REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

Zatrudnienie terminowe w przepisach UE

Subskrybuj nas na Youtube
Dołącz do ekspertów Dołącz do grona ekspertów
Agnieszka Zwolińska

REKLAMA

Obowiązujące w Polsce nowe przepisy dotyczące zawierania dowolnej liczby umów na czas określony (rozwiązania tzw. ustawy antykryzysowej) nie są w pełni zgodne z założeniami prawa wspólnotowego.

22 sierpnia 2009 r. weszła w życie ustawa o łagodzeniu skutków kryzysu ekonomicznego dla pracowników i przedsiębiorców (zwana dalej ustawą). Jednym z przyjętych w niej środków łagodzenia skutków kryzysu ekonomicznego jest umożliwienie przedsiębiorcom zawierania kolejnych umów na czas określony, jeśli łączny czas trwania tych umów nie przekroczy 24 miesięcy (art. 13 ustawy). Z uwagi na to, że przepis ten dotyczy zatrudnienia terminowego, warto zastanowić się nad jego zgodnością z dyrektywą Rady 99/70/WE dotyczącą porozumienia ramowego UNICE, CEEP i ETUC w sprawie pracy na czas określony (zwaną dalej dyrektywą).

REKLAMA

Autopromocja

Na jakie okresy po zmianie przepisów można zawierać umowy na czas określony w przypadku zakończenia dotychczas trwających umów >>

Cel działań unijnych

Porozumienie ramowe partnerów społecznych w sprawie pracy na czas określony, stanowiące załącznik do dyrektywy (zwane dalej porozumieniem), opiera się na założeniu, że zasadniczą formą zatrudnienia są i pozostaną umowy zawierane na czas nieokreślony. Zatrudnienie terminowe uzasadnione jest natomiast w niektórych gałęziach, zawodach czy rodzajach działalności. Z uwagi na to, że zatrudnienie terminowe pozbawia pracownika korzyści, jaką jest stabilność zatrudnienia, w prawie wspólnotowym dostrzega się potrzebę ochrony pracownika przed nadużywaniem tej formy zatrudnienia. W związku z tym jednym z celów porozumienia i dyrektywy jest zapobieganie nadużyciom związanym z zawieraniem kolejnych umów terminowych.

Maksymalny okres umowy na czas określony >>

Oceniając zgodność prawa polskiego z prawem wspólnotowym, warto przytoczyć przyjętą w porozumieniu definicję pracownika zatrudnionego na czas określony. Postanowienie nr 3 porozumienia stanowi, że pracownikiem zatrudnionym na czas określony (ang. fixed-term worker) jest osoba, która zawarła umowę o pracę lub nawiązała stosunek pracy, a termin zakończenia umowy o pracę (stosunku pracy) został określony przez obiektywne warunki, takie jak nadejście dokładnie określonej daty, wykonanie określonego zadania lub wystąpienie określonego wydarzenia.

Dalszy ciąg materiału pod wideo

Na podstawie art. 13 ustawy można zauważyć, że przepis ten dotyczy tylko umów na czas określony, a nie innych rodzajów umów terminowych, tj. umowy na czas wykonania określonej pracy. Oznacza to, że umowa zawarta na czas wykonania określonej pracy nie będzie uwzględniana przy obliczaniu okresu zatrudnienia terminowego danego pracownika. Może to negatywnie wpłynąć na skuteczność tej regulacji, jeśli chodzi o realizację celu dyrektywy. Istnieje prawdopodobieństwo obejścia art. 13 ustawy w wyniku zawierania umów na czas wykonania określonej pracy.

Uwaga ta w równym stopniu dotyczy art. 251 k.p. Warto zwrócić uwagę, że art. 13 ustawy wprawdzie zawiesza zastosowanie art. 251 k.p. do 31 grudnia 2011 r., ale tylko w stosunku do pracodawców – przedsiębiorców. Oznacza to, że art. 251 k.p. wciąż znajduje zastosowanie do pracodawców niebędących przedsiębiorcami. Przepis ten stanowi, że 3. kolejna umowa na czas określony przekształca się w umowę na czas nieokreślony, chyba że przerwa między rozwiązaniem poprzedniej umowy a zawarciem kolejnej przekroczyła jeden miesiąc. Przepis ten podobnie jak art. 13 ustawy dotyczy tylko zatrudnienia terminowego na podstawie umów na czas określony.

Zakaz dyskryminacji zatrudnionych na czas określony >>

Kolejny problem, jaki powstaje w związku z art. 13 ustawy, dotyczy sankcji za przekroczenie maksymalnego okresu, na jaki można zawrzeć umowę na czas określony czy też kolejne umowy na czas określony.

