Obowiązuje jedynie górny limit wysokości miesięcznego świadczenia pieniężnego dla absolwenta – nie może ono przekraczać dwukrotności minimalnego wynagrodzenia. Ustalenie wyższej kwoty może stanowić podstawę do uznania takiej umowy za stosunek pracy.
UZASADNIENIE
reklama
reklama
Zatrudnianie w ramach praktyk absolwenckich jest dość powszechnym sposobem na pozyskanie doświadczenia i umiejętności praktycznych przez absolwentów. Z kolei dla zatrudniających jest jedną z bardziej oszczędnych form inwestowania w kapitał ludzki. Absolwentem może być osoba, która spełnia łącznie dwa warunki:
- ukończyła co najmniej gimnazjum,
- w dniu rozpoczęcia praktyki nie ukończyła 30. roku życia.
Podmiotem przyjmującym na praktykę może być zarówno osoba fizyczną, osoba prawna, jak i jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej. Umowa o praktyki absolwenckie nie może być zawarta na okres dłuższy niż 3 miesiące (art. 5 ust. 4 ustawy o praktykach absolwenckich).
Praktyka może być odbywana zarówno odpłatnie, jak i nieodpłatnie. Taki zapis powinien znaleźć się w treści umowy. Jeśli strony postanowią o odpłatności za pracę w ramach praktyk absolwenckich, umowa powinna określać m.in. wysokość miesięcznego świadczenia pieniężnego dla praktykanta.
Korzyści
Zawarcie umowy o praktyki absolwenckie nie wiąże się z obowiązkiem wypłaty świadczenia pieniężnego.
W przypadku praktyki odpłatnej wysokość maksymalnego miesięcznego świadczenia pieniężnego nie może przekroczyć dwukrotności minimalnego wynagrodzenia za pracę, tj. w 2010 r. – 2634 zł.