Mniej-więcej menedżer coach

Monika Górska – coach ICF ACC, prowadzi zajęcia na studiach podyplomowych coaching managerski w Akademii Finansów i Biznesu Vistula w Warszawie. Od 20 lat związana jest z biznesem, przez 15 lat pełniła funkcje menedżerskie, w tym na stanowisku dyrektora oddziałów jednego z największych banków w Polsce. Jest członkiem International Coach Federation. Od 2013 r. w Izbie Coachingu pełni funkcję Przewodniczącej Komisji ds. Współpracy z Uczelniami Wyższymi.

Na zestaw kompetencji menedżera-coacha składa się wiele elementów – od wiedzy merytorycznej, umiejętności prowadzenia rozmowy coachingowej i zadawania pytań, po zachowania, czy przekonania.

W niniejszym artykule chcę rzucić światło na rolę menedżera-coacha z perspektywy kilku zachowań i postaw, które mogą wspierać albo utrudniać rozwój kompetencji coachingowych, w skrócie ujmując: czego menedżer powinien robić mniej, a czego więcej, aby móc efektywnie stosować coachingowy styl zarządzania.

Polecany produkt: Personel i Zarządzanie

Czego menedżer-coach powinien robić mniej?

Wchodzić w rolę wszystkowiedzącego – w obecnych czasach prawdziwym wyzwaniem dla lidera jest umiejętność integrowania wiedzy oraz potencjału wszystkich członków zespołu, a nie dysponowanie odpowiednimi zasobami unikalnej wiedzy i gotowych  rozwiązań. Rozstanie się z rolą wszystkowiedzącego utrudnia przekonanie, że źródłem autorytetu jest bycie mądrzejszym od innych. Niemniej menedżer-coach bez obciążeń sięga do wiedzy i doświadczeń innych, pamiętając, że do współpracy angażuje głowy pracowników, nie tylko ich ręce.

Mówić – kiedy menedżer mówi, częściej instruuje, nakazuje i wytycza niż porozumiewa się i rozmawia. Im więcej mówi, tym bardziej komunikat jest jednokierunkowy: „od” werbalny, „do” intencjonalny. W skrajnych przypadkach gadający menedżer jedynie sprzedaje tylko to co wie, w zamian karmiąc swoje ego.

Zadaj pytanie na FORUM

Wydawać rozkazy i drobiazgowe instrukcje – całe spektrum zachowań od wykonać, o kłopotach nie meldować do uciążliwego perfekcjonizmu każącego menedżerowi najpierw szczegółowo poinstruować, a potem przebieg zadania drobiazgowo podpunkt po podpunkcie monitorować, odbiera pracownikom inicjatywę i poczucie sprawczości, co skutecznie zabija inicjatywę i kreatywność. Działa tu prosta zależność: zaangażowanie i kreatywność pracowników jest odwrotnie proporcjonalna do ilości rozkazów, szczegółowych instrukcji i wskazówek.

Czego menedżer-coach powinien robić więcej?

Pytać – mądrym, wielkim pytaniom poświęcona została cała książka (Marilee Adams Myślenie pytaniami), która powinna stać się lekturą obowiązkową każdego menedżera-coacha. Pytania, zarówno te zadawane głośno, jak i te zadawane sobie mają potężny wpływ na nasze postawy, zachowania, przekonania. Pytania o możliwości, o rozwiązania, pobudzające ciekawość, dające nowe spojrzenie: co jest możliwe? jakie są fakty? czego mogę się dowiedzieć, nauczyć? co mogę zrobić inaczej? pchają lidera naprzód, dokonując zmian w jego myśleniu i działaniu. Rozmowa z menedżerem, który zamiast koncentrować się na przyczynie problemu poszukuje rozwiązania często bywa tak inspirująca, że zachęca do działania i podejmowania wyzwań.

Coaching a skuteczność biznesowa

Słuchać – prawdziwe słuchanie, jest czymś o wiele więcej niż tylko słyszeniem. Menedżer, który naprawdę słucha stwarza przestrzeń na nowe pomysły, inny punkt widzenia; czasem dowiaduje się czegoś nowego, a czasem uczy. Słucha, pyta bez przerywania, osądzania, komentowania zanim nie pozna całości punktu widzenia. Taka rozmowa może zająć zaledwie 5 -10 minut, a jednak widok menedżera, który odrywa wzrok od komputera, nie odbiera i nie wysyła sms-ów oraz wycisza telefon komórkowy, koncentrując się na uważnym słuchaniu i wnikliwej rozmowie z pracownikiem to nader rzadkie zjawisko.

Doceniać wkład innych – polscy menedżerowie wydają się być bardzo oszczędni w udzielaniu pochwał. Z badań wynika, że więcej niż połowa podwładnych nie otrzymuje uznania od swojego przełożonego. Menedżerowie albo zwlekają z pochwałą, albo robią to tylko wtedy gdy efekt przez nich samych zostanie uznany za doskonały, albo niewłaściwie przypisują zasługi. Pochwała to najprostsza a jednocześnie najpotężniejsza rzecz, jaką może zrobić menedżer. Docenianie jest proste, tanie i bardzo efektywne. Działa tu wdzięczny mechanizm docenienia zaangażowania – im częściej pracownik zostanie przez menedżera „przyłapany” na dobrej pracy, poprawie jakości, dbałości o klienta i za to pochwalony, tym więcej będzie stwarzać ku temu okazji.

Coach bez doświadczenia

Prowadzić rozmowy w stylu coachingowym – świetna, przyjemna pogawędka, która nie przekłada się na większe zaangażowanie pracownika nie jest rozmową w stylu coachingowym. Ostra reprymenda zakończona żądaniem natychmiastowej poprawy wyników tym bardziej nie. Rezultatem dobrej rozmowy coachingowej jest zaangażowanie się pracownika, podjęcie działań i wzięcie za nie odpowiedzialności. Rozmowa, której celem jest budowanie świadomości i odpowiedzialności, wymaga jednak od menedżera przygotowania się i zachowania właściwej struktury. Jest wiele schematów i modeli prowadzenia takiej rozmowy, które można poznać i przećwiczyć na warsztatach, szkoleniach czy w szkołach coachów. Sama wiedza jednak nie przesądza o ich użyteczności. Pośpiech, zmęczenie, przypadkowość wypacza ideę rozmowy coachingowej. Ta bowiem, niezależnie od modelu, powinna koncentrować na celu, który przekłada się na konkretne, mierzalne działania.

^{Więcej na temat coachingowego stylu zarządzania managerowie dowiedzą się podczas warsztatu Manager coach poszukiwany. Spotkanie odbędzie się 4 lutego 2015 r. od godz. 18.00 w Akademii Finansów i Biznesu Vistula w Warszawie (Ursynów). Wstęp wolny. Rezerwacja miejsc: www.vistula.edu.pl.}

^{Warsztat poprowadzi dr Urszula Sadomska, trener biznesu z najwyższym stopniem w coachingu w Polsce – Master Certified Coach ICF.}