Analiza art. 13 prowadzi do wniosku, że nie zawiera on żadnych sankcji w przypadku nawiązania umowy na czas określony lub kolejnych umów na czas określony na okres dłuższy niż 24 miesiące. Przede wszystkim ustawodawca nie zastrzegł, jak to uczynił w art. 251 k.p., że przekroczenie maksymalnego okresu, na jaki może być zawarta umowa na czas określony (kolejne umowy na czas określony), powoduje przekształcenie umowy zawartej na czas określony w umowę na czas nieokreślony.

Podsumowanie

Oceniając art. 13 ustawy w świetle postanowień porozumienia, należy zwrócić uwagę, że porozumienie nie ustanawia ogólnego obowiązku wprowadzenia przez państwa członkowskie przepisów przewidujących przekształcenie umów o pracę na czas określony w umowy na czas nieokreślony. Nie oznacza to jednak, że państwo członkowskie nie ma obowiązku przyjęcia środków, które zapewnią skuteczność prawa wspólnotowego. Zgodnie z art. 10 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (zwanego dalej Traktatem) państwa członkowskie zobowiązane są do podjęcia wszelkich środków ogólnych lub szczególnych w celu zapewnienia wykonania zobowiązań wynikających z Traktatu lub z działań instytucji Wspólnoty. Ponadto dyrektywa wiąże państwo członkowskie w odniesieniu do rezultatu, który ma być osiągnięty, pozostawiając organom krajowym swobodę wyboru form i środków (art. 249 ust. 3 Traktatu). Oznacza to, że w prawie krajowym państw członkowskich powinny zostać wprowadzone środki zapewniające realizację celu ustanowionego w dyrektywie.


W przypadku dyrektywy celem tym jest ochrona pracowników przed nadużywaniem form zatrudnienia terminowego. Wobec tego brak sankcji za naruszenie art. 13 ustawy oznacza, że w prawie polskim nie ma skutecznego instrumentu ochrony pracowników przed nadużywaniem przez pracodawców– –przedsiębiorców umów na czas określony. Ponadto brak sankcji za naruszenie art. 13 ustawy w postaci np. uznania umowy, której czas trwania przekracza 24 miesiące, za zawartą na czas nieokreślony prowadzi do różnego traktowania pracodawców z uwagi na to, czy są oni przedsiębiorcami czy nie. Przypomnijmy, że do pracodawców nie – do przedsiębiorców nadal stosuje się art. 251 k.p., który stanowi, że trzecia kolejna umowa zawarta na czas określony przekształca się w umowę na czas nieokreślony.

Jak powinien być sformułowany zapis przewidujący wcześniejsze rozwiązanie umowy na czas określony >>

W związku z powyższym do rozważenia pozostaje możliwość usunięcia sprzeczności art. 13 ustawy z prawem wspólnotowym w drodze prowspólnotowej wykładni tego przepisu. Obowiązek dokonywania wykładni prawa krajowego w zgodzie z prawem wspólnotowym ciąży na organach państw członkowskich stosujących prawo i oznacza, że organy te (w tym sądy) powinny uczynić wszystko, co leży w ich kompetencji – uwzględniając wszystkie przepisy prawa krajowego i stosując uznane w porządku krajowym metody wykładni, aby zapewnić pełną skuteczność dyrektywy.

Podstawa prawna:

  • dyrektywa Rady 99/70/WE z 28 czerwca 1999 r. dotycząca Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony, zawartego przez UNICE, CEEP oraz ETUC (DzUrz WE L 175 z 10.07.1999 r.).
Zapisz się na newsletter
Kodeks pracy, urlopy, wynagrodzenia, świadczenia pracownicze. Bądź na bieżąco ze zmianami z zakresu prawa pracy. Zapisz się na nasz newsletter.
Zaznacz wymagane zgody
loading
Zapisując się na newsletter wyrażasz zgodę na otrzymywanie treści reklam również podmiotów trzecich
Administratorem danych osobowych jest INFOR PL S.A. Dane są przetwarzane w celu wysyłki newslettera. Po więcej informacji kliknij tutaj.
success

Potwierdź zapis

Sprawdź maila, żeby potwierdzić swój zapis na newsletter. Jeśli nie widzisz wiadomości, sprawdź folder SPAM w swojej skrzynce.

failure

Coś poszło nie tak

Źródło: INFOR

Oceń jakość naszego artykułu

Dziękujemy za Twoją ocenę!

Twoja opinia jest dla nas bardzo ważna

Powiedz nam, jak możemy poprawić artykuł.
Zaznacz określenie, które dotyczy przeczytanej treści:
Autopromocja

REKLAMA

QR Code

© Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A.

Uprawnienia rodzicielskie - QUIZ
certificate
Jak zdobyć Certyfikat:
  • Czytaj artykuły
  • Rozwiązuj testy
  • Zdobądź certyfikat
1/10
Ile tygodni urlopu macierzyńskiego można maksymalnie wykorzystać jeszcze przed porodem?
nie ma takiej możliwości
3
6
9 - tylko jeśli pracodawca wyrazi na to zgodę
Następne

REKLAMA

Kadry
Zapisz się na newsletter
Zobacz przykładowy newsletter
Zapisz się
Wpisz poprawny e-mail
Odprawy pracownicze w 2025 r.

