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego, lub
- w więzieniach i poprawczych obozach pracy oraz poprawczych koloniach pracy podległych Głównemu Zarządowi Obozów i Kolonii Poprawczych (GUŁag) NKWD, a od marca 1946 r. MWD ZSRR, spowodowanego działalnością, o której mowa w art. 1 ust. 2 i art. 2 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego, lub
- z przyczyn politycznych, religijnych i narodowościowych:
– w więzieniach oraz poprawczych obozach pracy i poprawczych koloniach pracy podległych Głównemu Zarządowi Obozów i Kolonii Poprawczych NKWD, a od marca 1946 r. MWD ZSRR, lub
– na przymusowych zesłaniach i deportacji w ZSRR.
Drugim warunkiem przyznania świadczenia jest posiadanie obywatelstwa polskiego w dniu złożenia wniosku. Świadczenie przyznaje się bowiem na wniosek osoby zainteresowanej.
Dalej ustawa zawiera wyłączenie. Świadczenia nie przyznaje się osobie, która uzyskała odszkodowanie lub zadośćuczynienie na podstawie art. 8 ust. 2a ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2099 oraz z 2019 r. poz. 1952). Można uzyskać tylko jedno z tych świadczeń. Jeśli ktoś otrzyma świadczenie pieniężne, nie będzie miał prawa do odszkodowania i zadośćuczynienia z art. 8 ust. 2a wspomnianej ustawy.
Świadczenie nie przysługuje osobie, która otrzymała odszkodowanie lub zadośćuczynienie z ustawy o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego.
Wniosek o świadczenie pieniężne
Jak już zostało wspomniane wniosek o świadczenie pieniężne składa się do Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych. Dokument musi zawierać następujące elementy:
- imię i nazwisko,
- datę i miejsce urodzenia,
- imiona rodziców,
- numer PESEL,
- adres zamieszkania
- oświadczenie o nieuzyskaniu odszkodowania lub zadośćuczynienia na podstawie art. 8 ust. 2a ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego;
- numer rachunku bankowego, numer rachunku w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub adres, na który ma zostać wypłacone świadczenie pieniężne;
- podpis osoby zainteresowanej.
Oświadczenie z punktu 6. składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń. Musi zawierać klauzulę o treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Zastępuje ona pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.
Do wniosku zawierającego powyższe dane należy załączyć kopię dokumentu potwierdzającego obywatelstwo polskie.
Jeśli osoba ubiegająca się o świadczenie mieszka zagranicą w państwie członkowskim UE lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) zamieszcza we wniosku następujące informacje:
- imię i nazwisko właściciela rachunku (może być nim tylko osoba zainteresowana),
- adres zamieszkania,
- nazwa banku,
- adres banku,
- numer rachunku bankowego w formie IBAN (Międzynarodowy Numer Rachunku Bankowego),
- międzynarodowy identyfikator banku w formacie BIC/SWIFT,
- waluta wymienialna, w której jest prowadzony rachunek.
Natomiast gdy osoba zainteresowana świadczeniem mieszka w innym państwie niż wymienione powyżej, konstruuje wniosek w taki sposób, aby zawierał wymienione niżej dane:
- imię i nazwisko właściciela rachunku (może być nim tylko osoba zainteresowana),
- adres zamieszkania,
- nazwa banku,
- adres banku,
- międzynarodowy identyfikator banku w formacie SWIFT,
- numer rachunku bankowego (w formacie ABA/Routing – dotyczy osoby zainteresowanej zamieszkałej w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej),
- waluta wymienialna, w której jest prowadzony rachunek.
Wysokość świadczenia
Przewidziane ustawą świadczenie pieniężne będzie miało charakter jednorazowy. Jego wysokość uzależniona jest od okresu podlegania represjom, o których mowa powyżej. Każdy miesiąc represji to 200 zł. Należy podkreślić, że okres ten musi być potwierdzony decyzją Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych. Ustawodawca określa jednak minimalną wysokość świadczenia pieniężnego. Nie może być ono niższe niż 2400 zł.
Świadczenie pieniężne jest wolne od egzekucji i nie podlega wliczeniu do dochodu uprawniającego do świadczeń i dodatków przysługujących na podstawie przepisów odrębnych (art. 10 ustawy).
Przyznanie świadczenia
O tym czy i w jakiej wysokości świadczenie zostanie przyznane decyduje w formie decyzji administracyjnej Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych. Wypłaty świadczenia dokonuje Urząd do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych na konto bankowe, konto w SKOK lub za pośrednictwem poczty polskim do rąk własnych osoby uprawnionej. Jeśli osoba, która ubiega się o świadczenie mieszka zagranicą, otrzyma je na jej zagraniczne konto bankowe w walucie wymienialnej.
Ze względów bezpieczeństwa Urząd rekomenduje formę przelewu na konto.
Ustawa przewiduje maksymalny termin wypłaty świadczenia – jest to miesiąc od doręczenia decyzji o jego przyznaniu.
Termin wejścia w życie ustawy o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom zesłanym lub deportowanym do Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich w latach 1939–1956 określono na 30 dni od ogłoszenia.
Podstawa prawna:
Projekt ustawy z dnia 24 lipca 2020 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom zesłanym lub deportowanym do Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich w latach 1939–1956 (druk 452)
Ustawa z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dziennik Ustaw rok 2020 poz. 517)
REKLAMA
© Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A.
- Czytaj artykuły
- Rozwiązuj testy
- Zdobądź certyfikat
REKLAMA