Krajowe podróże służbowe

Podstawę formalną podróży służbowej pracownika odbywanej na terenie kraju stanowi pochodzące od pracodawcy polecenie wyjazdu. Forma polecenia jest w zasadzie dowolna, jednak do celów dowodowych zaleca się wydanie takiego polecenia pracownikowi na piśmie. W praktyce pracodawcy posługują się zunifikowanym drukiem polecenia wyjazdu służbowego, w którym zawarte są niezbędne informacje pozwalające na udokumentowanie, że pracownik znajdował się w podróży służbowej.

W przypadku przedsiębiorców o tym, czy znajdują się w podróży służbowej, każdorazowo decyduje cel takiej podróży i jej służbowy charakter.

WAŻNE!
Za podróż służbową przedsiębiorcy należy uznać jedynie bezpośrednie wykonywanie przez niego zadań związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, jeśli nie łączy się to z osobistym świadczeniem przez tego przedsiębiorcę usług w ramach prowadzonej przez niego działalności.

Przedsiębiorca podróżuje bez polecenia wyjazdu służbowego, bo on sam decyduje o konieczności takiej podróży i o rodzaju użytego środka transportu. Nie ma jednak żadnych przeszkód, aby posługiwał się takim samym drukiem, z którego korzystają pracownicy. Przepisy podatkowe określające niezbędne elementy potrzebne do rozliczania należności z tytułu podróży służbowych, które powinien zawierać ten formularz, są bowiem wspólne dla pracowników i przedsiębiorców.

Podróż służbowa kierowcy po zmianach >>

Świadczenia związane z podróżą służbową

Pracownikom, którzy otrzymali polecenie odbycia podróży służbowej, przysługują określone należności, które nie są składnikami wynagrodzenia za wykonaną pracę, lecz stanowią zwrot zwiększonych kosztów, wynikających z odbycia podróży służbowej na obszarze kraju. W przypadku pracowników sfery budżetowej rodzaj oraz wysokość tych należności została określona w rozporządzeniu wykonawczym. W przypadku pozostałych pracowników zasady ustalenia tych wydatków pozostawiono w gestii pracodawców prywatnych. Ustalając wysokość diety, nie mogą oni jednak ukształtować jej na poziomie niższym niż wskazana dla pracowników sfery budżetowej. Z tytułu zwiększonych kosztów wyżywienia w czasie podróży służbowej pracownikom przysługują diety, których wysokość jest uzależniona od czasu trwania tej podróży.

Dieta nie przysługuje:

• za czas delegowania do miejscowości stałego lub czasowego pobytu pracownika,
• gdy pracownikowi zapewniono bezpłatne całodzienne wyżywienie w postaci 3 posiłków.

Zdaniem Sądu Najwyższego miejscowość, w której pracodawca udostępnił pracownikowi nieodpłatnie lokal mieszkalny i w której pracownik faktycznie przebywał, choćby bez zamiaru stałego tam pobytu, bez względu na dopełnienie obowiązku meldunkowego, jest miejscowością czasowego pobytu pracownika (wyrok SN z 11 października 2005 r., I PK 67/05).