Odprawy pracownicze w 2025 r. są bardzo różnorodne. Kwoty i zasady wypłaty świadczeń finansowych różnią się oczywiście od sytuacji, w jakiej znajdzie się pracownik, ale też od zawodu jaki wykonuje. Poniżej opis kilku przykładowych odpraw, jakie może uzyskać pracownik.

Zwolnienie od pracy z powodu siły wyższej: zasady, wynagrodzenie, wniosek. Czy pracodawca może odmówić?

Od 2023 r. Kodeks pracy daje pracownikom nowe uprawnienie – możliwość skorzystania ze zwolnienia od pracy z powodu działania siły wyższej. Kiedy można skorzystać ze zwolnienia z powodu działania siły wyższej? Czy pracodawca może odmówić?

Wynagrodzenia wzrosną nawet do 12 tys. zł brutto. Sprawdzamy, kto może liczyć na taką podwyżkę w budżetówce

To już pewne — część pracowników budżetówki w 2025 r. może liczyć na wynagrodzenie zbliżające się do 12 tys. zł brutto. Choć brzmi to jak rewolucja płacowa, w rzeczywistości podwyżki obejmą tylko wybrane grupy zawodowe. Kto skorzysta najwięcej? Czy to zapowiedź wyrównywania wynagrodzeń w sektorze publicznym, czy jedynie korekta inflacyjna dla wybranych?

Wielka Sobota: do której sklepy są otwarte? Od 1 tys. zł do 100 tys. zł kary dla pracodawcy [Ostrzeżenie PIP]

Wielka Sobota - do której sklepy są otwarte? PIP ostrzega pracodawców zatrudniających pracowników w Wielką Sobotę. 19 kwietnia 2025 r. pracownicy handlu nie mogą pracować ponad wskazany w przepisach czas. Do której godziny można pracować w Wielką Sobotę?

REKLAMA

Rewolucja w naliczaniu stażu pracy od 2026 roku. Od umów zlecenia i działalności gospodarczej będą zależeć uprawnienia pracownicze

Od 1 stycznia 2026 r. mają wejść w życie istotne zmiany w Kodeksie pracy, które wpłyną na sposób naliczania stażu pracy. Projektowana nowelizacja przewiduje, że do stażu pracy będą wliczane nie tylko okresy zatrudnienia na podstawie umowy o pracę, ale także inne formy aktywności zawodowej, takie jak umowy zlecenia, prowadzenie działalności gospodarczej czy służba w niektórych formacjach mundurowych. Zmiany te mają na celu zwiększenie uprawnień pracowniczych, w tym prawa do dłuższego urlopu wypoczynkowego, wyższych odpraw czy dodatków stażowych.

1878,91 zł albo 1409,18 zł z ZUS. Złóż wniosek ERN

Od 1 marca 2025 r. do 28 lutego 2026 r. ZUS wypłaca 1878,91 zł albo 1409,18 zł z tytułu niezdolności do pracy. Jakie są 3 rodzaje renty? Jak złożyć wniosek ERN? Czy potrzebne są dodatkowe dokumenty dla ZUS? Zakład tłumaczy zasady wyliczania wysokości renty z tytułu niezdolności do pracy.

Skrócony tydzień pracy? Tak, ale z tym samym wynagrodzeniem

Agnieszka Dziemianowicz-Bąk poinformowała o zakończeniu pierwszego etapu analiz skrócenia tygodnia pracy. Według szefowej MRPiPS krótszy tydzień pracy jest oczekiwany, ale przy zachowaniu wysokości wynagrodzenia.

Wielki Piątek. Dla niektórych to dzień wolny od pracy

Od wielu lat trwa batalia o ustanowienie Wielkiego Piątku dniem wolnym od pracy. Dla większości pracowników jest to normalny dzień pracy. Niektórym jednak przysługuje wolne w ten dzień.

REKLAMA

1636 zł albo i więcej odszkodowania za konkretne choroby zawodowe od ZUS

Choroby zawodowe są spowodowane szkodliwymi czynnikami występującymi w miejscu pracy lub sposobem wykonywania pracy. Wszystkie choroby zawodowe znajdują się w wykazie chorób zawodowych. Jednym ze świadczeń przysługujących z tytułu choroby zawodowej jest jednorazowe odszkodowanie. Od 1 kwietnia 2025 r. za każdy procent stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu przysługuje 1636 zł.

ZUS przyznaje 312,71 zł do 28 lutego 2026 r. Sprawdź, czy się należy.

312,71 zł z ZUS nie należy się każdemu. Warto jednak sprawdzić, jakie są osoby uprawnione. Świadczenie to otrzymuje się bowiem na wniosek, a nie z urzędu. Sprawdź, czy nie przepadają pieniądze z ZUS.

REKLAMA