Jak należy wykazywać okres nieusprawiedliwionej nieobecności w pracy, który przypada również na dni wolne od pracy

Pracownika należy wyrejestrować z ubezpieczeń na druku ZUS ZWUA z dniem 24 listopada 2010 r. Za listopad należy złożyć za niego raport ZUS RCA, rozliczając w nim składki od przychodów wypłaconych lub postawionych do dyspozycji pracownika w tym miesiącu. W raporcie ZUS RSA należy natomiast wykazać okres przerwy w opłacaniu składek z kodem przerwy 152 – okres nieusprawiedliwionej nieobecności w pracy – obejmującym wyłącznie dni tej nieobecności przypadającej na dni pracy tego pracownika zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy.

UZASADNIENIE

Pracownikowi należy się wynagrodzenie wyłącznie za pracę wykonaną. Wyjątkiem od tej zasady jest prawo do wynagrodzenia za okresy usprawiedliwionej nieobecności, za którą pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia zgodnie z odrębnymi przepisami, jak np. za okres przebywania na urlopie wypoczynkowym (art. 80 Kodeksu pracy).

Nieusprawiedliwiona nieobecność pracownika w pracy nie jest płatna. Z tego powodu wynagrodzenie należne pracownikowi za dany miesiąc należy odpowiednio zmniejszyć, co automatycznie spowoduje zmniejszenie podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne za ten miesiąc. Dopóki jednak pracownik jest zatrudniony, nie może zostać wyrejestrowany z ubezpieczeń, podlega więc ubezpieczeniu z tytułu pozostawania w stosunku pracy i muszą zostać za niego złożone odpowiednie dokumenty.

WAŻNE!

Okres nieusprawiedliwionej nieobecności pracownika w pracy jest okresem ubezpieczenia z tytułu pozostawania w stosunku zatrudnienia i trzeba go wykazać w dokumentach rozliczeniowych.

Okres nieusprawiedliwionej nieobecności w pracy, za który nie przysługuje prawo do wynagrodzenia, należy wykazywać w raporcie rozliczeniowym ZUS RSA z kodem przerwy 152. Przerwa w opłacaniu składek dotyczy jednak wyłącznie dni, które są dla pracownika dniami pracy zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy. Tylko za te dni pracownik nie otrzyma wynagrodzenia i tylko one stanowią okres nieobecności pracownika w pracy. Jeżeli sobota i niedziela są dla pracownika dniami wolnymi od pracy wynikającymi z przeciętnie pięciodniowego tygodnia pracy, to nie można uznać, że jest to okres nieusprawiedliwionej nieobecności w pracy. Jest to czas wolny dla pracownika, w którym nie pozostaje on do dyspozycji pracodawcy. Jeśli na czas nieprzerwanej nieobecności pracownika w pracy przypadają wolne dla pracownika soboty, niedziele lub święta, nie należy ich uwzględniać w okresie przerwy.