Jak uwzględniać dodatki dla nauczycieli w podstawie wymiaru zasiłków

Przy ustalaniu podstawy wymiaru świadczeń z tytułu niezdolności do pracy płatnik świadczenia nie uwzględnia składników wynagrodzenia, do których pracownik ma prawo w okresie pobierania tych świadczeń zgodnie z postanowieniami układów zbiorowych pracy lub przepisów o wynagradzaniu, jeżeli są one wypłacane pracownikowi za okres pobierania świadczeń z tytułu niezdolności do pracy. Przy ustalaniu podstawy wymiaru świadczeń z tytułu niezdolności do pracy płatnik świadczenia powinien uwzględnić tylko te składniki wynagrodzenia, od których została odprowadzona składka na ubezpieczenie chorobowe.

W podstawie wymiaru wynagrodzenia chorobowego, zasiłków oraz świadczenia rehabilitacyjnego płatnik świadczenia – pracodawca lub ZUS – uwzględnia składniki wynagrodzenia, od których pracownik opłacił składkę na ubezpieczenie chorobowe, a które nie są wypłacane za okres pobierania tych świadczeń (wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 24 czerwca 2008 r., SK 16/06, Dz.U. Nr 119, poz. 771).

W podstawie wymiaru świadczenia płatnik nie powinien uwzględniać tylko tych składników, co do których obowiązujące u pracodawcy przepisy płacowe albo umowy o pracę zawierają jednoznaczne zapisy o zachowywaniu przez pracownika prawa do tego składnika wynagrodzenia w okresie pobierania świadczeń z tytułu niezdolności do pracy.

W praktyce, jeżeli w przepisach wewnątrzzakładowych nie ma postanowień o wypłacaniu składnika wynagrodzenia za okres niezdolności do pracy, przyjmuje się, że ten składnik wynagrodzenia nie jest wypłacany za okres pobierania zasiłku i powinien zostać przyjęty do ustalenia podstawy wymiaru wynagrodzenia chorobowego, zasiłków oraz świadczenia rehabilitacyjnego.

WAŻNE!

Do podstawy wymiaru wynagrodzenia chorobowego, zasiłków oraz świadczenia rehabilitacyjnego płatnik powinien wliczać wszystkie dodatkowe składniki wynagrodzenia, od których została naliczona składka na ubezpieczenie chorobowe i które nie są wypłacane za okresy niezdolności do pracy.