Ustawienia systemowe w biznesie

Świat metod analitycznych w zarządzaniu wielokrotnie wykazuje swoją użyteczność, co więcej – daje świadectwa najwyższego profesjonalizmu i kompetencji, poczucie bezpieczeństwa, przewidywalność i weryfikowalność rezultatów, poczucie kontroli osoby korzystającej z tych metod, a także zleceniodawcy zatrudniającemu konsultanta. Czegóż zatem chcieć więcej?

Lewa i prawa półkula

Od pewnego czasu do świata biznesu wdzierają się podejścia „prawopółkulowe”. Prawej półkuli mózgu przypisuje się holistyczność, intuicyjność, myślenie syntezowe. Guru biznesu mówią o roli swoich przeczuć i intuicji biznesowej, rośnie oferta szkoleń wykorzystujących intuicję w biznesie. Coraz powszechniejsze staje się używanie map myśli Tony’ego Buzana, które znajdują nowe zastosowania, już nie tylko edukacyjne, lecz także komercyjne.

Do prawopółkulowych, a może jeszcze szerzej: nielewopółkulowych podejść zaliczyć można także metodę ustawień systemowych w biznesie. Została ona odkryta i udoskonalana przez niemieckiego psychoterapeutę Berta Hellingera, stosującego ją w interwencjach terapii krótkoterminowej, następnie została zaadaptowana do potrzeb biznesu i rozwinięta przez konsultantów biznesowych.

O systemie

System w świetle omawianej metody rozumiemy jako zbiór elementów połączonych ze sobą w ciągle zmieniających się relacjach. Gdy zmienia się jeden z elementów, ta zmiana równocześnie dotyczy i dotyka wszystkich pozostałych. Jak w kalejdoskopie: przesunięcie jednego szkiełka zmienia obraz całości, i dalej – przesuwa kolejne w nowe pozycje.

System jest jak pajęcza sieć, w której zbyt duże napięcie w jednym miejscu oddziałuje na całość, tak samo jak znaczenie dla całości ma przerwanie sieci w jednym miejscu czy też jej przeciążenie w innym.

Jednocześnie system jest czymś więcej, czymś innym niż suma składających się na niego elementów właśnie ze względu na tę wielowymiarową sieć zależności. Nie tylko samą organizację, lecz także otoczenie działania organizacji można rozumieć systemowo. Podobne zależności działają również na wyższym poziomie: organizacja jest ogniwem w sieci połączeń ze swoim otoczeniem, innymi systemami, takimi jak klienci, dostawcy, rynki zbytu, obszary geograficzne, na których działa, konkurencja etc.

Organizację zatem możemy rozumieć jak żyjący system, w sukcesie czy porażce którego mają udział WSZYSCY: nie tylko szefowie, lecz także pracownicy, klienci, dostawcy, konkurenci, rynki zbytu; wszyscy są elementami kluczowymi dla systemu.