Wspólna działalność socjalna pracodawców

Wspólna działalność socjalna jest korzystnym rozwiązaniem dla małych pracodawców. Zgromadzone przez nich środki funduszu najczęściej są niewystarczające, aby zaspokoić potrzeby wszystkich osób uprawnionych. Wspólna działalność socjalna to także doskonałe rozwiązanie dla pracodawców posiadających rozbudowaną bazę socjalną (np. ośrodki wypoczynkowe, domy wczasowe, przedszkola pracownicze), której koszty utrzymania są znaczne, a która nie jest w pełni wykorzystywana. Na wspólną działalność socjalną decydują się najczęściej pracodawcy z jednej branży lub powiązani organizacyjnie, funkcjonalnie bądź kapitałowo albo też prowadzący działalność na tym samym obszarze.

Zakres wspólnej działalności socjalnej

Przepisy ustawy o funduszu nie ograniczają zakresu wspólnej działalności socjalnej. Może ona dotyczyć wszystkich lub tylko wybranych aspektów działalności socjalnej pracodawców.

Pomoc z ZFŚS na cele mieszkaniowe >>

Identycznie więc jak w przypadku samodzielnego tworzenia funduszu zgromadzone środki można przeznaczyć wyłącznie na:

• usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, udzielanie pomocy materialnej, rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową,
• dofinansowanie zakładowych obiektów socjalnych.

WAŻNE!
Wspólna działalność może dotyczyć wszystkich lub tylko wybranych aspektów działalności socjalnej, co powinno zostać określone w umowie. Liczba pracodawców prowadzących wspólnie działalność socjalną nie jest ograniczona.

Umowa o wspólnej działalności socjalnej

Pracodawcy, którzy chcą prowadzić wspólną działalność socjalną, zawierają w tym celu umowę o wspólnym prowadzeniu tej działalności. Tryb zawierania umowy jest analogiczny do trybu ustalania regulaminu funduszu. Każdy z pracodawców zamierzających zawrzeć umowę o wspólnej działalności socjalnej musi na jej zawarcie oraz treść uzyskać zgodę zakładowych organizacji związkowych lub przedstawiciela pracowników, jeżeli nie działa u niego żadna organizacja związkowa. Jeśli więc u pracodawcy działa zakładowa organizacja związkowa, pracodawca nie może zawrzeć umowy przy jej sprzeciwie. Gdy organizacja taka nie działa, prawo weta będzie przysługiwać przedstawicielowi pracowników.