Zwolnienie od pracy na czas rozprawy w sądzie

Zwolnienie od pracy na czas rozprawy

Zgodnie z § 3 pkt 4 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 15 maja 1996 r. w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikom zwolnień od pracy, jedną z przyczyn usprawiedliwionej nieobecności jest „imienne wezwanie pracownika do osobistego stawienia się, wystosowane przez organ właściwy w sprawach powszechnego obowiązku obrony, organ administracji rządowej lub samorządu terytorialnego, sąd, prokuraturę, policję lub organ prowadzący postępowanie w sprawach o wykroczenia – w charakterze strony lub świadka w postępowaniu prowadzonym przed tymi organami, zawierające adnotację potwierdzającą stawienie się pracownika na to wezwanie”. Nie ma przy tym znaczenia, czy pracownik jest wezwany jako strona, świadek, pełnomocnik, interwent w postępowaniu cywilnym lub biegły.

Autopromocja

Stawiennictwo obligatoryjne a fakultatywne

Wezwanie, o którym mowa powyżej może obligować pracownika do stawiennictwa w wyznaczonym terminie rozprawy lub zawierać informację, że jego obecność jest jedynie fakultatywna (pozostawiona do wyboru).

Mimo, że stawiennictwo pracownika na rozprawie nie ma charakteru obligatoryjnego, pracodawca powinien zwolnić pracownika od pracy na czas niezbędny do stawienia się na wezwanie sądu. W konsekwencji nie ma konieczności udzielania w tym dniu urlopu wypoczynkowego lub urlopu na żądanie.

Prawo do wynagrodzenia

Za okres nieobecności usprawiedliwionej wymienionej w § 3 pkt 4 rozporządzenia, pracownik nie zachowuje jednak prawa do wynagrodzenia. Wynika to z treści § 16 ust. 2 ww. rozporządzenia, który stanowi, że „w razie skorzystania przez pracownika ze zwolnienia od pracy, o którym mowa w § 5-7, 10 oraz w § 11 ust. 1 pkt 1 i 3, pracodawca wydaje zaświadczenie określające wysokość utraconego wynagrodzenia za czas tego zwolnienia w celu uzyskania przez pracownika od właściwego organu rekompensaty pieniężnej z tego tytułu - w wysokości i na warunkach przewidzianych w odrębnych przepisach, chyba że obowiązujące u danego pracodawcy przepisy prawa pracy przewidują zachowanie przez pracownika prawa do wynagrodzenia za czas zwolnienia”.

Wezwanie w charakterze biegłego

W przypadku wezwania pracownika w celu wykonywania czynności biegłego, pracodawca również ma obowiązek zwolnienia pracownika od pracy. Przy czym należy mieć na uwadze, że oprócz stawiennictwa na rozprawie w celu wydania opinii, mogą to być różne inne czynności, takie jak np. przeprowadzanie badań, zapoznawanie się z aktami sprawy czy uczestnictwo w wizji lokalnej.

Wymiar zwolnienia pracownika od pracy z tytułu wykonywania czynności biegłego nie może przekraczać 6 dni w ciągu roku.

Katarzyna Sędziak (Zielona Linia 19524, Centrum Informacyjne Służb Zatrudnienia)

Źródło:

Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 15 maja 1996 r. w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikom zwolnień od pracy.

Autopromocja

Zbiegi tytułów do ubezpieczeń społecznych

Sprawdź

www.pip.gov.pl