Jak ustalić wynagrodzenie za dodatkowe przerwy w pracy wliczane do czasu pracy

• Rada
• Uzasadnienie

Rada

Za czas przerw w pracy zaliczanych do czasu pracy pracownikom przysługuje normalne wynagrodzenie. Nie należy wyodrębniać wynagrodzenia za czas tych przerw. Szczegóły w uzasadnieniu. 

Uzasadnienie

Czas pracy nie może przekraczać 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w przeciętnie 5-dniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym. 

W równoważnym systemie czasu pracy dobowy wymiar czasu pracy może być przedłużony do 12, 16 lub 24 godzin, w zależności od rodzaju pracy i jej organizacji. 

Do pracowników zatrudnionych przy pilnowaniu mienia lub ochronie osób, a także pracowników zakładowych straży pożarnych i zakładowych służb ratowniczych, może być stosowany system równoważnego czasu pracy, w którym jest dopuszczalne przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy do 24 godzin, w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 1 miesiąca. Od dobowego wymiaru czasu pracy pracownika zależy prawo do nowych przerw w pracy określonych w art. 134 Kodeksu pracy i wliczanych do czasu pracy. 

Autopromocja

Praca zdalna. Praktyczny komentarz z przykładami + wzory dokumentów online

Kup książkę:

Praca zdalna. Praktyczny komentarz z przykładami + wzory dokumentów online

Obowiązkowe przerwy w pracy. Od 26 kwietnia 2023 r. przepisy Kodeksu pracy przewidują, oprócz podstawowej przerwy w pracy, dodatkowe przerwy wliczane do czasu pracy pracownika. W przypadku gdy dobowy wymiar czasu pracy pracownika:

• wynosi co najmniej 6 godzin – przerwa w pracy trwa co najmniej 15 minut,
• jest dłuższy niż 9 godzin – przysługuje dodatkowa przerwa w pracy, która powinna wynosić co najmniej 15 minut,
• jest dłuższy niż 16 godzin – przysługuje kolejna przerwa w pracy, która powinna wynosić co najmniej 15 minut (art. 134 Kodeksu pracy). 

Dodatkowe przerwy przysługują też wtedy, gdy w wyniku pracy nadliczbowej lub ponadwymiarowej pracownik przepracuje więcej niż 9 czy 16 godzin w danej dobie (pismo OIP w Katowicach z 10 maja 2023 r., nr KT-OOGPR-01.450.48.2023.2). 

Pracownik, który wykonuje pracę w systemie czasu pracy z przedłużoną do 24 godzin normą dobową, ma więc prawo do przerw w łącznym wymiarze nie krótszym niż 45 minut (3 przerwy co najmniej po 15 minut).

Autopromocja

Kodeks pracy 2023. Praktyczny komentarz z przykładami + wzory dokumentów online

Kup książkę:

Kodeks pracy 2023. Praktyczny komentarz z przykładami + wzory dokumentów online

Wynagrodzenie za przerwy w pracy. Ponieważ omawiane przerwy są wliczane do czasu pracy, pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia za ten czas. To odróżnia te przerwy od niepłatnej przerwy w pracy, którą pracodawca może dodatkowo wprowadzić na podstawie art. 141 Kodeksu pracy. Zgodnie z tym przepisem pracodawca może ustalić jedną przerwę w pracy niewliczaną do czasu pracy, w wymiarze nieprzekraczającym 60 minut, przeznaczoną na spożycie posiłku lub załatwienie spraw osobistych. Nie ma przeszkód, aby taka przerwa również była odpłatna, jeśli pracodawca tak postanowi. O tym powinny zdecydować regulacje wewnątrzzakładowe. 

W przypadku przerw obowiązkowych wliczanych do czasu pracy pracownik nie musi ich odpracowywać i za ten czas otrzymuje normalne wynagrodzenie. Jeżeli nie miał w danym miesiącu żadnych nieobecności, za które nie przysługuje wynagrodzenie, powinien otrzymać zwykłą pensję tak jak za cały przepracowany miesiąc. 

Autopromocja

Infor IFK - bieżące aktualności o zmianach przepisów:

Nowe obowiązki biur rachunkowych związane z KSeF
Jakie zmiany czekają w prawie pracy i podatkach na 2024 rok?

Subskrybuj serwis IFK

Przerw nie należy ewidencjonować w karcie czasu pracy ani traktować jak zwolnienia od pracy. W konsekwencji nie ma podstaw, aby wyodrębniać i oddzielnie obliczać wynagrodzenie za czas przerw w pracy.